Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik en seksueel geweld

vriend last van mijn verhaal

26 juli 2022 • 9 Weergaven • Openbaar

Anna88

Hoi allemaal,

Ik ben 9 maanden geleden verkracht en heb hier geregeld nog (veel) last van. Soms denk ik dat het beter gaat, maar dan zijn er ook weer slechtere periodes die daarop volgen. Maar ik kan het aan, denk ik. Ik heb veel stappen gezet sinds de verkrachting en ik ben trots op mijzelf. Wel voel ik mij dr nog vaak onzeker door, maar tegelijkertijd weet ik dat ik alles gedaan heb en nog steeds doe voor mijn herstel. Mijn vriend is de voornaamste reden dat het naar omstandigheden oke met mij gaat. Alleen denk ik dat hij er zelf ook heel erg veel last van heeft, meer dan hij durft toe te geven. Hij vertelde mij een keer over zijn trauma aan mijn trauma. Ik had vaak nachtmerries voordat ik EMDR had gedaan, in die nachtmerries speelde (delen van) de verkrachten af. Hij hoorde mij dan soms snachts praten/schreeuwen tegen de dader dat ik niet wilde etc. Nadat hij dit vertelde hebben we het er niet echt meer samen over gehad, hij wil namelijk niet dat ik dr vaker aan denk dan ik uit mijzelf doe. Maar ik wil natuurlijk dat het goed met hem gaat. Ik snap dat hij vooral wil dat het goed met mij gaat maar ik heb dat andersom natuurlijk even goed. Hebben jullie hier ervaring mee en weten jullie hoe ik hem het beste kan helpen?

Veel liefs Anna

Bezig met laden...

5 Reacties *

Lana222

31 juli 2022

Hoi Anna, Zoals iedereen zegt, echt heel goed dat jullie het kunnen delen met elkaar! Ik denk dat Mo echt goede tips geeft, en Revi ook. Mijn expartner kon er helaas weinig mee en we zijn daarom uit elkaar gegaan, voornamelijk omdat hij er niet over wilde praten. En samen praten is, zoals iedereen zegt, juist heel belangrijk! Het kan best dat je vriend een 'secundair trauma' heeft opgelopen en dat kan best zwaar zijn. Daarom is het misschien ook goed voor je vriend om het een keer met een professional/begeleider hier over te hebben, zodat hij ook uit kan spreken wat het met hem doet zonder dat jij druk voelt van die zwaarte.

29 juli 2022

Beste Anna, Wat goed dat je dit deelt. En wat prachtig dat je vriend jou heeft verteld over zíjn trauma. Het trauma aan deze gebeurtenis is dus iets wat jullie gezamenlijk hebben. Dat te kunnen delen is iets om te koesteren. Kun je hem laten weten, op een of andere manier, wat je van hem verwacht? Soms even luisteren is al genoeg. Kun je hem laten weten of het inderdaad vervelend is als hij er over begint, of is dat juist niet erg? Kun je een laagdrempelige manier vinden om aan te geven wanneer je dan wil praten? Een teken, een briefje. Dat de mogelijkheid bestaat hierover samen afspraken te maken, realiseer ik mij pas veel te laat. Dit kan met een begeleider maar misschien kom je zelf ook een heel eind. Succes!

Revi

27 juli 2022

Hi Anna, Ik ben trots op je hoeveel je doet voor de verwerking van deze verschrikkelijke gebeurtenis. Voor mij is het al wat langer geleden dat ik verkracht ben. Met behulp van therapieën zoals EMDR, groepstherapie en schema therapie kan ik zeggen dat ik het een plek heb kunnen geven. Toch blijft het in relaties een ding. Mijn partner vindt het erg moeilijk en durft er niet over te praten met mij omdat hij bang is mij daar pijn mee te doen. Wij hebben besloten samen in therapie te gaan en dit doet ons goed. Hier leren we praten over de trauma, het effect en hoe en waar het ons raakt, hoe ermee om te gaan enz. Mocht je meer willen weten, mag je altijd hier reageren of mij een privéberichtje sturen. ?

pieterke

26 juli 2022

Ja, Ik zou proberen met hulp van een derde er toch samen over te (leren) praten, dat helpt ,weet ik zeker!

Philip | Ambassadeur

26 juli 2022

Heel herkenbaar wat je schrijft, elk is bezorgt om de ander en je wilt je eigen nare ervaringen niet steeds an de orde stellen. Je draait samen steeds om de problemen heen en ieder voor zich is individueel aan de slag om het te verwerken. Ik kan me goed voorstellen dat dat een lastige situatie is voor jullie beide. Het kan tussen jullie in gaan staan, iets wat je net niet wilt. Samen met een medewerker van slachtofferhulp hierover het gesprek over aangaan, lijkt me een goede eerste stap. Wellicht komen jullie er samen uit. Zo niet dan kan ze je vast een tip geven wie jullie kan helpen. Wacht niet te lang om en stap te zetten.