Het komt goed <3

Hi Chantalle, wat lief van je. Waardeer het enorm. Onlangs heb ik een reactie gegeven op Adje. Namelijk dit: Alles komt zoals het komt. Al doe je één (klein) ding per dag wat jou gelukkig maakt. Op lang termijn zal je er baat bij hebben, echt waar! Het herstel kun je zien als een berg die je beklimt. Soms zijn er stukken op de berg die omhoog, omlaag of vlak zijn. Misschien zit je nu op een lang vlak stuk maar weet dat dit juist de periode is om op adem te komen. Vergeet soms niet achterom te kijken naar welke stukken je op de berg al hebt beklommen! Elke stap op de berg telt. Dit is dus iets wat ik heb geleerd bij het revalidatietraject. Elke dag herinner ik mezelf eraan. Dit doe ik door een briefje op mijn spiegel te plakken. Elke dag kijk ik erna en als het geen impact op me heeft verander ik het briefje weer. Dit geeft mij kracht en vertrouwen in mezelf. Wellicht werkt dit ook voor jou? <3

Hi Nel, Wat fijn dat je het revalidatietraject hebt kunnen afsluiten. Vooral dat je hebt leren kijken naar de dingen die je nog wel kunt! Ik had destijds enorm veel behoefte aan lotgenoten. In 2022 heb ik hier nog een berichtje achtergelaten dat ik me erg alleen voelde en dat niemand daadwerkelijk vroeg hoe het met mij ging. Ik kreeg door dit platform veel steun en privé berichten van lotgenoten. Helaas heb ik toen nooit een verhaal gelezen zoals die van mij hierboven. Toen destijds was het fijn geweest als ook de positieve kanten van herstel worden uitgelicht. Vandaar dat ik nu mijn verhaal doe om te geven wat ik toen heb gemist.

Wat een spannende tijd zal dit moeten zijn. Blijf hoop houden en geniet van elke dag met je zoon. Zoals ik in een berichtje hieronder zei: herstel is als het beklimmen van een berg. Vergeet soms niet achterom te kijken naar wat voor stuk je zoon/jij al hebben beklommen. Alles komt goed! <3

Dag Adje, Bedankt voor je lieve woorden. Het was een tweezijdig auto-ongeluk. Er was er een trekker met aanhanger bij betrokken. Destijds had ik geen rijbewijs en was ik dus bijrijder. Helaas was het de schuld van de bestuurder van de auto waar ik in zat. Wat naar om te horen dat je ervaart dat jouw herstel totaal niet loopt. Elk herstel heeft zijn eigen verloop, er zit geen tijd aan verbonden. Gun het jezelf om goed voor jezelf te zorgen en lief te zijn. Kruip lekker op de bank met een kop koffie, lees je favoriete boek of geniet van het weer. Jouw gevoel mag er zijn. Mijn grootste advies is om dingen te doen waar je blij van wordt. Juist de kleine dingen in het leven kunnen je kracht geven. Dit is iets wat ik heb geleerd in mijn revalidatietraject en probeer ik mee te geven aan anderen. Alles komt zoals het komt. Al doe je één (klein) ding per dag wat jou gelukkig maakt. Op lang termijn zal je er baat bij hebben, echt waar! Het herstel kun je zien als een berg die je beklimt. Soms zijn er stukken op de berg die omhoog, omlaag of vlak zijn. Misschien zit je nu op een lang vlak stuk maar weet dat dit juist de periode is om op adem te komen. Vergeet soms niet achterom te kijken naar welke stukken je op de berg al hebt beklommen! Elke stap op de berg telt. Ik heb hoop dat het goed gaat komen. Maakt niet uit wanneer, de eerste stap op de berg heb je gezet en dat is al een hele prestatie <3