Als er wel weer lichtjes zijn

Ik lees de berichten, ik kijk naar mezelf, hoe zat ik erbij toen ik het net hoorde, hoe diep heb ik gezeten, ik stond weer op, viel nogmaals, had opnieuw dingen zelf uit te zoeken om vervolgens te gaan groeien. Mijn partner heeft naast de zelfdoding me gruwelijk bedrogen, nog steeds met regelmaat melden zich vrouwen bij mij met wie hij het “ook” heeft geprobeerd of heeft gedaan. Het raakt je maar steeds beter begin ik het “ziek zijn” te begrijpen. Het was niet het enige bedrog, het was een web van leugens. Het moment van weggaan, langs de kinderen lopen en mij achterlaten zoals hij heeft gedaan zal ik nooit begrijpen maar de afgelopen weken met alles wat bovenkomt begin ik her en der na te denken en me te verplaatsen hoe moeilijk het moet zijn geweest om hem te zijn. Herhaaldelijk: het ligt niet aan mij, hij was ziek. 

Ik had nooit gedacht dat het menselijke brein, mijn brein zo sterk zou zijn. Uit het allerdiepste dal kan je de weg naar boven vinden. Ik vind het belangrijk dat ook hier te delen: DE PIJN is er, maar de kracht vinden om door te gaan, het leven op te pakken, te helen, te genieten, te lachen is ontzettend mooi. Voor een ieder die nu ontzettend diep zit, er komen lichtpuntjes GELOOF! Denk klein: zon op je huid branden tot denk groot: horen hoe fantastisch je bent!! Neem de ruimte en tijd om te helen. Ik ben er nog lang niet, maar ik ben wel goed op weg.