Geluk gehad?
Beste allemaal,
De laatste tijd gebeuren er in mijn woonomgeving nogal eens ongevallen waarbij een fietser aangereden wordt, terwijl ze voorrang hebben.
Dat was in mijn geval ook zo.
Maar, de ongevallen die in het nieuws komen moet meestal de traumaheli bij komen voor de fietser, en niet zelden is het met dodelijke afloop.
Als ik dat dan weer op de radio hoor, of lees, lopen de koude rillingen over mijn rug.
Wat een geluk heb ik dan gehad he! Is het eerste wat er in mij opkomt. En altijd denk ik weer terug aan mijn periode in het ziekenhuis.
Niet vervelend, want het lijkt wat bij mijn leven te gaan horen. Trouwens, de eerste jaren vond ik dat wel vervelend.
Hoe zit dat bij jullie?
Wat doet het met jullie als je berichten hoort over een zelfde soort ongeval als je zelf gehad hebt?
Ik ben benieuwd.
Lieve groet, Nel
10 Reacties
Het verbaast me niets als ik hoor over aangereden fietsers maar het filmpje van mijn eigen ongeluk wordt er niet opnieuw door afgespeeld. Ik ben stuk maar had heel makkelijk veel meer stuk kunnen zijn.
Een heel groot deel van de fietsers rijdt met trapondersteuning een stuk sneller dan automobilisten gewend zijn. Als je tegenwoordig als automobilist een rotonde afgaat, kan je beter stil gaan staan dan kijken en doorrijden. Eigenlijk moet intussen de weginrichting worden aangepast op het veranderde gebruik, leuk voor het CROW.
Groeten, Maick
PS. Begin ik niet eens over de hoeveelheid idioten die tegen het verkeer in, of over de stoep of wat dan ook intussen heel gewoon vinden. Heel NL lijkt tegenwoordig op Amsterdam, zelfs in de polder. Er zijn intussen een stuk meer suïcidale fietsers dan tien jaar geleden.
Bedankt voor je reactie.
Ja, die weginrichting is inderdaad niet erg berekent op het moderne verkeer, dat ben ik met je eens.
Maar ook al zou die veranderen, we blijven mensen, en zoals bij mijn ongeval, het kan altijd gebeuren dat iemand doordat hij het andere verkeer in de gaten houdt jouw over het hoofd ziet. Niemand is perfect, ook in het verkeer niet.
Groet, Nel
Herken dit zeker. En lijkt wel of het steeds meer gebeurd of meer opvalt.
Besef mij al te goed hoe wonderlijk ik er nog vanaf ben gekomen. Als je vergelijkt met iets, zijn ze vaak slechter af.
Zit ook nog in proces en operatie op komt. Het zal wel een omzwaai in mijn leven zijn.
Niets vreemds aan lijkt mij.
Groetjes stefan
Wat zal jij naar die operatie uitkijken zeg!!
Ik ga duimen dat die omzwaai heel goed en positief gaat uitpakken.
Heftig jouw verhaal. Maar dankbaar dat je het overleefd hebt en nog leeft!!
Om op je vraag terug te komen: JA, helaas wel.
Ongeveer een half jaar na mijn ongeluk, is op precies dezelfde plek ook een ongeluk met een scooter gebeurt. Onder precies dezelfde omstandigheden (automobilist die gewoon rechts af sloeg zonder te kijken, terwijl er haaientanden staan en de scooter op een voorrangsweg (brommer/fietspad) reed.)
De scooterbestuurder is hierbij om het leven gekomen: net 40 jaar, vrouw en 3 kinderen achterlatend. Diep triest allemaal.
Maar zo wie zo, als ik dit soort berichten zie (al dan niet met dodelijke afloop) heb ik zoiets van : HOE DAN!!!! En krijg ik altijd een flashback naar mijn eigen ongeluk.
Helaas, ik hoop dat dit ooit slijt, vergeten zal ik het nooit, maar ik hoop dat ik het een plaats kan geven
Liefs Chantalle XOX
Tja, en toch ........... ik rijd nu eigenlijk alleen nog maar auto, en ben af en toe gewoon bang dat ik ook een fietser over het hoofd zie en zo'n ongeval veroorzaak.
Want er hoeft geen slordigheid in de rijstijl van de automobilist te zijn en het slachtoffer kan gewoon heel verkeerd terecht komen............
Klopt, het hoeft idd niet altijd aan de bestuur(st)der te liggen dat er een ongeluk gebeurt. Vaak is het met 2 wielers (met name jongeren) dat ze toch op hun GSM kijken of nemen hen niks overkomt.
Ikzelf durf door het voorval niet meer op een 2wieler. Dus mijn pas aangeschafte electrische fiets is naar mijn dochter gegaan.
Liefs Chantalle XOX
Meestal denk ik inderdaad wat een gelukkig heb ik gehad en eigenlijk wij beide, 2 seconde later en we waren beide frontaal gepakt en dan was het heel anders afgelopen. Maar soms wordt ik er verdrietig van hoe vaak het toch gebeurt, vooral als ik dan lees dat diegene gedronken heeft. Dat er nog zoveel mensen met drank op gang rijden, daar kan ik echt boos om worden.
Lieve groet Ilonka
O, ja, herkenbaar hoor, dat verdrietig en boos worden.
En toch ........... ook ik rijd nu eigenlijk alleen nog maar auto, en ben af en toe gewoon bang dat ik ook een fietser over het hoofd zie en zo'n ongeval veroorzaak.
Ook herkenbaar, ik rij nu nog voorzichtiger met de auto, vooral als ik door het dorp rij. Ik fiets heel veel, wat gelukkig nog steeds goed gaat, maar soms is het net kantje boord. Heel soms bekruipt mijn dan de angst dat het nog een keer gebeurd.