Help
Hi,
4 jaar geleden durfde ik eindelijk de stap te zetten om mijn ex te verlaten en al snel leerde ik een nieuwe man kennen.
Hotel de hotel was ik vanaf dag 1 en niks was hem te gek hij appte de hele dag belde de hele dag kocht bijna wekelijks bloemen en overlaadde mij met kadootjes deze man had mijn hart gestolen.
Omdat ik geen fatsoenlijke woonruimte had besloot ik al snel bij hem in te trekken en toen begon de ellende.
Hij begon mijn kids te corrigeren , irriteerde zich snel aan dingen begon te chatten met andere vrouwen en maakte mij belachelijk als wij ergens waren .
Tot op een dag ik zo boos was dat ik stampvoetend weg wilde gaan en hij besloot mij op te sluiten.
Toen ik de dag erna eindelijk weg kon besloot ik er een punt achter te zetten. Verliet zijn huis maar we bleven contact houden tot ik op een dag besloot dat ik hem zo erg mistte dat ik terug liep.
We besloten het opnieuw te proberen , het anders aan te pakken.
Maar al snel kwam ik erachter dat hij ook sex had met de buurvrouw alsof mijn hart kapot gestampt was maar besloot hem te vergeven en toen kwam het monster pas echt in hem los.
Hij wilde meer sex meer uitdagendere sex parenclubs speeltjes trio’s met vrouwen erbij maar het was het voor hem net niet allemaal. Waardoor er steeds meer bijgehaald wel ik ging kapot van verdriet maar bleef volhouden als ik dit voor hem deed dan bleef die wel bij mij was het enige dat ik dacht.
Maar hoe meer er gedaan werd hoe verdrietiger ik was de ruzies erna werden heftiger dan maakte hij zich groot voor mij of sloot mij weer op of ging boven op mij liggen zodat ik geen kant op kon ik sloeg dan en ja zeker dit mag niet maar gebeurde uit onmacht. Ik heb hem gesmeekt huilend of die kon stoppen met alles maar hij ging lachend door deed videobellen chatten en keek uren porno zijn fantasieën werden alsmaar groter en meer ik was mijzelf volledig kwijt maar de gedachte dat hij bij mij weg zou gaan deed zo een verdriet dat ik bleef.
Tot ik niet meer kon en besloot voor mij en mijn kinderen te kiezen en huurde een eigen huis. Maar het gemis was zo extreem dat ik blijf terug rennen ik wil niks liever dan dit monster uit mijn leven maar krijg het niet voor elkaar om hem te blokkeren en verwijderen.
Ik ben boos op mijzelf want ik laat hem mijn leven verwoesten maar toch blijf ik contact houden . En zelfs nadat hij mij met een vuist sloeg en ik met mijn hoofd langs de verwarming viel , mijn hoofd geplakt moest krijgen in het ziekenhuis krijg ik deze man niet uit mijn hoofd en ben ik volledig radeloos met mijzelf hoe kan dit en waarom lukt het mij niet.
3 Reacties
Beste Bonnie, schrijf eens voor jezelf op, wat de - en + punten zijn van deze man. Voor jezelf ook, waarom je terug blijft komen bij deze man, waarvoor? (hij was ook af en toe lief voor je?). financiele problemen? (hoe kan je dit zelf oplossen?). En maak desnoods een afspraak met je huisarts/praktijkondersteuner om even te praten, reflecteren. Fysieke agressie in een relatie is nooit goed te praten!
Hallo Bonnie
Wat verdrietig om te lezen wat er met je gebeurt is. Voor mij s t al 20 jaar geleden..dat me zoiets vergelijkbaars is overkomen. Ik ben in een blijf van mijn lijfhuis terecht gekomen waardoor ik meerde lotgenoten tegen kwam. Sommigen zijn terug gegaan naar hun ex. Hoe overtuig/ vertel je mensen dat ze meer waard zijn dan dat ze denken?! Ik wist dat t niet goed was..maar zo voelde t niet. Ik had t misschien ook wel verdient..ik was niet meer waard! Zo voede t destijds. Ga erachter komen door professionele hulp in te schakelen waarom jij dit toelaat!? Zodat je dit patroon gaat doorbreken! Zodat t niet nog eens gaat gebeuren. Met je huidige "vriend" of toekomstige partners.! Je bent t waard om goed voor jezelf te zorgen! En ik hoop dat je dat niet alleen weet..maar ook gaat voelen! ;)
Iets in mij zei dat ik t niet waard was! En om dat te doorbreken heeft me jaren gekost! Maar er is hoop!!! En daarom schrijf ik ook. Sterkte!
