Broer
Hi Allemaal,
Mijn lieve broer heeft in April onverwachts zelfmoord gepleegd, hij was mijn beste vriend en ik heb het er nog erg moeilijk mee.
Hij is van mijn flat afgesprongen en we hebben hem gevonden. Alle ongevraagde meningen die je naar je hoofd krijgt,filmpjes die zijn gemaakt, het onbegrip van mensen maakt het het soms nog moeilijker.
ik merk ook erg dat mensen er maar vanuit gaan dat je na 1 week al weer volledig aan het werk kan etc, is het erg als ik nu nog aan het opbouwen ben? En door mijn ptss en eigen depressie net aan 2 halve dagen red?
Voelde jullie je ook zo alleen in de verwerking? Omdat geen enkel mens meer aan je vraagt hoe het gaat? (behalve je familie)
heeft iemand misschien ook tips hoe je dit het beste kan verwerken ?
11 Reacties
Mijn broer was 34 toen hij overleed en had een dochter van 9 maanden toen hij overleed, deze hebben wij na zijn dood niet meer gezien.
Ik wissel steeds van gevoel, dan boosheid,dan verdriet, dan gemis echt van alles. Hadden jullie dat ook?
Hoe hebben jullie het langzaam een plekje kunnen geven?
Het besef dat hij er niet meer is komt ook steeds meer binnen:(
Groetjes
Helpen bij verlies en verdriet: een gids voor het gezin en de hulpverlener van Manu Keirse
en Leven met zelfdoding
van Jolien van der Kooij
Veel sterkte
Ik heb veel hulp gehad van een psycholoog en sinds kort van de behandeling EMDR en dit verzacht het een beetje.
Ook heb ik pagina’s vol geschreven met m’n verdriet. Er is niemand die voelt wat jij mee gemaakt hebt.
Ik wens je heel veel sterkte met dit verlies. ❤️
Ik krijg idd ook nu emdr,wat iets helpt,maar nog niet af doende? maar elke stap is er één. Dat is ook een erg goede tip, dankjewel voor de lieve woorden. Ik wens je ook heel veel sterkte met het verlies van je man.
Mensen hebben geen idee hoeveel impact het heeft?❤️
Ben zelf zins 2 weken weer volledig aan het werk en is fijn. Kreeg ook veel reacties van zou je het nog wel doen weet je het zeker. Ga je wel twijfelen maar ben blij met de stap want kan je even gedachte. Verzetten en heb geweldige collegas helpt ook erg.
Je moet inderdaad doen wat goed voelt hoor, gelukkig heb je fijne collega’s! Bij mij is dat helaas niet altijd het geval,want het lastig maakt. Ze hebben me genegeerd en roddelen dat ik feest zou lopen vieren. Jammer want ze hebben geen idee…
Heel veel sterkte voor jouw en je familie met het verlies van je/jullie lieve zoon
Iedereen verwerkt het op zijn en haar manier en niemand kan jou vertellen. Hoe je het moet doen en hoe het gaat voor iedereen is het anders.
Ook als je in opbouw bent met werken is niks mis mee is alleen maar knap dat je weer de stap hebt gezet.
Naast dat je je dierbare bent verloren heb je hem ook zelf gevonden het is een dubbele klap lijkt mij.
Mensen kunnen hard en gemeen zijn. En sommige kunnen zich niet inleven. Voor jou en je familie is je leven gestopt en is er een heel ander hoofdstuk begonnen in jullie leven. En voor ander gaat gewone leven weer door.
Doet me goed om te zien dat er wel mensen zijn die me begrijpen en dat ons leven totaal verwoest is :(