Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van seksueel misbruik

Beerput is opengekomen.

Ik ben altijd bewust geweest van het misbruik bij mijn oom door een vriend van hem, toen ik 11 jaar was. Dit heeft mijn leven toen enorm beïnvloed, ik keek enorm tegen mijn oom op en hij deed niets toen zijn vriend hem vertelde wat hij die avond  ervoor allemaal met mij gedaan had. Ik hoorde het in een andere kamer en was in shock, hij beschermde mij niet en het misbruik ging de hele week door. Naarmate ik ouder werd kreeg ik nachtmerries over mijn oom zelf, vaak dezelfde, ook hele gewelddadige. Later ook flash-backs, al dacht ik dat het ziekelijke fantasieën waren, want dit kon toch niet echt zijn. Verdrongen herinneringen bestaan niet en ik wist al wat er wel gebeurt was. Na een heftige nachtmerrie die mijn moeder opmerkte heb ik het haar verteld. Ze reageerde geschokt en begripvol, maar wilde niet dat ik het aan iemand in de familie zou vertellen. 

Inmiddels is het ruim 30 jaar later, is er ontzettend veel gebeurd, weet ik dat mijn leven thuis niet klopte omdat ik en mijn zus van jongs af aan moesten zorgen voor mijn moeder, gehandicapte broer en het huishouden, en onszelf. Ik ging weer i  therapie om alles voor mezelf op een  rijtje te zetten. Wist inmiddels ook dat mijn oom me ook misbruikt had in die week en alles georganiseerd had. Met wijn, spacecake, ophemelen enz...al moest ik hiervoorvolwassen worden om het te begrijpen.

Na een maandje therapie en een open gesprek over in moeder barstte een paar dagen later mijn beeld over mijn jeugd kompleet in stukken. Er ging een beerput open aan herbelevingen, zo ongelooflijk intens en zo veel informatie. Het was vanaf de eerste herbeleving duidelijk dat mijn moeder van het misbruik wist, en al snel werd duidelijk dat het niet alleen mijn oom was, maar ook mijn vader, mijn opa en allerlei mensen uit onze omgeving. Mijn oom is er altijd bij en is de verkoper, om het maar plat te noemen. Mijn moeder en zus zijn er regelmatig bij, en gedragen zich anders dan zoals ik ze ken, versuft en angstig. Er is veel geweld. 

Mijn zus had al veel moeite met de informatie over mijn oom, onze oom. Zij heeft nog contact met hem. Ze heeft geen herinneringen hieraan en zegt vaak hoe erg het is voor de mannen die onterecht worden aangeklaagd. Wat ook zo is, maar dat is ook een zinnetje wat we vroeger verdacht vaak hebben gehoord. Net zoals dat verdrongen herinneringen niet bestaan.

En daar loop ik zelf vaak in vast. Die twijfel. Ik weet inmiddels dat het waar is. Heb door een eerste klinische behandeling bij Traumacentrum Nederland mijn bewijs gehad. Wist het daarvoor al, maar dit is zo groot, zo onwaarschijnlijk, en zo verschrikkelijk pijnlijk dat het niet te geloven is laat staan dat ik dat zomaar voor waar aan kan nemen over mensen waar ik van gehouden heb. Het is een ziekelijke mindfuck die mij  oom bewust gecreëerd heeft. Bewust, omdat hij altijd bezig was met verdovende middelen, meditatie, yoga, vaste zinnen, hypnose enz. Hij heeft gebruik gemaakt van zij  kennis hoe het brein werkt bij stressvolle situaties. En dat bij mij en vele anderen. 

Ik weet niet of dit verhaal passend is en op de besloten site kan komen. Maar als het wel kan zou ik het fijn vinden om te horen of er anderen zijn met verdrongen herinneringen die boven komen en worstelen met de verwarring en ontreddering die het teweeg brengt. 

Bezig met laden...

11 Reacties

25 april 2023
Lieve Watson,

Wat een ontzettend heftig verhaal zeg en wat goed dat je dat met ons wilt delen.
Het klinkt, zoals je het zelf ook al benoemd, bijna onwerkelijk, maar jammer genoeg lees en hoor je dit soort vreselijke ervaringen steeds vaker. Ik kan me heel goed voorstellen dat jij door deze flashbacks, herinneringen en ontdekkingen erg in de war bent geweest. Je jeugd voelt bijna als een soort leugen. Ook kan ik me goed voorstellen dat je het door deze ervaring en misschien moeilijk vind om andere mensen nu te vertrouwen.