Iefdevolle groet
Hi Bonnie89,
Hoewel de daden van jouw (ex-) partner echt niet oké zijn, vraagt het nogal wat van jou om bij jezelf na te gaan wat jij kan doen om uit deze situatie te vertrekken en daar ook weg te blijven. Het is niet niks om iemand waar je van houdt van de 1 op de andere dag te moeten verlaten voor je eigen geluk en veiligheid. Dapper van je dat je je verhaal deelt en al een aantal stappen hiertoe hebt genomen.
De reden waarom iemand bij een gewelddadige partner blijft, kan met verschillende dingen te maken hebben: Angst (voor eenzaamheid), hechtingsproblematiek, schaamte, onzekerheid, trauma etc.
Bij de 1 lukt het “ makkelijker “ dan bij de ander. Ik had ook altijd een zwak voor mijn ex (soort Stockholm syndroom) waardoor ik na elke ruzie hem steeds weer een kans gaf. Tot hij dreigend agresssief naar mij werd en mijn moeder de politie voor hem belde. Ik heb meteen al mijn spullen uit de woning gehaald en ben vertrokken. Ik wist dat dit alleen maar erger kon worden, ongeacht de ellende die nog moest komen.
Toen pas begon de ellende, want de woning stond op onze naam. Met moeite heb ik het huurcontract kunnen opzeggen, want hij weigerde overal aan mee te werken. Hij begon mij te manipuleren, bedreigen, vernederen en stalken.
Het vraagt nogal wat van iemand om in zo’n situatie je rug recht te houden en hierboven te staan.
Gesprekken met lotgenoten en een psycholoog hebben mij geholpen om te voorkomen dat ik niet weer terug naar mijn ex zou gaan of om ook maar überhaupt op hem in te gaan.
Daarnaast heb ik een lopend politieonderzoek n.a.v. mijn aangifte die als een soort stok achter de deur voor mij werkt. Als ik ook maar iets van reactie geef, is mijn zaak afgezwakt en komt hij hiermee weg. Dit hielp mij vol te houden, waarna ik merkte dat het steeds makkelijker werd dit los te laten.
Zie het zo dat je na elke “ terugval “ je een stuk sterker hieruit komt. Het hoort bij het proces, tot je zelf echt denkt en voelt: Ik ben hier nu echt klaar mee, dit kan zo niet langer. Anderen kunnen het je vertellen om te maken dat je weg moet komen, maar dat heb je ook zelf in de hand.
Uit je verhaal lees ik dat je zelf eigenlijk al weet dat hier niks aan gaat veranderen. Je hebt al ervaren dat de situatie steeds erger wordt. Heb je er zelf over nagedacht om aangifte van mishandeling te doen en heb je hier voldoende bewijs voor?
Dit zou jou kunnen helpen om echt afstand van hem te nemen. Ook het delen met vrienden of familie kan helpen. Het klinkt heel raar, maar als zij dit weten, zal je je ook naar hen moeten “ verantwoorden “ waarom je terug bent gegaan. Dit wil je niet doen uit schaamte, waardoor je een volgende keer misschien langer en hier beter over nadenkt of je er goed aan doet om terug te gaan. Want ja, wat zullen anderen hiervan vinden?
Zoek dus voor jezelf een soort “ stok achter de deur “ wat jou kan tegenhouden om niet terug te gaan, want dit gaat nog een keer uit de hand lopen en dan vertel je het niet meer na.
Jouw (ex-) partner weet dat je toch terug blijft komen, dus hij heeft geen reden om op zichzelf te reflecteren of ook maar iets aan zijn gedrag en denkwijze te veranderen. Dit is pure macht en het is aan jou of je daaraan wil blijven toegeven of echt voor jezelf gaat kiezen.