Verleden

Mijn verleden heeft een grote wond maar ik sta nog met beide benen op de grond.

Niet wetend voor hoelang, daarom ben ik ook zo ontzettend bang.

Tranen stromen me ogen uit, ik kom dan ook geen stap vooruit.

Hoe graag ik het ook wil, daarom ben ik soms ook stil.

Dan denk ik na over hoe en wat, en ja je valt dan in een heel diep gat.

Je voelt je dan weer helemaal alleen, en bouw je een grote muur van steen.

Moeilijk om iemand te vertrouwen, waar je dan op diegene kan bouwen. Ik heb die persoon denk ik gevonden, maar voel me dan ook heel erg gebonden.

Nee het leven is hard en gemeen, en ja mijn hart is niet van steen. Ben gevoelig en oprecht, heb je me gevonden dan krijg je me respect.

Tijd is er voor nodig, woorden zijn daarvoor overbodig.

Durven het leven aan, dan heb je er ook wat aan.

Zit het even tegen, voel je kou en regen. Na regen komt zonneschijn, en heb je dan misschien wel minder pijn.

Ook dit gedicht dat is uit, want het wordt echt tijd dat ik even mijn ogen sluit.

Schorpioen37