Bewustwording van trauma

“Het Pad naar Heling en Zelfacceptatie”

Toen ik 15 was, net na wat er met mij gebeurd was, had ik constant vragen in mijn hoofd: Hoe nu verder? Hoe kan ik mijn leven weer zorgeloos oppakken? Hoe kan ik mijn ervaringen zo snel mogelijk vergeten en zorgeloos door het leven gaan? Wanneer wordt dit allemaal beter? Krijg ik ooit rust, zonder stress, woede en verdriet?

Deze vragen waren destijds mijn dagelijkse metgezellen – en soms komen ze nog steeds even langs. Maar wat ik in de loop van de tijd heb geleerd, is dat geen enkel leven volledig probleemloos is. Je kunt zeker manieren vinden om je ervaringen een plek te geven, en er zijn mogelijkheden om je gevoelens en emoties niet allesoverheersend te laten zijn. Maar ik besef nu ook dat ik mijn ervaringen altijd met me meedraag. Ze maken deel uit van wie ik ben geworden, vormen mijn kracht en mijn veerkracht.

Iedereen bewandelt zijn eigen pad, en iedereen doet dat in zijn eigen tempo. De één doet er misschien langer over dan de ander, maar de eerste stap richting heling begint altijd bij jezelf. Wat wil je veranderen? Hoe zie jij je pad voor je? Wat is je doel om professionele hulp te zoeken?

Voor iedereen die zich ooit dezelfde vragen heeft gesteld: onthoud dat jouw ervaringen, hoe zwaar ook, je hebben gemaakt tot wie je bent. Je hoeft het niet perfect te doen. Het is oké om af en toe te vallen, om verdrietig, boos of moe te zijn. Dit zijn momenten die horen bij het leven, bij de groei en het helen.

Laat jouw reis jou inspireren en anderen hoop geven. Jouw verhaal doet ertoe, en het pad dat je bewandelt, is waardevol en uniek.