Hoi.
Ik ben Anna en ben hier met mijn verhaal.
Het kan soms warrig overkomen,maar dat komt omdat ik moeite heb om het erover te hebben.

Het begon op mijn 12e en ben door een 14 jarige schoolgenoot toen aangeraakt op intieme plekken en gekust met tong terwijl ik dit niet wilde. Ik heb dit een heel schooljaar voor mij gehouden en er nooit over gepraat.

Toen ik 13 was was ik met een vriendin de stad in geweest voor het eerst en daar was zo'n kerel die tongzoenbewegingen maakte naar mij. Ik vond het vreselijk.
Toen ik 15 jaar was leerde ik een 20 jarige jongen kennen waarvan ik dacht dat het verkering was,maar hij was alleen maar uit op seks.
Toen ben ik een losbandige leven gaan leiden,ging met vreemde mannen mee.
Ook leerde ik later toen het ''uit was met die jongen'' een Turkse jongen kennen die ik heel erg leuk vond. We kregen verkering,maar hij maakte het later toch uit. Hij vroeg wel naar mijn menstruatieschema wat ik gek vond.

Toen zijn we verhuisd naar de andere kant van de stad en daar leerde ik veel later mijn ex kennen toen ik 18 jaar was. We kregen een relatie,maar verliep voor mij niet goed omdat hij mij veel pijn deed op het intieme gebied.
In die hele periode was het komen en gaan van 5 ex vriendjes. Bij allen heb ik psychische en lichamelijke mishandeling,seksueel misbruik en verkrachting meegemaakt. Bij dat laatste kreeg ik mijn eerste black out.
Mijn man,toen nog een penvriend,raadde mij aan om deze relatie uit te maken want hem vertelde ik alles. Ik heb toen de relatie beeindigd.

Toen wat later kreeg ik een relatie met mijn man en ben snel bij hem komen wonen in een andere stad. Ook daar losbandig geleefd met mijn man wat ik diep van binnen niet wilde,maar die andere kant van mij nam het over.
Ik heb samen met hem 2 jaar gewoond daar en toen zijn we terugverhuisd naar mijn geboortestad.

Ook daar werdt ik in 2002 aangerand door een vroegere buurman en in 2005 door een vriend van mijn familie.
5 jaar geleden was het laatste. Toen werd ik verkracht wat ik toen dacht dat het een vriend was.
Ik heb mij verzet en heb gehuild tot ik niet meer kon.
Hij zei dat ik mij moest douchen en dat deed ik.

Ik heb bij alles wat mij overkomen is heb ik mij verzet en was het bij mij nee.
Ik zit nu in een periode dat ik wachtende ben op therapie en ik kan niet meer. Leidt weer een losbandige leven(wel in mindere mate,maar toch).
Ik weet niet meer wat ik met mijzelf aanmoet en heb het gevoel dat ik geen uitweg meer zie,hoop dit gauw te zien en dat mijn therapie gestart kan worden