terug bij af
Ik ben (was) al ruim 12 jaar bij mijn (ex) partner. Hij was verbaal altijd al behoorlijk pittig, naar mij, mijn kinderen uit mijn vorige relatie, ik denk op zijn werk. Met drank op ging dit nog een stukje verder. Ik kan ook pittig zijn, dus we hebben behoorlijke ruzies gehad. Het verschil was dat ik uit mijn slof kan schieten, maar schelden of slaan doe ik niet. Hij ging daar wel verder in, hatelijke opmerkingen, vernederen, schelden, in dronken toestand wegrijden, mij een angst geven die altijd aanwezig was. Mijn 3 kinderen hebben hier veel van meegekregen, maar ze gaven hem altijd een kans.
Er was al een keer zoveel boosheid vanuit hem, dat door een anniem iemand de politie gebeld is. Hij werd meegenomen naar het bureau en we kregen een contactverbod. Nou ja eigenlijk hij.. Toch konden we elkaar niet loslaten, want er was zoveel liefde en niemand van onze vrienden wisten zijn donkere kant.
Vorig jaar oktober ging het na een gezellige middag met vrienden weer goed fout. Zonder enige reden werd hij ineens boos toen we naar huis fietsten en door de drank was hij helemaal het spoor bijster. Thuis heeft hij me proberen te wurgen. Gelukkig ben ik er nog, maar de schade is er nog. Ik heb EMDR en heb mijn eigen woning gekocht. We zijn ook gescheiden. Het feit wil wel, dat we elkaar weer niet los konden laten. Zelfs niet na weer een contactverbod, geseponeerde aangifte, je kan het zo gek niet bedenken.. we bleven van elkaar houden.
Hij heeft ondertussen curssussen geviolgd tegen agressie, gaat trouw naar de AA en is zichtbaar een ander mens geworden, een goeroe bijna.
Omdat mijn klus huis verre van woonbaar is, leven we nog steeds samen. Sommige vrienden hebben afgehaakt, anderen zagen een nieuwe man en gaven hem een kans.
2 van mijn 3 kinderen zijn helemaal klaar met hem en komen niet als hij er is. De jongste vindt het allemaal wel prima en slaapt hier nog regelmatig. Zelfs de vader van mijn kinderen zien verandering.
Toch heeft onze bedoeling om het te laten slagen het niet gered. Hij is afgelopen vrijdag vertrokken, omdat hij het niet meer aankon dat mijn kinderen zo negatief waren over hem. Ik snap ze heeft erg, maar ze zagen ook dat ik langzaamaan weer gelukkig werd. Net als vroeger, maar dan beter was ons motto.
Ik stond net huilend aan de deur bij mijn dochter om te zeggen dat hij weg is, ik weet niet eens naar waar. Hij zou naar mijn klushuis gaan om het enigszins leefbaar te maken voor me en dan kon ik even in het huidige huis blijven. Ondertussen zouden we geen contact hebben. Vanmorgen toch even langs gegaan omdat ik tegen de muren oploop. Hij blijkt daar helemaal niet geweest te zijn...
Mijn dochter is hard hierin, ze vind mijn verdriet erg, maar ze zegt: Ik zal die man nooit meer accepteren, hoezeer hij ook veranderd is. Ik had bijna een dode moeder. Ook mijn oudste zoon is niet mals.
Ik snap ze zo goed, maar nu voel ik me weer helemaal terug bij af. Vrienden heb ik wel, maar die voelen mijn verdriet niet en kunnen ook iet hele dag mij opvangen.
Hoe ik me nu voel? Verscheurd, eenzaam, radeloos..
15 Reacties
Als het aan mijn ex lag, had hij ook graag gezien dat ik dit, wat jij doet en deed, zou doen.
Ik heb echter de grens getrokken vóórdat hij fysiek naar mij werd. Ik laat me namelijk door niemand zo behandelen, zeker door hem niet!
