Nalatig detective bureau

Mijn eerste verhaal van ruim een jaar geleden was lang. Deze gaat ook lang worden. Eind oktober vorig haar is ons via een fake escrow account ruim € 41.000 afhandig gemaakt bij de koop van een camper.
Uit voorzorg heb ik destijds onder een valse naam contact met de daders gezocht als geïnteresseerde in dezelfde camper, met het idee dat de politie makkelijker daders zou kunnen achterhalen als er nog direct contact is.
De politie deed echter niets! Daarop ben ik detectivebureaus gaan benaderen.
Deze waren allemaal erg duur, dus voor ons geen optie. Ik reageerde niet op de mails.

Eentje (DPR) nam in januari weer contact op, of ze nog iets konden betekenen. Ik gaf aan dat we het bedrag (8000 ex BTW) veel te hoog vonden. Zeker nadat je al € 41.000 kwijt bent en iedere maand geconfronteerd wordt met een bedrag dat van je rekening wordt geschreven omdat we een lening hadden afgesloten.

De rechercheur gaf aan alleen zaken aan te nemen met hoge slaagkans, en die zag hij in die van ons. Er waren veel aanknopingspunten. Daarbij was hij aangesloten bij een internationale organisatie. Aangezien ons geld naar een Duitse bank is gegaan, was dat heel gunstig. 

Ik stelde heel veel vragen, die hij netjes beantwoorde. Het geld dat we kwijt waren aan het onderzoek, zouden we kunnen verhalen op de daders. Daarin zouden ze ook nog een stuk juridisch ondersteunen.

Prachtig allemaal, maar we wilden de beste man zien, in zijn kantoor. Dus maakten we een afspraak. We troffen een bevlogen oud rechercheur die was weggegaan bij de politie omdat hij zich sinds de reorganisatie niet meer kon vinden in de werkwijze. 

We vertelden ons verhaal. Hij vertelde zijn visie op de zaak, de manier waarop het bureau werkt, dat het team waarmee hij werkte veelal ook oud politiemedewerkers waren, over internetrechercheurs die heel kundig waren en met de nieuwste technieken werkten. Hij vertelde over hoe het lidmaatschap bij een overkoepelende wereldwijde organisatie heel helpend was in deze zaak. Hij vertelde over andere zaken die hij had opgelost en liet een voorbeeld rapport zien. Hij vertelde dat als de daders (die nu onder een andere naam werkten) dezelfde autopapieren zouden sturen met een andere naam, we een hele sterke zaak hadden omdat er dan duidelijk bewijs van fraude is en nog veel meer. We hebben er twee uur gezeten. Hij zou 2-4 weken nodig hebben. Ook dat wekte vertrouwen.

Na een weekend dim-dammen, hebben we besloten met hem in zee te gaan. Nee, garantie kregen we niet, maar we hadden inmiddels zowel schriftelijk als mondeling te horen gekregen dat de kans van slagen zeer groot was en er alle vertrouwen was dat de zaak werd opgelost. Ook de rechercheur maakte een zeer vastberaden en bevlogen indruk en ook wij waren overtuigd dat er veel aanknopingspunten en sporen waren om de daders te kunnen achterhalen. O.a. een bankrekeningnummer.

We kregen de overeenkomst en maakten de helft van het geld over- ons enige spaargeld dat we achter de hand hadden gehouden ( en waar we een paar jaar voor gespaard hebben) voor de camper keuring, invoerkosten, spulletjes die we wilden kopen en natuurlijk wilden we ook wat hebben voor onvoorziene uitgaven zoals een auto of een koelkast die kapot gaat. De andere helft zouden we moeten betalen als hij de daders had gevonden.

Een internetrechercheur zou spoedig contact opnemen en ons begeleiden in het contact met de daders. Echter was ik met de daders al bijna op het punt dat ik geld moest over gaan maken. Dus ik rekte tijd met allerlei smoezen.

Een week later werden we gebeld door een internetrechercheur. Een vriendelijke jonge klinkende jongeman met de naam Jorian, die mij in eerste instantie dingen vertelde die ik zelf ook al had uitgevonden na eigen onderzoek.
Hij vertelde dat het jongens waren die heel goed wisten wat ze deden en hun sporen goed gewist hadden! Maar dat hij nog wel andere troeven achter de hand had.  Ondertussen was ik degene geweest die het contact met de daders zelf onderhield (en was er dus best druk mee). Ondertussen was hij bezig met een link waar de daders op zouden moeten klikken. Een soort check of de bankrekening daadwerkelijk bij de naam hoorde. Hij bouwde een bankwebsite na en gebruikte dus eigenlijk de techniek van de daders.
Deze trapten er natuurlijk niet in. Toen kwam er een ander voorstel van de daders…ik wist precies wat er ging komen! Het contact met de daders was daarna weg.

