Ik voel echt met je mee!! Veel sterkte❤️ heel veel!

Heel herkenbaar.. Het is ongelooflijk hoe herkenbaar het is en ook bij mij niemand in de omgeving die het ziet. Ik heb een gezin, maar mijn man ziet dit ook niet bij mij. Vaak is het probleem dat je doordat je hetgeen wat jij hebt meegemaakt zo lang bij jou draagt dat je steengoed bent geworden in dat te verbergen. Mooi geschreven!

Als ik je verhaal zo lees, is je hart (gelukkig) niet van steen. Anders zou je niet voelen wat je nu voelt ;-) Ik kan niet zeggen dat ik het zo ervaar als jij nu zo omschrijft, maar herken zeker de gedeeltes zelf voor iedereen klaar (willen) staan, maar als wij een keer iemand nodig hebben, is er niemand. In de loop der jaren heb ik hiermee om leren gaan en het geeft me ook zoveel meer rust. Ik ben niet alleen, ik heb gelukkig mijn beide ouders nog, mijn zoon, en we zijn met zn allen heel hecht. Verder heb ik gelukkig leuk werk met veel leuke mensen om me heen. Als je nog zoveel liefde te geven hebt, misschien kan je daar iets mee doen? In je werk of vrijwilligers werk? Misschien mensen die aandacht/ begeleiding nodig hebben? ik zit zomaar hardop te denken hoor. Ik ken je verhaal niet, het enige wat ik denk te zien is je verdriet en pijn. En dan iets voor een ander wat kunnen betekenen kan zelf ook voldoening geven, en misschien dat je eenzaamheid dan ook iets meer te verteren is? Hoe dan ook, ik wens je ontzettend veel kracht toe en hoop dat je ooit een keer ook weer genoeg goede en liefdevolle mensen meemaakt om de bittere kant wat meer naar achteren te kunnen schuiven.

Heel mooi verwoordt. Ook wel herkenbaar. Vergeet alleen niet dat je niet helemaal alleen bent. Er zijn hier ook mensen die weten hoe je je nu voelt. Dikke knuffel van mij.