Mijn verhaal
Hoi,
Mijn naam is Amber, ik ben 20 jaar oud en mijn hobby's zijn piano spelen, leuke dingen doen met vrienden en op pad gaan met mijn hulphond i.o Borre. Toen ik 14 was ben ik misbruikt en dit is mijn verhaal.
Het begon allemaal erg onschuldig. Ik kwam in een nieuwe vriendengroep en ik deed veel leuke dingen met deze nieuwe vrienden. Er zat een jongen in deze vriendengroep die mij erg interessant vond en dit liet blijken door mij subtiel aan te raken. Ik dacht hier niet zoveel van. In de loop van de tijd werden deze aanrakingen wat minder subtiel en werd ik voor het eerst aangerand. Dit was een behoorlijke klap. Maar helaas ging het van kwaad tot erger en werd ik meerdere malen verkracht door deze jongen. Ik durfde niet bij deze vriendengroep weg te gaan omdat ik bang was dat ik dan alleen zou zijn. Na 8 maanden lang misbruikt te zijn was de maat vol en besloot ik toch om mijn vriendschap met deze vriendengroep te verbreken. Dit was een hele moeilijke tijd. Ik voelde me erg alleen en wist niet hoe ik hulp moest zoeken.
Uiteindelijk heb ik een mentor op school verteld wat mij was overkomen en daarna mijn ouders. Zo kwam het balletje aan het rollen en zat ik 3 dagen later ineens bij de huisarts. Hier werd ik doorverwezen voor jeugdhulp. Een zware tijd brak aan en ik moest in behandeling om het misbruik te verwerken. Dit is inmiddels 5 jaar geleden en helaas is het tot op heden nog niet gelukt om het te verwerken.
De boodschap die ik met mijn verhaal vooral wil delen is dat je niet alleen bent en dat misbruik ook gebeurd onder leeftijdsgenootjes. Dit vond ik zelf vooral heel moeilijk te accepteren aangezien je in de media vooral verhalen hoord over een oudere dader en een jonger slachtoffer.
Groetjes,
Amber
2 Reacties
Wat goed dat je je verhaal hier met ons wil delen, bedankt daarvoor!
Ik kan me nog goed herinneren dat ik mij in die periode ook erg eenzaam en alleen heb gevoeld. Heel knap dat je het uiteindelijk hebt durven vertellen aan je mentor en je ouders.
In mijn geval heb ik pas na 8 jaar hulp gezocht. Ik heb mijn gevoel en de herinneringen lang weggestopt, maar doordat ik ineens werd geconfronteerd met paniekaanvallen in situaties waarbij mensen over mijn grens dreigden te gaan of gingen, heb ik besloten hulp te zoeken. Ik heb zelf EMDR- en hypnotherapie gehad en ik kan zeggen dat dit mij heeft geholpen om de nare gedachten achter mij te laten en mijn blik weer op de toekomst te richten.
Nogmaals bedankt voor het delen van jouw verhaal. Veel sterkte!
Liefs,
Sharon