Mijn verhaal..

Ik wil mijn verhaal kwijt. Ik zit er de laatste tijd veel mee in mijn hoofd en weet niet wat ik er mee moet doen. Door alle details is het wel een lang verhaal…

Meerdere jaren geleden gingen een vriendin en ik naar een feest. Wij waren als twee boeven verkleed en zaten aan elkaar geboeid. Dit was een onhandig in de praktijk, wat er waarschijnlijk helaas voor gezorgd heeft dat wij gedrogeerd zijn (of het makkelijker gemaakt in ieder geval). Mijn vriendin (een stuk lichter en kleiner dan ik) kreeg er veel eerder last van dan ik. Ze zakte in elkaar en was amper aanspreekbaar. Ik heb haar toen meegesleurd naar de kroeg van de vereniging waar wij destijds (aspirant)lid van waren. Ik heb haar naar binnen geduwd en ben zelf buiten op de grond ingestort. Vanaf hier is mijn herinnering heel vaag en zijn het fracties die ik nu kan vertellen. Andere leden van de verenigingen hebben toen gezamenlijk een fles gekocht in de kroeg, hieraan hebben wij blijkbaar aan meegedaan aangezien wij de volgende ochtend een tikkie kregen en een foto waarop iedereen stond. Ik schrik nog steeds van deze foto omdat ik mijzelf hier niet herken en echt levenloos uit mijn ogen kijk, hetzelfde geldt voor mijn vriendin. Hierna of hiervoor (ik weet het niet) ben ik meegenomen door een bestuurslid van de vereniging om seks te hebben. Dit was niet mee naar huis maar ergens in een verlaten steegje of verstopt hoekje. Nadat het gebeurd is zijn wij terug naar de kroeg gegaan en zijn mijn vriendin en ik door een taxi naar mijn huis gebracht. De volgende ochtend wist ik niets meer en tegen de middag kwamen er fracties terug, waaronder de seks met die jongen. Ik voelde mij er niet comfortabel bij en stak dat destijds op het feit dat ik niets meer wist en beter had moeten nadenken voor zelf die keuze te maken om met hem mee te lopen. Daarnaast voelde ik mij niet in de positie om er iets van te zeggen of om met hem erover te praten doordat ik aspirant-lid was en hij bestuurslid. Ook was ik 18 jaar en hij was 26 jaar. Het was ook een periode waar ik ook regelmatig aan het flirten en daten was dus dacht ik dat dit ook een gevolg daarvan was en dus mijn eigen schuld. Verder heb ik deze gebeurtenis en bijkomende gevoelens de afgelopen jaren weggestopt en vooral weggelachen.

Enkele maanden geleden ging ik uit met mijn vriend en wat vrienden van hem. Het was leuk en gezellig totdat ik opeens uit het niks misselijk werd en naar de wc rende. Wat ik op de wc heb gedaan weet ik niet meer en alles hierna weet ik van mijn vriend. Ik heb zelf geen enkele herinnering meer. Ik kon amper op mijn benen staan. Ik had mijn vriend wel gevonden en brabbelde een beetje tegen hem. Hij heeft mij toen mee naar huis genomen. Ondersteund heeft hij mij naar de bushalte gelopen. Vanaf hier was ik niet meer aanspreekbaar en kon ik niet meer zonder steun blijven staan. Tijdens de busrit zakte ik half onderuit. Het stuk van de bus tot thuis heeft hij mij half gedragen. Eenmaal in bed, was ik weg. Hieruit kan gezegd worden dat ik opnieuw gedrogeerd ben. Sinds de eerste keer ben ik altijd oplettend op mijn glas, maar blijkbaar heb ik ergens een klein momentje  niet goed genoeg opgelet. 

De volgende dag toen mijn vriend het bovenstaande vertelde, brak ik. Ik moest terugdenken aan de keer toen ik 18 was. Ik herkende heel veel in de fractie herinneringen en de verhalen van die dag. Kort hierna kwam de realisatie dat het ook kon dat ik nooit duidelijk gezegd kon hebben dat ik wel of geen seks wou met die jongen. Het feit dat ik vrijwillig of niet meeliep betekende niet dat ik in een staat was om bewust te zijn van mijn handelingen. 

Sindsdien voel ik mij erg gebruikt. Ik voel boosheid naar mijzelf omdat ik niet eerder kon beseffen dat een eigen domme keuze misschien wel misbruik kan zijn. Ik voel mij ook verdrietig omdat ik moeite heb met het accepteren dat er zo gebruik van mij gemaakt is en het niet mijn eigen schuld/keuze was. Ik probeer mijzelf nog steeds wijs te maken dat ik toen zelf de keuze heb gemaakt om seks te hebben en dat ik mijn verkeerde keuze maar moet accepteren, ook al besef ik mij dat het anders ligt. 

Ik zit heel erg vast in mijn gevoel en weet niet hoe ik deze situatie moet benoemen.