Ik hoop dat je ondanks al het heftige wat er in je leven tot nu toe op je pad is gekomen, je (met eventuele hulp) dit uiteindelijk toch een plekje kunt geven.
Heel veel sterkte!

Liefs,
Sharon
24 april 2023
Voel je niet verplicht ;) Het moet wel goed voelen voor jou. In mijn situatie en mijn dader(s) vond ik het onbegrijpelijk hoe zulke zeer ernstig gestoorde beschadigde mannen/jongens onbehandeld vrij kunnen rondlopen en ik daar weer slachtoffer van word. Ik zocht het niet op, het zocht mij op. Waarbij ik me afvroeg ik ben gewoon echt niet het enigste slachtoffer. Wie zijn al die andere slachtoffers? Hebben die de jaren voor mij nooit hun mond opengetrokken? Aangifte gedaan of een melding...? Hoe kunnen zulke zo zeer ernstig gestoorde mensen vrij rondlopen onbehandeld. Dit moet gewoon gestopt worden. Het is zo extreem beschadigend en ontwrichtend richting mij maar ook zeker richting anderen geweest. En je moet ook zeker goed voor jezelf zorgen ;-) maar daarmee denk ik dat slachtoffers naast goed voor jezelf zorgen en voor jezelf opkomen niet bepaald gedrag pikken en bepaalde daders ermee weg laten komen dat het ook belangrijk is bij zeer onacceptabel zeer schadelijk gedrag dit niet te pikken en voor jezelf op te komen en daders er niet mee weg te laten komen zodat ze jarenlang ongestraft en onbehandeld langdurig kunnen doorgaan en veel schade kunnen aanrichten in de levens van anderen die hun mond niet opentrekken en geen melding of aangifte doen. Vind jou weg naar Rome en heling uit... Er zijn meerdere routes richting Rome, als mijn route niet jou route is pak de route die bij jou past ;-)
24 april 2023
Als je amper tot geen harde bewijzen hebt omdat de dader(s) het helaas te gestoord slim geraffineerd aanpakt/aanpakken is super frustrerend. Omdat er geen gerechtigheid komt en de dader(s) meer slachtoffers kan/kunnen blijven maken en gewoon kan/kunnen blijven doorgaan met waar hij of zij mee bezig is. Als ik kijk naar mijn achtergrond en enorme rugzak aan gestoorde ervaringen en hele beschadigde gestoorde (criminele) mannen en jongens die mijn pad hebben gekruist. Echt mijn mening blijft ook al zijn er geen harde bewijzen maak aub wel een melding van dit gedrag en van jou ervaringen. Als er meer slachtoffers zijn en al die slachtoffers doen een melding ondanks geen harde bewijzen komen bepaalde dader(s) meer in vizier bij de politie en instanties ipv dat al die slachtoffers geen melding doen omdat er geen harde bewijzen zijn waardoor ik het slachtoffer die wel zijn mond opentrekt en wel een melding of aangifte heeft gedaan met zijn rug tegen de muur staat. Dus mijn oproep blijft aan slachtoffers die geen harde bewijzen hebben doe wel een melding. Als alle slachtoffers dit gaan doen van dezelfde dader(s) komt er een beeld van een bepaalde dader(s) en zijn/hun stoornissen/ isseus/problematiek. Hopelijk neemt de politie die meldingen serieus ondanks geen harde bewijzen en maken ze er een notitie van in het systeem. Mijn visie blijft heel sterk juist door alles wat ik heb meegemaakt en ook dat bepaalde zeer ernstig gestoorde mannen onbehandeld vrij (kunnen blijven) rondlopen in de samenleving en niet gestopt worden als slachtoffers geen melding/aangifte doen. AUB ook al heb je geen harde bewijzen doe een melding bij instanties en de politie. Als de betreffende dader(s) meer slachtoffers maakt/maken hopelijk komt/komen deze dader(s) dan meer in beeld bij instanties en de politie en kan er hopelijk iets gebeuren om dit te gaan stoppen of deze persoon/personen dat andere mensen ervoor gewaarschuwd kunnen worden en er meer leed voorkomen kan worden wellicht.

