Lang geleden
Hallo allemaal,
Ik ben nu 22 en toen ik 14 was heb ik zelf seksueel misbruik meegemaakt. Ik heb het toen weggestopt (met "succes") tot een maand geleden. Sindsdien zitten de emoties me weer heel hoog en vind ik dat ik mijn verhaal hier moet delen.
Toen ik 14 jaar was ging ik met een vriendin uit mijn klas opstap. Te jong om opstap te gaan, dus we deden het stiekem.
Toen we in een kroeg aankwamen hadden we een aantal drankjes op en zagen we een knappe Italiaan aan de bar. Daarmee raakten we aan de praat, gewoon gezellig.
Toen zag mijn vriendin een jongen die ze kende of die ze zag zitten, ik weet niet elk detail precies meer aangezien het lang geleden is en ik dus ook wat drankjes op had.
Toen de kroeg ging sluiten vroeg de Italiaan of we met z'n allen mee gingen naar zijn hotel voor een gezellige after.
Wij wouden nog niet gaan slapen dus we gingen met z'n allen mee.
Eenmaal in z'n hotelkamer aangekomen voelde ik me opeens heel slecht.
Hun zaten met z'n allen op de bank en ik vroeg of ik even m'n ogen dicht mocht doen in zijn bed terwijl hun daar zaten, dat vond ie prima.
Toen lag ik vrijwel meteen te slapen. Maar op den duur werd ik wakker door pijnlijke steken in mijn vagina (ik was ook nog maagd).
Het voelde echt alsof er duizenden messen in mijn vagina werden gesneden en het brandde enorm dus ik was vrij snel weer helder en wakker.
En toen besefte ik dat hij seks met mij had.
Toen ik dat besefte riep ik nee en wou ik hem van me af duwen, maar hij was wat ouder en breder dus ik kon hem niet wegduwen.
Toen heb ik nog om me heen gekeken of ik die vriendin en die andere jongen ergens zag, maar die waren helaas nergens te bekennen op dat moment.
Toen heb ik het allemaal maar laten gebeuren, waar ik achteraf ook veel spijt van heb.
Na een paar hele lange minuten stopte ie en kleedde hij zich aan.
Ik denk ongeveer een kwartier later kwamen die vriendin en die andere jongen de badkamer uitgelopen en heb ik haar gezegd meteen te willen gaan.
Ze heeft verder niet echt doorgevraagd en ik heb het toen weggestopt.
Dat ging tot een maand geleden vrij goed. Als mensen me vroegen naar m'n ontmaagding vertelde ik wel het gedeelte van de Italiaan en het hotel, maar ik deed er een beetje lacherig over en liet het onvrijwillige gedeelte weg.
Maar een maand geleden vroeg een goede vriendin van me hoe oud ik was toen ik ontmaagd werd en of dat door een toenmalige vriend was. En ik weet niet waarom, maar ik besloot het eindelijk tegen iemand te vertellen. Ik heb het vaag verteld, maar wel laten weten dat het onvrijwillig was.
Sinds dat moment zit het heel hoog bij mij en denk ik er vaak aan.
Ik heb het mezelf al die jaren heel erg kwalijk genomen, omdat ik altijd dacht: ja jij gaat mee naar zijn hotel, jij gaat slapen in zijn bed, je vraagt er zo ook om.
Maar nu ik ouder ben en er anders naar kijk besef ik ook: nergens op die avond heb ik hem toestemming gegeven mijn maagdelijkheid af te nemen. Hij weet dat en ik weet dat ook.
Ik heb het nu eindelijk aan mijn beste vrienden en mijn moeder verteld.
Ik wil het ook hierop zetten om het met jullie te delen. Ik zit er nog heel erg mee qua verdriet en woede. Ik merk ook dat als ik erover wil praten face to face dat ik dan in tranen uitbarst.
Ik zou nog steeds willen dat ik meer had gedaan om het tegen te houden, maar dat kan ik nu niet meer veranderen. Ik hoop dat dit verhaal ook anderen bereikt die dit jaren geleden hebben meegemaakt. Je leest overal waar je hulp kunt krijgen als je onlangs seksueel misbruikt bent, maar het is ook belangrijk elkaar te steunen als diegene er jaren later nog mee zit of pas mee zit.
3 Reacties
Heb j aangifte gedaan?
Het spijt me zo ontzettend dat jou dit is overkomen! Die man had op geen enkele manier het recht je dit aan te doen en je hebt het ook niet zelf uitgelokt, probeer dat alsjeblieft te onthouden (ook al weet ik dat, dat moeilijk is). Ik herken je verhaal ontzettend in m'n eigen ervaring, alleen is het bij mij gelukkig nooit tot een verkrachting gekomen, verschrikkelijk dat het bij jou wel zo ver is gegaan! Maar herken de hotelkamer, de pijn, het idee dat je omdat je toch al in zijn bed lach niet anders had kunnen verwachten en vooral dat er achteraf lacherig over doen en het onvrijwillige gedeelte weglaten als je het er met vrienden over hebt. Heel veel sterkte!
Liefs,
Zita
Wat moedig van je om jouw ervaring hier te delen. Vaak is het gemakkelijker om bepaalde ervaringen te verdringen en te doen alsof ze niet hebben plaatsgevonden. Uiteindelijk blijkt op den duur, soms na jaren, toch dat wat eerst onbewust aanwezig was naar boven komt en lijdt tot stress en herbeleving.
Wat jouw overkwam toen je 14 jaar was gebeurde in omstandigheden waar je zelf deel van uitmaakte. Alleen was je er slechts een deel van en met 14 jaar nog te jong om controle over de omstandigheden te hebben of te houden.
De vriendin en de andere jongen waren ook deel van die omstandigheden maar hadden kennelijk net als jij geen controle hierover. De enige die beter had moeten weten was de Italiaan, maar die had waarschijnlijk een vooropgezet doel.
Je hebt jezelf niets te verwijten omtrent het wel of niet meer gedaan hebben om het tegen te houden.
Het belangrijkste voor jou is dat je het verdriet en de woede die nu in je naar boven is gekomen kunt verwerken.
Als deze woede en dit verdriet voor jou een belemmering voor jouw functioneren is of wordt dan kun je in ieder geval eens met jouw huisarts hierover praten en misschien kijken over een mogelijke behandeling/therapie is die voor jou passend is.
In ieder geval heel veel sterkte.
Met vriendelijke groet,
Thijs