Alleen
Alleen zit ik op de grond,
Met betraande ogen kijkt ze rond.
Ik wil altijd iedereen blij maken,
Maar mezelf verstop ik nu het liefst onder me laken.
op iemand moeten wachten,
Terwijl je weet dat er niemand komt om je pijn te verzachten.
Had ik maar enige vrienden die om me geven.
Dan was ik niet zo eenzaam in dit leven.
Stilte om me heen zowel binnen als op de straat,
Soms loop ik alleen over straat in de hoop dat iemand met me praat.
Ik voel me eenzaam en alleen
en m’n hart voelt aan als een steen.
Is iedereen ineens vergeten dat ik besta,
Kijkt niemand om naar de zijkant want daar is waar ik nu sta.
Bezig met laden...
10 Reacties
Het is ongelooflijk hoe herkenbaar het is en ook bij mij niemand in de omgeving die het ziet.
Ik heb een gezin, maar mijn man ziet dit ook niet bij mij. Vaak is het probleem dat je doordat je hetgeen wat jij hebt meegemaakt zo lang bij jou draagt dat je steengoed bent geworden in dat te verbergen.
Mooi geschreven!
Ik kan niet zeggen dat ik het zo ervaar als jij nu zo omschrijft, maar herken zeker de gedeeltes zelf voor iedereen klaar (willen) staan, maar als wij een keer iemand nodig hebben, is er niemand. In de loop der jaren heb ik hiermee om leren gaan en het geeft me ook zoveel meer rust. Ik ben niet alleen, ik heb gelukkig mijn beide ouders nog, mijn zoon, en we zijn met zn allen heel hecht. Verder heb ik gelukkig leuk werk met veel leuke mensen om me heen. Als je nog zoveel liefde te geven hebt, misschien kan je daar iets mee doen? In je werk of vrijwilligers werk? Misschien mensen die aandacht/ begeleiding nodig hebben? ik zit zomaar hardop te denken hoor. Ik ken je verhaal niet, het enige wat ik denk te zien is je verdriet en pijn. En dan iets voor een ander wat kunnen betekenen kan zelf ook voldoening geven, en misschien dat je eenzaamheid dan ook iets meer te verteren is?
Hoe dan ook, ik wens je ontzettend veel kracht toe en hoop dat je ooit een keer ook weer genoeg goede en liefdevolle mensen meemaakt om de bittere kant wat meer naar achteren te kunnen schuiven.
Heel herkenbaar, altijd iedereen blij willen maken..
Maar nu mag je leren er voor jezelf te zijn?wetende dat niemand anders je pijn kan verzachten.
Maar jij kan dat wel, zelf. Echt!!
Misschien is een cursus/workshop Zijnsorientatie ook iets voor jou?
Daar leer je hoe je er helemaal voor jezelf kunt zijn. Hoe je jezelf tegemoet kunt komen in die donkere leegte.
Daar ga je jezelf vinden. Geloof me.
Veel kracht, liefde en wijsheid gewenst lieve Writer87.
Ook wel herkenbaar.
Vergeet alleen niet dat je niet helemaal alleen bent. Er zijn hier ook mensen die weten hoe je je nu voelt.
Dikke knuffel van mij.