Mijn ervaringen met cognitieve therapie en EMDR na diagnose PTSS.

In de verschillende lotgenoten communities komt het vaak voor dat er ervaringen gedeeld of gevraagd worden met betrekking tot de resultaten van EMDR, nadat er enige vorm van PTSS is vastgesteld. Daarom wil ik ook graag mijn ervaringen met EMDR delen.

Mijn mishandeling op kantoor heb ik alweer enige tijd terug gedeeld in de community voor lotgenoten mishandeling.

Na mijn mishandeling had ik totaal geen energie meer, sliep slecht en had concentratieverlies, voelde mij angstig en had paranoïde gedachten. Ik ervoer geen vreugde meer in mijn gezin, vrienden en werken wilde ik al helemaal niet meer. Al mijn gevoelens ervoer ik als doof, ik had nergens meer zin in en dat wilde ik opgelost hebben om weer de oude wilde worden die ik was.

Nadat de huisarts bij mij diagnose van mogelijk PTSS had vastgesteld heb ik op advies van mijn huisarts de hulp van een psycholoog ingeroepen.

Tijdens het intakegesprek werden mij algemene dingen gevraagd die op zich als ongemakkelijk ervaren zouden kunnen worden, maar ik had besloten om me volledig in de handen van de specialist toe te vertrouwen en alles wat mij gevraagd werd zonder enige belemmering onvoorwaardelijk te beantwoorden.

Verder moest zover ik mij kon herinneren hetgeen mij is overkomen tot in de diepste details vertellen.

Op alle mogelijke details werd mij gevraagd aan te geven wat het met mij deed, wat ik als meest onprettig ervaren had etc.

Aan de hand hiervan werd een behandelplan opgesteld bestaande uit een combinatie van EMRD en cognitieve therapie.

In het begin waren er 2 behandelsessies per week. Omdat ik mijzelf niet meer was en herkende heb Ik heb me hier vol ingegooid, ik wilde mijzelf weer terug hebben.

Vaak hoor je dat er geen click is met de therapeut. Voorheen had ik zelf helemaal niets met psychologen en therapeuten en beoordeelde hen als vaag. Maar omdat ik zo mezelf niet meer was en mezelf weer wilde worden heb ik mijn twijfels overboord gegooid. Ik had er alles voor over om mijzelf weer terug te vinden.

Daarom interesseerde de click me niet, ik beschouwde de psycholoog/specialist zoals ik een fietsenmaker beschouwde: mijn band is lek en de fietsenmaker heeft het gereedschap en de kennis en gaat hem plakken.

Met alle energie die ik (nog) in mij had heb ik mij onvoorwaardelijk vol overgegeven aan de therapie, waarvan EMDR een onderdeel was.

Na iedere EMDR-sessie was ik doodop. Los van de ervaringen omtrent mijn mishandeling kwam er van alles voorbij, wat ik “oud zeer” zou willen noemen en kennelijk nog onverwerkt. Dit heb ik allemaal zonder voorbehoud gedeeld tijdens mijn sessies.

Mijn behandelingen hebben ongeveer 4 maanden geduurd en stukje bij beetje werd het rustiger in mijn hoofd en kon ik mij weer prettiger voelen. Mijn zelfvertrouwen en daarmee vertrouwen in “herstel” kwam ook weer terug.

De frequentie van de sessies werd langzaam afgebouwd en uiteindelijk resteerde nog een aantal “nazorg” sessies.

In mijn geval heeft het totale traject bijna 1 jaar geduurd voordat ik kon zeggen dat ik op 90%-plus zat.

EMDR is een fantastisch middel, maar staat niet alleen op zich. Naast vertrouwen en vechtlust moet je er de moed voor hebben om je helemaal bloot te geven.

Opgeven kan niet en (professionele) nazorg is essentieel.

 

Voor eventuele vragen ben ik beschikbaar

 

 Thijs de Boer

Ambassadeur Slachtofferhulp