Hoi Anoniempje98, Wat verschrikkelijk dat je dit nu mee maakt. Goed dat je hier komt om je verhaal te delen. Ik herken veel in je verhaal in wat mij is overkomen 3 jaar geleden. De positie waar je nu in zit is ook lastig, het heeft bij mij een tijdje geduurd voordat ik de relatie durfde te verbreken. Ik merkte dat ik voornamelijk bij mijn ex-vriend bleef vanuit het oogpunt dat ik bang was om alleen te zijn, maar eigenlijk was ik ook niet meer gelukkig in de relatie door angst en spanningen in mijn lichaam. Ik ben namelijk ook (o.a.) in mijn slaap verkracht door een ex-vriend. Ik ben in die periode geholpen door een vriendin, die objectief naar mijn verhalen kon luisteren. Zij gaf mij het inzicht dat wat er allemaal was gebeurd echt niet kan, en dat het altijd belangrijk is om voor jezelf te kiezen. Dus wat mij in die periode heel erg heeft geholpen is te praten met iemand die ik vertrouwde. Dit kan een vriendin zijn maar ook een psycholoog. Een psycholoog heeft mij ook heel erg geholpen om van een deel van mijn angsten, voor mannen en de wereld af te helpen. Het is nog niet helemaal weg, maar het gaat de betere kant op. Zelf ben ik ook nog opzoek naar een fysieke lotgenoten groep, maar ik heb deze nog niet gevonden. Maar mocht je in de tussentijd met iemand willen praten mag je me ook een privébericht sturen. Veel sterkte!