Hoi Saskia, wat ontzettend dapper dat je aangifte gedaan hebt. Ik heb aantal jaren geleden ook aangifte gedaan van seksueel misbruik, voor mij was het helaas te laat, want het is meer dan 20 jaar geleden. Dus ze kunnen er niks meer mee en daar baal ik van. Maar om op jouw verhaal terug te komen. Neem bij je 1e gesprek een goede vriendin mee die je volledig vertrouwen kan. Heb ik ook gedaan, en dat maakt t minder eng. Ben zelf 50 jaar en ook ik had er veel moeite mee toen ik die aangifte deed dik 4 jaar geleden. Had ook een vriendin bij me. Echt meis, het helpt je. Sterkte je bent zo moedig om dit te delen. Liefs van mij.

Hoi Saskia01, Ik lees dat er al mooie tips gedeeld zijn. Ik hoop dat je hier kracht uit kunt halen ? Ik las je verhaal en wou je heel graag vertellen hoe dapper je bent! Jouw moed en openheid over de spanning die je voelt, inspireert anderen. Dankjewel Liefs, Ro

Hoi Saskia, Aller eerst wil ik je vertellen dat ik het heel dapper van je vind dat je deze stap zet. Helaas heb ik twee keer aangifte moeten doen bij de politie waaronder ook een keer van mijn ex, deze onderzoek moet nog starten. Ik heb de informatief gesprek als erg fijn beschouwen, ze vertellen je wel aan het begin van het gesprek dat het strafbaar is om te liegen en dat de kans erg klein is dat er een zaak komt, ik hoor van vele mensen dat dit wel eens verkeerd overkomt bij hun maar dit is iets wat ze moeten vertellen en voorkomt te hoge verwachtingen. Verder leggen ze rustig uit wat er gebeurd en stellen ze alvast vragen over wat er gebeurd is, je hoeft hier nog niet in details te treden. Ik heb wel eens ervaringen gelezen dat de zeden politie heeft gezegd dat je geen aangifte mag doen en dat soort dingen. De zeden politie heeft echter tegen mij verteld dat je altijd aangifte mag doen, dat ze dat juist liever wel hebben dan niet en ze zelfs nooit tegen je mogen vertellen of je aangifte moet doen of niet. Verder maakt het totaal niks uit als je het even moeilijk krijgt, moet huilen of niet goed wordt. Hun zijn dit gewend en zijn er speciaal voor opgeleid. Mocht het toch even te veel worden kan je altijd vragen of je even naar buiten mag maar een informatief gesprek duurt meestal maar half uur a uur. Het is normaal dat je het eng en spannend vind en laat die emoties er ook zijn. Wat ik altijd fijn vind met zulke dingen en ik ook elke keer heb gedaan na het informatief gesprek en de aangifte om jezelf lekker te verwennen, even bij een fastfood keten wat eten of iets leuks voor jezelf te kopen, even jezelf trakteren en tot rust komen. Wat ook fijn is om iemand na afloop even te bellen of dat iemand langs komt dat je ook wat afleiding hebt en even alles eruit kan gooien. Ik was na afloop ook erg moe dus ik zou zeker zorgen om daarna voor ontspanning te zorgen en te zorgen dat je dan niet nog hoeft te werken of te studeren etc. Mocht je nog wat willen weten ook na dat gesprek mag je mij altijd wel even een berichtje sturen. :) Nog om je vraag te beantwoorden of er tips zijn om het minder eng te maken die zijn er nauwelijks, je kan onderweg erheen lekker muziek luisteren, dat zorgde wel voor wat afleiding. Maar toen ik er heen ging hoe dichterbij ik kwam hoe enger het werd, hoe zwaarder mijn benen werden en bij elke stap wilde ik omdraaien en wegrennen. Diep inademen, tegen jezelf zeggen dat het wel goed komt, dat je dit kan en onderweg lekker muziekje op. Alvast sterkte en succes bij het gesprek.

Hallo Saskia, kan je misschien een goede vriendin vragen om hulp of Slachtofferhulp? . Die kan je goed begeleiden met al je vragen die je hebt. Familieleden staan misschien te dicht naast je. Daar had ik tenminste moeite mee. Ook ben ik goed geholpen in aanloop naar de rechtszaak en de afhandeling. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Ik vind het sterk van je dat je deze stap zet. Vr. gr. Chamilla