Na te zijn opgelicht en daarna actief te worden als ambassadeur van Slachtofferhulp kan het niet anders dan dat je je gaat inlezen. Na vele verhalen, nieuwsberichten en persoonlijke contacten ontplooit zich een groot maatschappelijk probleem. Een probleem dat als zodanig niet voldoende wordt onderkent. Wel merk ik dat het besef heel langzaam maar zeker begint te komen, maar zoals ik zeg, heel langzaam. Voor slachtoffers té langzaam.

Mensen die de moed hebben opgebracht om hier, al dan niet anoniem hun verhaal te doen, zijn in mijn ogen helden. Het vergt namelijk de nodige moed om dit kenbaar te maken ook al verschuil je je nog achter een alias. Vaststaand feit, je bent geld kwijtgeraakt aan schorem. Andere bewoordingen mag ik niet gebruiken, maar ik heb er nog een paar. Wist je dat schorem een begrip uit het Joods is? Het is Jiddisch en betekend zoveel als sjkorem 'leugens, leugentaal, leugen', dat ontleend is aan Hebreeuws šəqārím 'leugens'. En dat is waar ze goed in zijn. Door middel van leugens en bedrog je vertrouwen winnen en dan genadeloos toeslaan. Hoe hoog het bedrag ook is dat je kwijt bent geraakt, voor jou is het een vermogen.

Maar zoals ik in de titel al aangaf, de impact is vele malen groter en pijnlijker dan het verlies van geld. Eens kom je tot het besef, "het is maar geld". Sterker nog, daar groei je langzaam wel overheen. Maar waar je soms later nog last van kan hebben is de schaamte en het verloren vertrouwen in de medemens. Geloof het of niet, maar daar is een remedie voor. En de helden van deze groep zijn op de goede weg.

Praat er over! Schrijf het van je af!
Echt, het is het begin van het herstel. Je zult merken dat wanneer je je verhaal in de openbaarheid gooit, of in je familie of vriendenkring je verbaasd zult staan hoeveel van je familie, kennissen of vrienden schoorvoetend zullen toegeven dat het hun ook is overkomen. Ik spreek uit ervaring. Het praten over het gebeuren zal opluchten. En weet je, als je dat nog niet gedaan hebt omdat je bang bent voor reacties als "jeetje, wat stom van je," of "ik had je slimmer geschat..." Ik was daar ook bang voor. 
Na het mijn familie, vrienden en kennissen te hebben verteld kreeg ik aan dat soort negatieve reacties... geen een!

En zou jij die mogelijk wel krijgen? He, sta daar boven. Jij weet beter en bent je verhaal kwijt.
Maar naast schaamte is er ook het verlies aan het vertrouwen in de medemens.
Het helingsproces na een dergelijk voorval waarbij schaamte en het verlies van vertrouwen meespelen is een langdurig proces. Maar het gaat je lukken. Alleen of met behulp van de leden hier en de ambassadeurs, Je staat niet alleen. Maar prop het niet op, hoe sterk je ook denkt te zijn dit kan je sneller de baas worden door erover te praten of te schrijven. En weet je, het klinkt makkelijk, zeker wanneer de wonden nog vers zijn, maar het is slechts geld. Hoeveel het ook was, voor jou is het een vermogen. Wat rest is je doorzettingsvermogen, je familie-, vrienden- en kennissenkring. Gun de daders niet dat ze je leven kapot maken. Werk daar ook niet aan mee. Accepteer dat het geld waarschijnlijk weg is. Zodra je die gedachte omarmt zal je zien dat je anders naar de situatie gaat kijken en je mogelijk op andere ideeën komt. Je gaat weer denken in mogelijkheden. Het zal een lange weg naar herstel zijn, maar zet vandaag de eerste stap. Kijk maar eens achterom, wij lopen met je mee. Tot slot, je zal het ooit gaan vergeten, maar vergeven zal je het de daders nooit. En dat mag.