Hoi lezers,
Toen ik 19 jaar was, meldde ik mij aan voor een studie. Op de toelatings-dag ontmoette ik iemand waarmee het direct klikte. We wisten gelijk dat we niet bij elkaar in de klas terecht zouden komen. Een groot voordeel, omdat dat wat ongemakkelijk zou zijn. De toelatings-dag was voor de zomervakantie. Gedurende de zomervakantie, heb ik veel geappt met die jongen van de toelatings-dag. Hij vroeg of ik snapchat had. (Snapchat was toen net, razend populair) Ik had de app nog niet en heb die op zijn verzoek gedownload. Was veiliger en meer prive zei hij. Prima, ik begreep het concept van snapchat (niks blijft staan, alles verdwijnt weer na minuten/uren) dus ik vertrouwde zijn woord, toen hij zei dat snapchat juist je privacy beschermt. Wat ik toen nog niets wist, is dat iemand screenshots kon maken, zonder dat de ander daar melding van krijgt (dit was vroeger zo)
Na een tijde appen, wou hij graag foto's uitwisselen via snapchat. Hij zei dingen als; kom, laten we samen douchen (foto's versturen ondertussen via snapchat) ik wou dit eigenlijk niet, maar op zijn aandringen, deed ik het toch.
Na een tijdje begon het mij op te vallen dat hij niet in het echt eweer wou afspreken. Terwijl we niet ver van elkaar vandaan woonde. Het stoorde mij. Het contact zwakte daardoor af.
ongeveer 2 weken later begint mijn opleiding en ga ik er met volle moed heen. Direct valt het mij op dat er een groepje meiden mij moet hebben. Zij waren 16 en ik 19. Dus ik dacht eerst, zou de leeftijd wel zijn. 3 weken lang hebben zij mij heel raar benaderd en zeiden rare dingen zoals: He, Ro... met je dikke billen' en begonnen dan te lachen.
Ik begreep het eerst niet helemaal, tot ik de groepsafbeelding van onze klas whatsapp groep (waar ook de leraren in zitten) zag veranderen in mijn lichaam. Mijn prive foto's. Ze deden dit terwijl we in de klas zaten. Ze keken mij allemaal aan, wachtend op mijn schrik en reactie. Ik schaamde mij kapot. Iedereen om mij heen lachen, behalve ik. Ik heb snel de afbeelding gewijzigd onder de noemer: het is een school app. Laten we die serieus houden'. Alsof ik mijn eigen lichaam niet herkende.
Maar ik weet nu dat die jongen van alles screenshots heeft gemaakt en aan de meiden in mijn klas heeft rond verstuurd met tekst en uitleg dat het om mij gaat. Niemand deed wat. De school niet, de leraren niet. Toen ben ik maar gestopt met de opleiding. Ik kon zo niet verder. Iedereen die mij uitlacht. De opleiding waar ik op zat was de sportopleiding. Hoe moet ik mij nu nog omkleden in kleedkamers voor sport? Ik weet dat ook zij geprobeerd hebben op die momenten foto's van mij te maken. De leraren geloofde mij niet.
Ik ben van school gegaan en het heel heel diep weg gestopt. Ik kon niet dealen met de schaamte die ik voelde. Dus heb ik het heel diep weg gestopt. En dat is eigenlijk niet slim. Misschien voor even, maar uiteindelijk is het goed om er over te praten. Met je familie, vrienden. Of iemand die wat verder weg staat, zoals en huisarts of psycholoog.
Uiteindelijk heb ik de hulp gekregen die ik nodig had om mijzelf te vergeven voor iets wat buiten mijn macht lag. Maar tot de dag van vandaag, voel ik nog steeds dat stukje onrecht die nog een beetje boos is. Dat niemand ingegrepen heeft en zij er dus mee weg gekomen zijn. Dat blijft lastig voor mij.
Als iemand dit leest en zich hierin herkent, dan ben ik er voor je. Ik weet hoe fijn het is om open te kunnen praten hierover. Ik ben heel dankbaar dat dat hier op dit platform kan. Door verhalen van andere te lezen, besef ik mij dat ik niet alleen ben. En dat het oke is. <3
Liefs, Ro