Ik weet niet wat er is gebeurd
Bijna twee jaar geleden heb ik een tent feest gehad. Ik herinner me het feest in de tent nog goed, het was gezellig en ik had niet zo veel gedronken. Samen met de vriendin waarmee ik was en haar broer en zijn vrienden fietsten we terug naar huis. We stopten nog even bij een cafe in het dorp om nog bij te kletsen over de avond met nog wat te drinken. Vanuit daar moest ik samen met een van die vrienden verder naar huis fietsen. Verder kan ik me niks herinneren van het naar huis fietsen en het thuis komen, alleen dat ik me de volgende dag zo slecht voelde terwijl ik niet eens veel gedronken had. Een jaar later kwam die jongen op andere feesten vaak naar me toe met de vraag of ik mee naar buiten ging en dat we daar gezellig konden gaan doen. Want 'daar had ik toen ook geen moeite mee'. Ik begreep er niks van. Ik had toen op dat moment ook al mijn vriend dus ik ging er ook altijd van uit dat er niks gebeurd zal zijn onderweg naar huis, want dat doe je toch niet zomaar? Nu begint het toch aan me te knagen en denk ik dat ik toch misbruikt ben als minderjarige door een jongen van toen 19 of 20. Ik schaam me ontzettend, ik durf bijna niet meer opstap te gaan, omdat ik bang ben dat mensen denken dat ik vreemd ben gegaan.
2 Reacties
Mijn advies is neem je zelf Serieus.
Ik zou zeggen blijf dichtbij je zelf en je eigen gevoel,
Je bent opzoek naar antwoorden en je twijfels aan alles,
zijn begrijpelijk maar wees je zelf en wat mij advies zou,
zijn als je een goede band hebt met je huisarts praat met hem,
als je naar buiten gaat kijk niet naar de mensen,
en probeer te denken aan dat je mooi bent zoals bent.
Ik vind je heel sterk en krachtig je dat je verhaal hier deelt!
je mag echt heel trots op je zelf zijn en als er iets iets kom gerust.
we zijn graag een luisterend oor voor elkaar.
Ik wens je alle kracht en liefde toe in deze moeilijke tijd.
maar zeker ook begrip en neem de tijd wees lief voor je zelf.
Warme groet,Twisty
Neem jezelf en je gevoel serieus! Goed dat je schrijft en er al woorden aan geeft. Je manier van schrijven en je wijze van reageren zijn opmerkelijk dat er wat is voorgevallen.
Mijn eerste reactie is, ga er mee naar het Centrum Seksueel Geweld of Slachtofferhulp. Wacht er niet te lang mee. Hoe eerder je het onderzoekt, hoe meer je de schade kunt beperken.
Het is een erg korte reactie op je schrijven. Wat ik je wens, is dat je blijft volhouden tot dat het voor jou helder is en wat je er aan, mee kunt doen. Als je een goede huisarts hebt, is dat ook een optie om je zoektocht te beginnen.
Veel begrip en liefde wens ik je.
Philip