huiselijk geweld
het eerste jaar was ik zijn queen, ik werd op een voetstuk geplaatst en was de vrouw van zijn dromen. na ongeveer een jaar sluimerde er mentaal en fysiek geweld in. soms vaker in de week soms een tijdje niet.. maar ach die blauwe plekken heelde wel weer. het aller aller ergste was de manipulatie. ik geloofde dat het aan mij lag, dat werd me heel vaak verteld en dat geloofde ik werkelijk. ik triggerde hem, daagde hem uit en het was mijn schuld allemaal. dus niet hij maar ik zei sorry na het geweld. uren moest ik luisteren naar zijn monologen waarin naar voren kwam dat hij de wijsheid in pacht had, ik moest aannemen wat hij vertelde en tegenspraak dulde hij niet. soms moest ik schoolse opdrachten doen om aan mezelf te werken zodat ik op zijn niveau zou komen.
door de opmerkingen van mijn naasten ben ik gaan nadenken maar ik hield altijd mijn hand boven zijn hoofd. niemand wist wat er werkelijk speelde maar zijn gedrag werd wel als opvallend gezien. na 7 jaar in de relatie gezeten te hebben met hem zag ik het ineens als een pin wall in een detective serie...kon ik de verbanden, situaties, opmerkingen zien en ben ik het gesprek met hem aangegaan. hij werd boos en alles lag aan mij zijn inziens, 2 dagen later ben ik vertrokken en het voelt alsof ik van de ketting ben sinds die dag.
mijn omstandigheden qua wonen zijn momenteel belabberd, ik woon met mijn 2 zoontjes bij mijn moeder in. maar dit is zoveel beter dan nog 1 seconden met hem. wat ik lastig vind is dat hij tot op de dag van vandaag alles ontkent en vind dat ik hem wat aandoe in deze. het helpt me om hem als een zieke man te zien, dat helpt het te accepteren.
later heeft mijn oudste zoon verteld geslagen te zijn geweest wanneer ik avonddiensten draaide, ook dat ontkend hij. bewijslast heeft hij verwijderd want ja dat checkte hij ook geregeld. dus hij komt er mee weg en dat doet zeer. wij werken nu aan ons herstel en bouwen aan een mooie toekomst. bizar hoe het rechtssysteem werkt maar acceptatie en focus on the good is alles wat ons rest.
9 Reacties
Als ik jouw verhaal lees dan is het net alsof ik mijn eigen verhaal lees. Alles is zo herkenbaar en precies hetzelfde.
Ik ben 10 jaar bij mijn ex man gebleven en na 3 wegloop pogingen uiteindelijk doorgezet. Ik heb 11maanden in een opvang gezeten en heb nu alweer 3 jaar een fijne plek met mijn dochter. Het was 11 maanden bikkelen met veel emoties en zwakke momenten maar uiteindelijk ben ik er nog sterker uitgekomen.
Ik wens jou en je zoontjes het allerbeste toe en weet dat wat je hebt gedaan het beste voor jou en je kinderen is. Je bent een topper!!
Moet je zeggen heb het zelfde meegemaakt.
Maar dat verhaaltje komt hier nog te staan.
En blijf vooral in jezelf geloven❤
En onthoud dit : wat er gebeurd is kan echt niet !
Groetjes Leen.