Studentenkamer die inderdaad te mooi was om waar te zijn

Ik heb me nog nooit zo ongelofelijk stom gevoeld als nu.
Ik ben al een hele lange tijd op zoek naar een kamer in de buurt van Amsterdam en ik dacht eindelijk dat ik kans had op een prachtige kamer voor een redelijk goedkope prijs. Ik had contact met de huurder via mail. We hadden een afspraak ingepland voor een bezichtiging maar hij zou mij alleen het volledige adres sturen als ik 1 maand huur en een borg op een soort bank zou storten. Hierdoor zou hij weten dat ik genoeg geld zou hebben om voor het appartement te betalen. Hij verzekerde mij ook meermaals dat hij pas dat geld zou kunnen innen als ik hem een PIN zou sturen die ik van die bank had gekregen. Omdat ik zo extreem geobsedeerd was met het vinden van een kamer, deed ik dat maar. Vervolgens moest ik van hem via een andere website daar die gegevens van die bank overmaak invullen zodat ik een bevestiging zou krijgen via de mail die ik aan hem moest doorsturen zodat hij kon zien dat ik het echt had gedaan. Als ik dat niet zou doen zou hij mijn niet het adres sturen en zou hij opzoek gaan naar iemand anders. Dus ik deed dat dan maar. Hij stuurde mij vervolgens ook het adres, dus ik dacht dat het wel echt moest zijn. 
De dag voordat we gingen afspreken kreeg ik een mail dat het geld dat ik op die bank had gezet al was opgehaald. Terwijl hij en die bank hadden gezegd dat dat alleen mogelijk was als ik hem die PIN code zou geven. Mijn hart verzakte gewoon. Ik had me nog nooit zo dom gevoeld. Ik kreeg natuurlijk ook geen gehoor van de verhuurder en heb meteen contact opgenomen met de bank. Maar die kon niks meer voor me beteken omdat het cash was opgehaald.

Nu ik er op terug kijk was het inderdaad veelte mooi om waar te zijn. Maar als je zo wanhopig bent voor het vinden van een kamer, dan denk je niet meer volledig helder na. 24/7 zat ik te denken aan het vinden van een kamer. Maar ja die heb ik nog steeds niet....