Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

Een paar jaar geleden

Ik heb 3,5 geleden een ervaring gehad waar ik soms nogsteeds wat moeite mee heb en vooral op mezelf neerkijk. Ik begin hier even vanaf het begin.

 

Ik had een jongen leren kennen via socialmedia, hij leek heel aardig en oprechte intresse naar mij te tonen. Na een paar maanden heb ik voor het eerst met hem afgesproken. Het was gezellig en we hebben toen gezoend. De tweede keer was heel anders. We zaten in de auto en hij begon mij te zoenen, hij begon steeds meer aan mij te zitten. Ik zei toen tegen hem dat ik daar liever mee wilde wachten ( ik was ook nog maagd). Hij zei toen tegen mij dat hij verder wilde en dat hij met mij seks wilde omdat hij mij leuk vond en ik gaf nogmaals aan dat ik wilde wachten. Hij begon toen te praten over dat het mijn eigen schuld was omdat ik de vorige keer dan ook niet met hem had moeten zoenen. Ik werd stil en ik wist niet zo goed meer wat ik moest zeggen. Vervolgens ging hij door met mij te zoenen en begon mijn broek uit te trekken ik hield het tegen door mijn broek vast te houden, toen stopte hij even. Vervolgens begon hij weer mijn broek uit te trekken en ik wist toen niet meer wat ik moest doen en heb ik het laten gebeuren. Ik voelde veel pijn toen hij naar binnen drong en ik kan bij mezelf ook niet zoeken waarom ik niet meer heb gedaan om het te stoppen. Toen ik thuis was heb ik hem in een bericht verteld dat ik me niet goed voelde over wat er was gebeurd, hij werd toen geirriteerd en zei dat dat mijn eigen schuld was. 

 

Waar ik me nog stommer over voel is dat ik een hele tijd contact met hem heb gehouden, en eigenlijk toen genegeerd heb wat er was gebeurd en ik kan ook niet begrijpen waarom ik dat heb gedaan. Het enige wat ik me kan bedenken is dat ik hem leuk vond en hij gaf aan mij ook leuk te vinden. Na 8 maanden heeft hij het contact verbroken, nadat ik erachter kwam dat hij een vriendin had. Zijn vriendin is toen erg onredelijk tegen mij geweest en ik begon me toen erg gebruikt te voelen terwijl hij mij altijd de indruk gaf interesse in mij en alleen in mij te hebben. Pas na dat hij het contact had verbroken begon ik te beseffen wat er eigenlijk gebeurd was. Ik zit soms met vragen bij mezelf waarom ik toen niet iets gedaan heb en waarom ik nu pas inzie  wat er is gebeurd. Ik voel me dom omdat ik contact met hem heb gehouden, en daarom ben ik bang dat mensen mijn verhaal niet zullen waarderen of begrijpen en heb ik dit verhaal dus ook nog nooit gedeeld. Ik heb sinds 1 jaar een vriend, hij weet alleen dat er iets gebeurd is maar het verhaal erachter heb ik hem nooit verteld. Ik schaam me omdat ik nog contact met hem heb gehouden en daarom wil ik graag hier voor de eerste keer mijn verhaal delen.

Bezig met laden...

6 Reacties *

11 maart 2020
Hey Anoniem19. Ik kan me deels vinden in jouw verhaal, ik heb zelf ook niet veel moeite gedaan om het tegen te houden. Waardoor ik me achteraf ook dom voelde dat ik (bijna) niks gedaan had en ook hield ik het jaren lang geheim. Ik hoop dat het nu beetje bij beetje wat beter gaat met je en dat je vriend je goed kan steunen waar nodig!
11 maart 2020

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Leg de schuld niet bij jezelf neer, met de reden dat je ‘niet veel hebt gedaan om het tegen te houden’. Ik heb dit bij mezelf ook lang gedaan, maar ik zie nu in dat ik hem wel meerdere keren heb verteld dat ik het nog niet wilde. Daarnaast is het ook zo dat je op zon moment verstijfd en je niet weet wat je moet doen. Voel je dus zeker niet dom en leg die fout niet bij jezelf neer! Liefs
31 januari 2020
Goede avond Felicia, Goed en fijn dat je je gesteund voelt door het schrijven van Anoniem. Je ziet een overeenkomst met wat is aangedaan. Ik wil uitnodigen je verhaal te delen als je denkt of hoopt dat het jou zou kunnen helpen. Als lotgenoot weten we wat het je kan opleveren. Alles wat je schrijft is oké. Misschien heb je ook vragen hoe je het zou kunnen aanpakken en bieden onze reactie jouw aanknopingspunten. Een goed weekend en misschien lees ik binnenkort iets van je. Je mag ook een privé bericht sturen. Philip.
31 januari 2020
Hey. Je verhaal doet heel veel met me omdat met mij ongeveer hetzelfde is gebeurd. Door je verhaal voel ik me hier minder alleen in, dankjewel hiervoor.
31 januari 2020

Als antwoord op door Anoniem (niet gecontroleerd)

Hoi, mij hielp het ook verhalen van anderen te lezen. Het laat je inderdaad wat minder alleen voelen om te lezen dat anderen ook vergelijkbare ervaringen doormaken. Al voel je jezelf toch heel alleen in het verwerken van deze ervaring, fijn dat je je hierdoor minder alleen voelt.
30 december 2019
Hallo [~929] wat dapper dat je je verhaal hier durft te delen. Ik hoop dat het lotgenotencontact je vast een stukje herkenning en erkenning kan geven. Als je nog andere vormen van hulp zoekt of wilt weten welke stappen je kunt zetten, raad ik je aan om contact op te nemen met onze hulp-lijn: 0900-0101. Daarnaast faciliteren we ook face2face lotgenoten groepen, mocht je daar behoefte aan hebben. Veel sterkte!