Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Moeite met emoties na trauma

28 februari 2022 8 Weergaven Openbaar

5 jaar geleden was ik 15 en heeft op jongerenvakantie een jongen seks met mij gehad tegen mijn wil ik.

Ik heb dit jaren lang verdrongen en ben toen best een hard persoon geworden en ik was erg ongeïnteresseerd in alles, kwam wel zelfverzekerd over en was niet snel van m'n stuk te brengen. Nu ben ik ongeveer een jaar met mensen in mn omgeving aan het praten over het trauma en zoek ik naar hulp. Over ongeveer 6 weken kan ik eindelijk bij een psycholoog starten. Maar afgelopen tijd heb ik mijn emoties totaal niet meer onder controle, ik ben vaak verdrietig, onzeker, snel uit het veld geslagen en het ergste is dat ik erg overdreven en onnodig boos kan worden op mn vriend. Omdat ik last heb van verlatingsangst flip ik m compleet als hij in mijn ogen iets fout doet. Ik kan niet accepteren dat ik door het trauma nu onzeker en minder mezelf wordt (ik wil de spontane en vrolijke meid zijn die ik ook heel lang was) en dat dit dan mijn relatie kan kosten. Hij steunt me ook heel erg alleen het is gewoon zwaar voor hem en aangezien ik nog even moet wachten op de hulp wil ik heel graag tips om mn emoties wat meer onder controle te krijgen en mn zelfbeeld wat minder negatief te zien.

Bezig met laden...

3 Reacties

06 maart 2022 (bewerkt)

Hallo Lisawinterpeen, Wat goed dat je professioneel hulp hebt gevraagd! Het is een hele dappere zet en ik ben ervan overtuigd dat het je uiteindelijk gaat helpen met je herstel. Het zal niet altijd een makkelijke weg zijn, maar het is het uiteindelijk wel waard. Wat fijn dat je vriend je daarin steunt dat zal ook niet altijd makkelijk zijn, maar wel van waarde. Ik vond het wachten op professionele hulp ook vreselijk, want ik wilde meteen aan de slag. Wat mij heeft geholpen is om het bespreekbaar te maken met mensen om me heen waarbij ik me veilig voelde en waar ik mocht zijn wie ik was en hoe ik me voelde op dat moment. Ik ben ook veel boeken gaan lezen, die hebben me ook wel geholpen. Voor de onrustige momenten en slapeloze nachten hebben ik (tijdelijke) medicatie gehad om te zorgen dat de scherpe randjes eraf waren en dat ik weer wat kon doorslapen. Dit werkt misschien niet voor iedereen, maar ik heb er zelf wel baad bij gehad. Ook het accepteren dat mijn gevoel er mocht zijn was bracht me rust. Vergeet niet dat je een mooi mens bent én dapper! Je hebt de eerste stappen gezet naar je herstel! Hou je taai!

28 februari 2022 (bewerkt)

Hoi Lisa, Wat moeilijk en herkenbaar dat je nu echt gaat inzien wat het met je gedaan heeft, hoe het je gevormd heeft en alle pijn die daarbij komt kijken. Wat waardevol dat je vriend je zo wil steunen, maar snap ook dat dit misschien heel dubbel voelt. 6 weken duren eeeeeuwig als je graag nu hulp wilt hé? Kan je misschien overbruggende gesprekken krijgen bij de praktijk ondersteuner van de huisarts? Wat mij erg helpt is heeel veel schrijven. Dagboekje of zo'n boekje/schriftje met vragen, er zijn er veel bij de boekwinkel te vinden. Misschien heb je ook wat aan het lezen over wat seksueel misbruik is, tenminste dat helpt mij mezelf beter begrijpen. Bijvoorbeeld: https://seksueelmisbruik.nl/default.aspx https://www.seksueelgeweld.nl Veel liefs en neem je tijd.

Edwin

28 februari 2022

Hoi Lisa, wat verschrikkelijk dat je dat destijds hebt moeten doorstaan en dat je daar al vijf jaren last van hebt. Goed dat je hulp gezocht hebt en dat die over 6 weken kan gaan starten. Ik kan me voorstellen dat het wachten op die start heel lastig is, want je wilt aan de slag. Met de juiste begeleiding en hulp, zul je dit trauma een plek kunnen geven, daar ben ik van overtuigd. Dus hou vol! Wat goed dat je je verhaal met je omgeving gedeeld hebt en dat je vriend zo'n steunpilaar is. Je hoeft niet te accepteren dat je onzeker bent en minder jezelf bent. Accepteer voor nú dat het trauma nog zo'n invloed heeft dat je niet jezelf kunt zijn. Hoe hard je ook strijdt of werkt; daar heb je hulp bij nodig. Dat weet ik uit ervaring. De beste tip is volgens mij een compliment geven aan jezelf dat je de stap naar hulpverlening gaat zetten. Dat je je leven niet wil laten beheersen door dat trauma en dat maakt je enorm sterk in mijn ogen. Hou vol en heel veel sterkte straks. Laat als je wilt nog maar eens horen hoe het met je gaat. Groetjes, Edwin