Hoi Keet, Eerste wat in mij opkomt is, wat fijn dat je moeder je geloofd. Dat is er in ieder geval wel. Ik weet nog toen ik aan mijn moeder vertelde dat ik door mijn oom misbruikt was, geloofde ze me niet echt. Ze gaf een hele rare reactie, waar ik niks mee kon. Achteraf gezien baal ik zo dat ze zo reageerde, want toen was het juist het moment dat iets aan gedaan kon worden. Maar omdat ze niks deed groeide ik verder in onveiligheid in maakte ik later 2 keer verkrachting mee. Ik was boos op mijn moeder. Ik heb mijn longen uitgeschreeuwd maar niet naar haar direct, maar in therapeutische setting. Dat was een fijne opluchting en heling voor mij. Met mijn moeder praten we er niet over. Ik heb ook niet meer de verwachting dat het zal gebeuren. We hebben nu fijne gesprekken en ik heb het los kunnen laten om van haar nog iets te krijgen. Het was niet makkelijk maar uiteindelijk bevrijdend. Ik hoop dat je passend hulp vind. Je gevoelens zijn belangrijk, net als jij zelf!

Hi lieverd, Ik snap je struggle! Boos zijn op je moeder omdat ze niks heeft gedaan snap ik heel goed, herken ik ook wel! Ik weet natuurlijk niet precies de situatie, maar vroeg me wel af hoe je er achter bent gekomen, heeft je moeder het je ook echt verteld? Of wist zij dat het gebeurde? Zo ja snap ik dat je dan boos bent, en ik denk dat dat ook niet zo gek is, zij moest jou beschermen, zij was de ouder, jou moeder, iemand die jou veiligheid zou moeten garanderen! Daarnaast vind ik persoonlijk niet dat je kan zeggen dat je t er niet meer over mag beginnen, want het is niet iets wat weer in de doofpot gestopt mag worden omdat het misschien strijd veroorzaakt.... jij mag er altijd over praten als jij dat wilt. Maar ik denk vooral dat je bij jezelf na moet gaan of je t wel fijn vind om het er met je moeder over te hebben, of dat je dat eigenlijk liever met iemand anders doen. Als je wel graag met haar erover praat zou ik uitleggen wat jou voor gevoel het jou geeft dat ze wilt dat je d'r niet over praat! Heeel veel sucses, je mag er zijn en jou verhaal ook!!! Liefsss Nora xxx

Hey hey Keet Wow. Ik schrik van de gelijkenis. Ik ben ook misbruikt door mijn vader. Ik was ook jong. Ik herinner het mij wel zelf. Jij ook? Dat kan ik niet goed uit je verhaal halen. Mijn moeder gelooft mij ook. Maar dat Wist ik pas sinds afgelopen december. Terwijl ze het al wist toen ik 15 was. Ze stelde de vraag of ik het niet gedroomd had. En ik heb al die jaren gedacht dat ze het nooit geloofd heeft. Ik ben ook boos op haar. Waarom deed ze dan niks als ze het wel echt wist?? Ze Had me bijwijze van aan mijn haar mee naar therapie moeten sleuren. Dan was ik misschien zo’n ander mens geworden…. Nu voelt het als te laat en irriteer ik me aan alles wat ze beide doen….. Hiervoor zijn we in gezinstherapie geweest. Maar mijn verwachtingen zijn niet uitgekomen helaas. Ik zit nu in een soort rouwproces over dat mijn verwachtingen niet waar worden.? Ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaal. Maar geef niet op