Slachtoffer?
Een slachtoffer. Dat is wat ik ben. Dat wordt mij verteld. Jij bent slachtoffer. Iedereen zegt het en ziet het zo.
Ik heb zo’n hekel aan dat woord. Het klinkt zo negatief. Dus ik ging online, eens kijken. Wat is een slachtoffer: “Iemand die buiten zijn schuld lichamelijke, financiële of geestelijke schade lijdt; iemand die het moet ontgelden”. Klinkt nog zo gek niet, op zich.
Dan kijk je verder, synoniemen. geblesseerde, gedupeerde, getroffene, gewonde, oorlogsslachtoffer, benadeelde, dupe, mikpunt, pineut, prooi, sigaar, Aangevallene, Comapatiënt, Gedupeerde, Geteisterde, Getroffene, Gewond, Gewonde, Iemand die een ramp niet overleeft, Iemand die gewond is geraakt. Ehm sorry wat. Het begint nog redelijk oke, en geeft het iets anders weer dan de betekenis. Deze woorden klinken zo negatief. Zo, ja hoe zeg je het. Het is een beetje dat het aan jou ligt. De woorden zijn zo neerbuigend.
Ik heb vaak gedacht over het woord slachtoffer. Veel gedacht ben ik wel een slachtoffer. Ik heb een tijdje mezelf als overlever gezien. Ik heb de situatie overleeft. Ik leef nu. Maar wat is leven, leef ik wel echt of ben ik nog steeds aan het overleven. Soms zie ik het verschil niet meer. Ik denk dat ik op het randje leef. Welke kant val je op? Ga je leven of overleven?
En als ik een overlever ben, wat zijn de mensen dan die er niet doorheen zijn gekomen?
Ik weet niet wat ik ben. Ik weet niet of ik het wil weten. Ik weet wel dat ik ‘’slachtoffer’’ een bijzondere benaming vind.
Wat is een slachtoffer in de ogen van een slachtoffer en wat is een slachtoffer in de ogen van een niet-slachtoffer? Hoe zien andere slachtoffers elkaar?
Is het ene slachtoffer groter dan het andere of zijn alle slachtoffers gelijk? Lopen meer mensen tegen dit woord aan? Hoe noemen andere zich?
Wanneer weet je hoe je jezelf mag noemen? En vooral wat je jezelf mag noemen?
Ben ik aangerand of ben ik seksueel geïntimideerd? Waar zit de lijn, waar zit de grens. Wie ben ik en wat is mij overkomen? Wie mag zeggen wat het is. Wie kan zeggen ja het is dit of dat.
Ik ben geen slachtoffer. Ik weiger slachtoffer te zijn. Maar wat ben ik wel? Ik den dat er geen woord voor is, alleen een gevoel. Een gevoel wat je niet kan omschrijven, wat niet uit te leggen is. Waar geen woorden voor zijn. Nee, ik ben geen slachtoffer, overlever of welk woord je ook kan bedenken, er is geen woord voor ‘’slachtoffers’’ wat de lading denkt zonder het negatief te laten klinken.
Ik las het verhaal over opmerkingen. De zin ‘’je laat het in de toekomst niet weer gebeuren’’, dit is hetzelfde. De bedoeling is goed maar het klinkt zo verrot.
11 Reacties
Meesje dankjewel voor je bijdragen, het is erg waardevol.
Groetjes! Janine.
Dankjewel voor je reactie. Getroffen is inderdaad nog wel een redelijk woord. Het mooiste is jezelf zien als iemand met een rugzak denk ik.
Groetjes
Ik vind het een mooie reflectie die je geeft, en het raakt ook wel iets bij mij. Dat wil ik graag met je delen, misschien heb je er iets aan. Wat ik zo verrot vind, is dat iemand mij iets heeft aangedaan, en dat mij dat vervolgens zou definiëren. Dat voelt zo ontstellend naar. Er zit bij mij een diepe behoefte om van mijzelf te willen zijn, en niet iets te zijn als gevolg van de misdadige acties van een ander.
Wat dit allemaal nog veel ingewikkelder maakt, is dat ik lange tijd heb geworsteld met de schuldvraag. Mijn instinctieve neiging is om de schuld bij mijzelf te zoeken. Ik heb lange tijd meer moeite gehad met de uitspraak 'Ik ben misbruikt' dan met de uitspraak 'Ik ben een slecht mens'.
Om te herstellen moet ik eerst geloven dat ik en mijn liefde de moeite waard zijn. Dat betekent dat ik de schuld moet leggen waar hij hoort, bij de dader. En dan pas kan ik mezelf toestaan te zijn wie ik ben. En tot dat punt wil ik van een label 'slachtoffer' of wat dan ook niet weten.
Ik heb gemerkt dat als ik voor mezelf nog niet goed weet wie ik ben en wat mijn waarde is, dat willekeurig welk label het risico loopt een te grote rol in mijn leven re gaan spelen. En daar moet ik voor waken.
Misschien heb je hier iets aan, misschien niet. In elk geval wens ik je heel veel kracht en liefde toe.
Marie
dit is precies het probleem, ik ben niet wat mij is overkomen. kippenvel.
Daarbij herken ik het ook hoe je verteld over het schuldgevoel en makkelijker kunnen denk ik ben slecht dan dit is mij overkomen.
ik moet mezelf en mijn waarde nog vinden, ik heb soms nog moeite met de schuld niet bij mij leggen. dankjewel
deze zin
ik snap hem nu, duurde even, maar hij is binnen
ik bepaal wie ik ben, niet labels die de maatschappij mij geeft. ik moet hier nog mezelf in vinden maar ik had het nog niet zo gezien. dankjewel voor dit nieuwe inzicht
Ik snap dat het niet goed voelt hoe deze dame met haar trauma omgaat, ze ontkent haar pijn in plaats van ermee leven lijkt het.