Seksueel misbruikt door mijn opa
Ik ben hier voor het eerst en de verhalen raken mij. Wat een nare gebeurtenissen hebben mensen overleefd, wat ik zeg 'overleefd' dus fijn dat jullie er allemaal nog zijn.
Ik ben zelf jaren lang seksueel misbruikt door mijn opa. Vanaf mijn 8ste tot en met mijn 15e ben ik extreem seksueel misbruikt daarna tot en met mijn 25e is het boven de kleding gebeurd. Het is dus nooit gestopt. Nu ben ik 27 en eindelijk vrij van hem.
Het is twee jaar geleden boven water gekomen en daardoor heb ik het ook moeten vertellen want ik kon het niet meer inhouden mijn lichaam reageerde zo heftig dat ik de pijn niet meer in kon houden. Ik had er nooit bewust last van totdat het naar buiten kwam, toen kwamen alle emoties naar boven.
Ik heb toen imaginair exposure therapie gehad maanden lang. Ik heb aangifte gedaan en na twee jaar kwam de zitting. Mijn opa heeft 12 maanden voorwaardelijk gekregen helaas niet de straf die ik had gewild. Dit is recent gebeurd dus dit moet ik allemaal weer een plekje geven. Mijn opa bleef ontkennen tegen politie tot de dag van de rechtszaak uiteindelijk heeft hij daar 'ja' gezegd. Omdat hij oud en vergeetachtig wordt en omdat hij narcistische trekjes heeft en nog steeds mensen om de tuin kan lijden. Vind ik de strafeis laag. Maar daar is niks aan te doen. Accepteren noemen ze dat. Contact met mijn slachttoffer advocaat was ook matig.
Ik heb een relatie en mijn vriend wilt graag kinderen. Ik krijg alleen al paniek bij het woordje kinderen.
Hebben meer mensen hier last van?
Bang dat mijn kind hetzelfde overkomt is de grootste angst. Praten over dit onderwerp met mijn vriend vind ik ook lastig, we zijn beiden geen praters over gevoel. Ook intiem zijn is soms lastig.
Misschien andere therapie?
Liefs.
5 Reacties
Heel herkenbaar dat je na de deksel van de doofpot af is, allerlei heftige lichamelijke reacties los komen. Ook het praten over een intieme relatie grijpt je naar de keel. Ook de angst dat je eigen kinderen dat kan overkomen, heb ik ook gedacht. Inmiddels weet ik ook dat niet vaak voorkomt.
Het praten, zelfs met hem die je het meest liefhebt, is verdraaid lastig. Toch is het woorden er aangeven de oplossing en nodig om samen een nieuw leven op te bouwen.
Wat nu te doen? Het verwerken van je trauma is wel een voorwaarde voor je je relatie kunt verdiepen. Als je je trauma verwerkt hebt, ben je de werkelijke Michelle en ziet je partner je ook als de werkelijke Michelle. Ik schrijf je dit als lotgenoot, zo ervaar ik dat zelf. Het is geen advies, slechts een persoonlijke mening.
Ben je bekend met Herstelbemiddeling? Misschien iets om over na te denken als je het gevoel blijft houden dat de dader een andere straf verdiende.
Herstelbemiddeling ken ik niet, ik zal het eens opzoeken op internet. Praten over mijn gevoel moet ik idd doen maar zo lastig om alles een woord te geven. Iemand die dit niet meegemaakt heeft begrijpt niet alles.
Ik las je bericht en was er echt door geraakt.
Ik heb niet dezelfde ervaring met mijn opa maar wel een "oom". Maar ik herken zoveel van wat je schrijft.
Narcistische trekjes en persoonlijkheidstoornissen doen ze in nederlands rechtssyteen helaas weinig mee.
Maar ben het met je eens de straf te laag is.
Ik ben net een paar weken gestart met imaginair exposure therapie. En daarna krijg ik emdr.
Wil jou onwijs veel kracht, wijsheid en een dikke knuffel wensen/geven.
Liefs
Bedankt voor je lieve berichtje.
Bizar dat je veel dingen herkent. De straf is zeker veel te laag. Jammer van de Nederlandse rechtssysteem.
Fijn dat je therapie krijgt, ik zou ook wel emdr willen maar dan moet ik weer maanden wachten denk ik.
Ik wens jou ook veel sterkte en liefs Michelle