Ik ben 6 jaar geleden bij mijn moeder gaan wonen omdat ik het niet meer trok met mijn vader. De ruzies waren te heftig, hij werd zo ontzettend boos dat ik echt bang voor hem was en nogsteeds ben. Ik durf nu niks te zeggen waar hij boos om kan worden, de angst dat hij weer zo boos wordt als toen is enorm. Hij oordeelt nu heel erg over mijn leven, alles wat ik doe is fout en alles ziet er slecht uit en ik kan in zijn ogen niks goed doen. Zijn vriendin praat achter mijn rug om over mij, ze vertelt mensen dat ik niet langs wil komen. Terwijl ik dat heel graag wil, maar het op het moment heel moeilijk is in m’n relatie en studie dat ik de tijd niet kon vinden. Ze probeert mensen tegen me op te zetten, zo voelt het. Ik durf niks te zeggen, maar ik ben zo ontzettend boos op ze. Wat moet ik doen? Ik wil mijn eigen leven lijden niet gecontroleerd worden door hen, ik trek dit niet langer. Mijn halfzusje van 8 woont bij hen, ik wil haar niet kwijt ik wil haar kunnen blijven zien. Ik weet niet wat ik nu moet doen, ik ga hier echt aan onderdoor. Help!