Spontane emoties

Je snijdt een moeilijke en inhoudelijke discussie aan over het en hoe verwerken van je ptss. Er zijn verschillende benaderingen om een ptss te behandelen. Het is lastig omdat de therapie bij je ptss en jouw ervaringen moet aansluiten. Daarnaast is er geen vergelijkingsmateriaal omdat maar weinig instellingen hun behandelresultaten presenteren.
Voor ik in behandeling kwam had ik een geen gevoelsleven. Ik trok me terug uit gezelschappen, zelf mijn gezin, en rationaliseerde veel. Door heftige reacties van mijn omgeving ben ik er over na gaan denken, Ik heb toen de stilte om mijn misbruik verbroken. Toen kwam het nodige los, heftig los. Vrij snel kon ik starten met een intensieve behandeling van 2 x 4 dagen. Die dagen waren pijnlijk, vermoeiend, slopend en knepen mij keel dicht. Stuk voor stuk, dag na dag werden mijn trauma’s behandeld en verdwenen de nare en emotionele ervaringen. Ik kan er naar kijken en er over praten zonder dat deze mij van mijn stuk brengen, In de nazorg ging de aandacht uit naar het opnieuw invullen van mijn leven. Ervaren wat het bekend om me niet meer terug te trekken uit gezelschap en durf ik mij emoties toe te laten.

Inderdaad je bent niet ziek, maar het kost je wel verdraaid veel energie om met een trauma te leven en ook om er vanaf te komen. Dit allemaal om wat je is overkomen, wat je is aangedaan zonder dat je er zelf schuld aan hebt!

Mijn therapeut zegt tegen mij dat als we heel veel heftige emoties ervaren ons overlevingsmechanisme ervoor zorgt dat we ons gevoel dan dus even afsluiten. Dat verklaart waarom ik me tijdens mijn PTSS vaak emotieloos kan voelen. En soms zijn er momenten, in mijn geval ook spontaan (soms zelfs in de supermarkt of tijdens een gezellig etentje), dat ineens ál die emoties zich opdringen en dan zak ik bijna in mekaar van verdriet, boosheid en wanhoop. Toch is het heel goed om die momenten wel te laten zijn, want dat is het moment dat je bezig bent met verwerken.
Ik weet natuurlijk niet of dit in jouw geval ook zo is, dat je je het ene moment vrij emotieloos kan voelen en het andere moment weer té veel emoties, maar in mijn geval vind ik het een steunende gedachte dat het onderdeel is van het verwerkingsproces. Soms wil ik ook graag te snel 'genezen' zijn, maar dan zegt mijn therapeut dat ik zo niet moet denken. Ik ben niet ziek, maar aan het verwerken wat er is gebeurd en daar hoort ook (voor een langere tijd dan me lief is) het voelen van de pijn bij.

Aan het eind van de intensieve behandeling is de balans op gemaakt met een advies voor daarna. Dat document heeft mogelijk ook je huisarts als hij je doorverwezen heeft. Hiermee kun je een therapeut zoeken die een nieuwe dbc kan openen, belangrijk voor je zorgverzekering.

Naast trauma kunnen er ook andere zaken nog naar boven komen.
Dromen kunne soms ook een andere betekenis hebben dan het beeld dat je ziet.
Net wat philip zegt. Geen sprake van nazorg? Deze zou dan inderdaad wenselijk kunnen zijn

Het kan zijn dat na een trauma behandeling latente andere trauma’s manifest worden. Dat wordt duidelijk als je je ptss-scores kent. Mijn ervaring is dat je nog wel aan de traumatische ervaringen kunt denken maar dat deze je niet meer emotioneren. Even terugkomend op je eerste post; heb je na de 7 maanden intensieve therapie ook nazorg gekregen?

Naar mijn idee was ik wel ptss vrij omdat ik geen heftige lichamelijke reacties meer had op het trauma zelf. De dromen die ik nu ervaar zijn ook niet perse negatieve dromen over mijn ex, dus ik weet niet waar dit ondervalt en deze emotionele momenten gebeuren soms meer als ik aan hem denk

Mijn eerste reactie is dat voor en na de intensieve therapie ik geen aanmerkelijk verschil ervaar. Weet je wat je ptss scores voor en na de therapie zijn? Was je wel ptss-vrij? Na mijn therapie heb ik wel een nazorgtraject van een paar maanden gehad. In het nazorgtraject had ik al geen last meer van heftige emoties en andere fysieke ongemakken.
Wij weten dat er verschillende therapieën zijn en dat niet elke therapie voor iedereen geschikt is. Er zijn maar weinig behandelingen die wetenschappelijk onderbouwd zijn en die harde resultaten kunnen overleggen. Misschien is het te overwegen er opnieuw naar te kijken. Succes