ik ben verkracht door mijn date.

het is ruim een jaar geleden, helaas moest ik ook meemaken wat je altijd in boeken leest, een verkrachting. ik was 17 jaar en had een jongen leren kennen. ik ben normaal niet snel verliefd, maar wat deze jongen met mij deed was niet normaal. ik was na 1 week al smoorverliefd, hij wist precies wat hij moest zeggen en doen. ook had ik al snel seks met hem want anders hoefde hij me niet meer en ik was natuurlijk smoorverliefd dus ik ging er in mee (dat was met eigen wil). hij gaf daarna vaak op app aan dat hij buiten seks wilde hebben, maar ik wilde dat niet want het was winter en ik voelde me niet helemaal lekker. we spraken af en zouden een stukje lopen. hij wilde een rondje buiten de stad, ik dacht natuurlijk niet aan het ergste want we waren samen, toch? totdat we in een parkje liepen. hij wilde dat ik mee de bosjes in kwam maar ik bleef op het pad staan want ik wilde niet. toen kwam hij de bosjes uit, hij keek me met een verschrikkelijke enge blik aan dus ik liep mee. ik was doodsbang voor hem. hij begon mij te zoenen en deed zijn hand in mijn broek terwijl ik zijn hand eruit probeerde te halen. wat er daarna is gebeurd kan jezelf wel invullen. hij gaf mij een klap in mijn gezicht en ik moest huilen, maar dat boeide hem niks. daarna ben ik met hem het terras op gegaan. ik was verliefd dus ik wist niet dat dit niet oké was. die dag erna heb ik het mijn vriendin op school vertelt. zij maakte mij wijs dat dit absoluut niet kon en dat ik er werk van moest maken. toen pas realiseerde ik me dat het niet oké was wat hij had gedaan. ik heb het uitgetypt op de computer en het toch mijn vader laten lezen. ik kon het namelijk niet zelf vertellen. hij was de eerste minuut boos omdat ik hem niet vertelt had dat ik met hem op date was. daarna barste mijn vader ook in huilen uit en hij heeft mij heel erg gesteund.  ik ben naar de huisarts gegaan voor hulp en ben uiteindelijk bij de traumapsycholoog beland. ik vond de behandelingen vreselijk maar uiteindelijk heeft het mij wel geholpen. ook heb ik aan slaappillen gezeten, ik sliep slecht en droomde steeds dat de mensen waarvan ik hou iets ergs overkwam. ik heb inmiddels een jaar geleden aangifte gedaan en als het goed is krijg ik deze week de brief binnen met de datum van de zaak. super blij mee! voor iedereen die dit meemaakt, je mag er zijn. echt waar! ik heb heel lang getwijfeld of het niet mijn eigen schuld was. vooral omdat mensen zeiden : maar waarom schreeuwde je niet dan? of waarom rende je niet weg? verschrikkelijk vond ik die vraag. op dat moment was ik bevroren en kon ik niets. ik wist niet wat mij overkwam. dus als dit tegen je gezegd word, Fock dat!!! je kan er niks aan doen. echt niet.