We werden het hele traject niet goed op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen. Ik heb na enige tijd aangegeven dat me de lol van het social engeneeren wel een beetje verging. Hij zou het overnemen. Ik heb meermalen aangegeven dat ik niet blij was met de manier waarop alles ging en dat de werkelijkheid en de bevindingen van de internetrechercheur (nl dat het niet gemakkelijk was) niet strookten met de eigenaar van het bureau. Jorian bleef zeggen dat de deur nog niet dicht was en dat hij er nog steeds mee bezig was. Maar hij vertelde ook dat ze tegen privacy wetgeving aan liepen en dat het niet gemakkelijk is om gegevens te krijgen. Huh? Maar dat was toch waar juist die buitenlandse contacten zo handig voor waren? 

We zitten inmiddels in juni. Ver over de 2 tot 4 weken. Uiteindelijk heeft hij via een pixel in de mail nog wel een ip-adres weten te achterhalen, maar VPN dus daar kon hij niets mee. Daarna is hij gaan speuren op de website naar soortgelijke advertenties. Zoeken naar een speld in een hooiberg!  Jorian gaf ook aan al meer uren bezig te zijn dan waar hij voor ingehuurd was. En daarna bleef het stil.

In augustus heb ik een uitgebreide mail gestuurd naar de eigenaar van het bureau waarin we aangeven dat we behoorlijk veel verschil ervaarden in zijn verhaal en de praktijk van Jorian. Dat de communicatie ontzettend slecht is en we ons afvragen wie de leiding heeft in de zaak. We hebben veel vragen gesteld waar we graag antwoord op wilden en heb aangegeven dat we zouden overwegen om stappen te gaan ondernemen als er geen reactie kwam. Die bleef uit. Maar…vakantieperiode. Ik gaf hem het voordeel van de twijfel.

Begin september stuurde ik een tweede veel uitgebreidere mail. Een week later kwam een hele korte reactie dat hij het echt heel vervelend vond, maar dat ze er echt alles aan hadden gedaan om de daders op te sporen. Dat zou ook terug te zien zijn in het rapport dat hij zou opsturen en daarna zou hij inhoudelijk reageren op mijn vragen.

Ik heb gereageerd dat we juist geïnteresseerd zijn in de inhoudelijke reactie en dat we het rapport graag binnen 5 werkdagen zouden ontvangen en aangegeven dat we stappen gaan zetten als hij niet reageert.
Het is nu 10 oktober en ik heb niets meer gehoord. 

Ja, het bureau bestaat echt. Ja het is ingeschreven bij de kvk en bij 3 verschillende brancheorganisaties waarvan 2 werelwijde. Ik heb het allemaal gecheckt.
Er is een fysiek kantoor, de beste man (ik weet niet of ik zijn naam mag noemen) bestaat ook echt. Ik heb de voorwaarden van het bedrijf doorgenomen. Daarin blijven ze volgens mij zelf in gebreke.

Ik heb op de website van de branche organisatie gekeken. Zij kunnen niets betekenen maar adviseren om de officiële klachtenregeling op te vragen (nadat ik al twee keer een klacht heb ingediend). Dus vandaag heb ik opnieuw gemail met de vraag om die officiële klachtenregeling.

De hele zaak heeft een flinke impact gehad op ons én onze toekomstplannen.  Deze man gaf ons hoop en we besloten met hem in zee te gaan. Hij wist dat het ons laatste spaargeld was en dat we het best een flinke investering vonden maar het er voor over hadden.  We  waren zelfs bereid om het tweede deel van het geld te lenen, als we daarmee 30.000 terug zouden krijgen. 
Je hebt te maken met mensen die iets vreselijks hebben meegemaakt. Hoe kan je dan zo ontzettend lomp zijn en diezelfde mensen negeren? 

Ja, we hebben een risico genomen door dit aan te gaan, maar dit is niet volgens afspraak gegaan en de manier waarop we genegeerd worden vind ik ronduit schofterig. 

De stap die ik wilde gaan zetten was contact opnemen met een jurist. Ik wilde een rechtsbijstandsverzekering af gaan sluiten. Tot ik hoorde dat er in ons geval sprake was van een 'lopende zaal' en ze die niet in behandeling nemen. Lopend, omdat we al een klacht hebben ingediend. Ik weet dus even niet welke stappen ik kan ondernemen. Inmiddels is mijn energielevel alweer behoorlijk gedaald en staat mijn lichaam stijf van de spanning en ik slaap slecht. Ik kan er heel slecht tegen dat we genegeerd worden, want zo voelt het. Eerst de politie die niets doet en nu deze rechercheur die ons voor mijn gevoel totaal niet serieus neemt, terwijl hij zó zijn mond vol had over de politie en hun handelen. Ik ga dit niet zomaar voorbij laten gaan.

Eigenlijk wil ik ons geld terug. Ik heb genoeg documentatie waar in terug te zien is dat de werkwijze en de communicatie aan alle kanten tekort schiet en dat er niet direct beloftes zijn gedaan, maar wel degelijk uitspraken die uitgaan van een positieve afloop. Maar wat kan ik doen? 

Heeft iemand ervaring met dit bureau? Of is er iemand die positieve ervaringen met detective bureaus heeft zodat ik een vergelijking heb hoe het wel kan? Suggesties of tips over een volgende stap? Wat, waar of wie?

Veel dank alvast.