Sterkte met jou proces je bent heel goed bezig. Delen is een beetje helen denk ik ?.
24 april 2023 (bewerkt)
Wauw, iedereen zegt altijd dat ik beter eerst voor mezelf kan zorgen en dit idee naast me neer moet leggen. Maar zo had ik het gek genoeg nog niet bekeken. Terwijl ik het wel zo zie bij andere zaken, bijvoorbeeld bij overlast met buren. Hoe meer meldingen, hoe groter de dossieropbouw en hoe groter de kans dat hij wel gezien wordt.

Dankjewel voor je bemoedigende woorden. Ik ga het toch melden, al is het zoveel jaren later.
24 april 2023
afschuwelijk
23 april 2023
Super heftig wat jou is overkomen. Het slachtoffer is niet gek. De dader moet behandeld worden voor zijn enorme kronkels en flinke steken los in die bovenkamer en ook zelf verantwoordelijkheid gaan nemen om aan zichzelf te gaan werken om een veel gezonder functionerende versie van zichzelf te worden en dit schadelijke zeer beschadigende gedrag volledig kan gaan loslaten zodat er niet nog meer slachtoffers komen. Extra ontwrichtend en verwarring scheppend als bepaalde kennis op een misbruikende manier word ingezet en de mind van het slachtoffer ontwricht en verwart enz...
24 april 2023 (bewerkt)
Helemaal waar Roos. Al verwacht ik niet dat deze dader ooit tot inkeer komt. En ik denk ook niet dat ik hem voor de rechter kan krijgen met mijn verhaal, want hoe bewijs je dit? Dat is zo frustrerend, hij lijkt me werkelijk te slim af.
23 april 2023
Het spijt me om te horen dat je dit allemaal mee hebt moeten maken.
Wat kunnen mensen helaas monsters zijn.

Ben zelf misbruikt geweest door familieleden op meerdere manieren.
Het is niet niks om zulke dingen te ondergaan.

Hoop dat je wat rust kan vinden.
23 april 2023
Hey Watson,

Jeetje wat een afschuwelijke tijd heb jij daar meegemaakt zeg, echt verschrikkelijk wat je is overkomen.

Herken me heel erg in je vraag en, je verwoord het goed, de verwarring en ontreddering. Heb altijd nachtmerries gehad en regelmatige angsten die ik niet kon plaatsen, dat werd de afgelopen jaren alleen maar erger. Bij mij ging vorig jaar, bijna 20 jaar nadat het over was, die beerput open. Die verwarring erna is verschrikkelijk, zoveel gedacht dat ik gek was of werd. Met paniekaanvallen alles erop en eraan. Heeft maanden geduurd, nog steeds kan het me overvallen (vandaag een mindere dag en dat denk ik dus weer - heel kort - even gek te zijn) maar ik ben niet gek. En jij bent ook niet gek. De mensen die ons zulke dingen hebben aangedaan zijn pas gek. Zij hebben een probleem, wij hebben helaas schade maar daar werk ik aan.

Ik heb heel veel gedissocieerd vroeger, heb ik nu ook nog regelmatig (en ook zeker in de 20 jaar ertussen als iets “confronterend” was). Dus wat we nu proberen te doen is “associatie” denk ik, die verdrongen werkelijkheid opnieuw eigen maken - om het een plek te geven en (eindelijk) verder te kunnen. Vertrouw op je lijf, dat helpt mij op dat soort momenten, en op jezelf. Ik kan zeggen dat het bij mij, met therapie en aandacht voor mezelf, nu dus al stuk beter gaat met die verwarring. Ook heeft het boek “Traumasporen” van Bessel van der Kolk me bij die verwarring geholpen. Misschien heb jij er ook wat aan. Hou vol en veel sterkte. Liefs.
24 april 2023 (bewerkt)
Wat fijn om een reactie van een lotgenoot te lezen. Om het gevoel te kunnen delen met iemand die het herkend. Ik kan zo weinig persoonlijke verhalen vinden over het naar boven komen van verdrongen herinneringen en hoe moeilijk dat voor jezelf is om te begrijpen, laat staan dat je verwacht dat een ander het kan begrijpen. Maar dat komt ook omdat het echt nog wel een taboe is, er moet zo voorzichtig mee omgegaan worden om te voorkomen dat er geen sturing door therapeuten of anderen (inclusief jezelf) bij gemoeid is.

Ik heb ook last van dissociatie, al ben ik me er nu pas bewust van, ik denk dat ik het wel mijn hele leven heb gedaan. Ik vind het nog allemaal erg ingewikkeld maar ben vastberaden om uit te vinden wat et is gebeurd en te ontdekken wie ik ben.
23 april 2023
Verschrikkelijk