Machteloos
Ik heb al 15 jaar een stalker die mijn hele leven naar de kloten heeft gesaboteerd. Hij is een hacker. Ik weet niet precies wie het is. Deze ellende begon in Engeland waar ik toen woonde. Ik verhuisde, kennelijk naar de plaats waar hij bleek te wonen. Hij had uiteindelijk bijna alle details van mijn leven in zijn klauwen. Ik heb vier keer vergeefs geprobeerd te ontsnappen, steeds alles achterlatend. Dit is de vijfde keer en ik ben nu ruim een maand in Nederland... Ik begon weer te ademen... Ik heb helaas mijn tablet en mobielen nog niet kunnen vervangen, dus kan hij goed in de gaten houden wat ik doe (en hij kan dus ook hier weer in systemen gaan zitten klooien, al dan niet met behulp van andere hackers). Ik merkte af en toe wel wat maar afgelopen weekend laaide de terreur echt weer op. Ik ben weer als een machteloos angstig vogeltje in elkaar gedoken. Ik kan er niet meer tegen. Ik kan door de digitale terreur ook niet werken. Ik was eigen baas, al vrij lang. Mijn hele leven is kapot gesaboteerd...
(Probleem? Als er niemand voor je deur rondhangt, heb je "dus" geen stalker, vindt men al snel. Ik praat er dus niet meer over maar ik ga hier compleet kapot aan.)
8 Reacties
Het is vreselijk wat je meemaakt. Ook ik ben mijn bedrijf kwijt en door stalking, laster etc. veel van mijn leven kwijt. Uiteindelijk is, door het stalkingsgedoe, de crisisdienst bij mij thuis geweest. Daar was een fijne psychiater, en ook ervaringsdeskundig, die mij heeft kunnen helpen; de boodschap was hard maar duidelijk, twee opties;
Helemaal van de radar verdwijnen inclusief verhuizen en alle banden verbreken óf helemaal voor je eigen leven gaan met het gevaar wel dat de stalker iets gaat doen.
Twee opties die beiden pijnlijk zijn, want wij hebben hier niet om gevraagd noch willen we kiezen tussen twee kwaden.
Ik heb besloten mijn leven te gaan leven voor zover mogelijk.
Heel moeilijk, er blijven slechts weinig oprechte mensen over. Maar ja.
Het is niet dat ik dood wil, maar ik wil niet meer zo leven.
Ik begrijp je. En mensen om je heen laten het afweten, dat is heel erg pijnlijk. Ook al belast ik ze zo weinig mogelijk. De stalker stopt niet dus dan is het van: daar komt zij weer.
Heel eenzaam traject.
Je mag mij altijd een persoonlijk bericht sturen mocht je je hart willen luchten.
Overigens hebben de mensen bij wie ik woon inderdaad kennelijk voor zichzelf geconcludeerd dat ik liep te mokken omdat er iets niet naar mijn zin was gegaan of zo. Ik moet er heel erg om lachen. Gisteren kreeg ik de vraag of er die dag wél iets was gelukt. Ze zijn vandaag beide de deur uitgegaan zonder boe of ba tegen me te zeggen. (Ik heb het hacken vaak genoeg genoemd en ik heb een beetje IT in mijn achtergrond, maar dat hacken iedereen kan overkomen, en dat je dan vaak eigenlijk niets meer kunt, daar willen de meeste mensen gewoon niet aan. Ben het zat om me steeds weer te moeten verdedigen en steeds weer opnieuw te moeten uitleggen. Doe ik niet meer.)
(Ik heb momenteel geen inkomsten en ook geen eigen woning. Ik woon tijdelijk bij iemand anders in die mijn omgeslagen stemming heeft gemerkt, maar die erop lijkt te reageren door me zo goed als compleet te negeren. Alsof ik een jengelend kind met een pruillip ben... "Stalkers bestaan niet, alleen gestoorde vrouwen." Dat idee ben ik al zo vaak tegengekomen. Ik wil er niet meer tegen in te hoeven gaan, zeg niets meer, hou braaf mijn kop. Maar goed, in dit geval speelt ook mee dat ik de man in kwestie om allerlei redenen niet nog meer wil belasten; hij kan hier echt totaal niet bij helpen en dat weet ik. Het is al fantastisch genoeg dat hij me onderdak bood, en dat zijn gezin dat accepteerde. Langzaam begin ik gelukkig ipv bang langzaam weer boos te worden. Het helpt.
De stress en machteloosheid van de situatie maakten dat ik opeens nauwelijks nog functioneerde. Ik had gisteren een video call voor een baantje maar ik was niet bereikbaar omdat ik met mijn suffe kop de app maar half had geïnstalleerd bleek te hebben. Ik moet ook voortdurend naar bibliotheken om dingen online te kunnen doen, op een computer, of te printen, maar het is mooi dat het kan.
Ik moet een aantal praktische beslissingen nemen. Verder.
(Ik ben bang om me zelf onbedoeld weer klem te gaan zetten en/of in een isolement terecht te komen.)
Daarvoor is het best goed dat ik genegeerd word. Ik heb niet veel aan advies over hoe ik kan voorkomen dat ik 5000 euro uit moet gaan geven als ik in dezelfde omstandigheden nooit 5000 euro uit zou geven en ik ook niet de hoge inkomsten van die ander heb.)
Over en uit nu. Dankjewel voor de reacties.
Als hij je digitaal stalkt dan lijkt het vervangen van je tablet en mobiel wel heel essentieel om te kunnen ontsnappen...