Ik lees hier een verhaal die ik vaak ook heb gehoord en gelezen van mensen die inmiddels zijn vermoord door hun ex (aantrekken/afstoten, teruggaan naar een ex die beterschap belooft, maar weer terugvalt in oude patronen, fysiek worden als in wurgrn etc.)
Zonder verwijtend te worden of vingertjes te wijzen, lees ik hier het verhaal van iemand die het gedrag van haar ex ook in stand lijkt te houden en er blijkbaar nog niet klaar voor is om voor een veilige en gezonde relatie te kiezen.
Ook al zien de mensen om je heen dat deze man veranderd is, dit soort mensen zijn “ hoog opgeleid “ wat betreft het mooi weer spelen voor de buitenwereld, wat het straks voor jou alleen maar moeilijker maakt om anderen er nog van te overtuigen wat voor duivel het eigenlijk is.
Iedereen maakt zijn/haar eigen keuzes in het leven, maar als 2 van je 3 kinderen hem al niet kunnen accepteren, lijkt mij de keuze snel gemaakt. Tenzij jij het ‘t waard vindt om nog vaker door hem door het slijk te worden gehaald. Als hij jou kapot wilt maken, dan doet hij dat. Of hij op dit moment is veranderd of niet, hij heeft al ervaren dat hij ermee weg kan komen en jij een zwak voor hem hebt. Dus deze troefkaart zal hij altijd blijven trekken.
Ik zeg maar zo: Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken.
Dus ik wens je heel veel sterkte en succes! Maak een keuze die voor jou goed voelt en ook goed is!
Want ik ben bang ,dat door de time out die er nu is , het er niet beter op gaat worden. Ik wilde even wat vragen vanmiddag via de app...maar ik kreeg alleen maar bot een antwoord...dat zegt mss genoeg 😥
Dus zoek geen toenadering en probeer je niet met hem bezig te houden.
Want ik ben bang ,dat door de time out die er nu is , het er niet beter op gaat worden. Ik wilde even wat vragen vanmiddag via de app...maar ik kreeg alleen maar bot een antwoord...dat zegt mss genoeg 😥
Ik herken me wel in jouw verhaal. En waar je nu inzit.
Je bent als het ware verslaafd geraakt aan de aantrekkingskracht en afstoten jarenlang.
Patronen die er bij jou zijn ingesloten van zorgen voor, lijmen van wat kapot gaat per tijden, highs en lows op alle vlakken.
Toen ik uiteindelijk daar was dat ik reddeloos er bij zat, ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik wel wist dat dit een ongezonde relatie was die destructief was voor mij en mijn kinderen.
Ik lees ergens in je verhaal wel dat je dat beseft. Het is een ongezonde relatie waar jij zelf niet uit kan en of afstand van kan doen.
Via de huisarts en na zelf veel te hebben gezocht en gelezen op internet ben ik terecht gekomen en me aangemeld bij Trubendorfer. Daar ben ik ij behandeling gegaan voor relatie verslaving. Sit heeft mij inzicht gegeven waarom ik bleef, wat daar axhter zat, waarom ik niet koos voor de veiligheid van mezelf en de kinderen. Het heeft me geleerd van mezelf te houden, grenzen aan te geven , patronen te herkennen en geleerd wat een gezonde relatie is en inhoud. Daarnaast ben ik ook in therapie geweest bij Sterk huis en heb ik daar groeps gesprekken gevolgd met slachtoffers van huiselijk geweld. Je staat gelukkig hierin niet alleen. Het is wel zo dat je zelf deze dingen aan moet willen gaan, volhouden en er actie op.moet nemen. Het is een lange weg doe je ingaat maar ik kan je beloven dat je er beter uit komt. Het zijn suggesties die ik doe, weet niet of dat je er wat aan hebt maar mogelijk zet het je aan het denken. Ga niet terug naar hem, hoe erg je er ook naar verlangt. Kies voor jezelf en deel je verhaal met je omgeving zodat je begrip en steun krijgt.
Heel veel succes!!
Groetjes judith
Als dat klote gevoel maar eens weg zou willen gaan. Ben zelfs gisteren weer terug begonnen met roken na vijf jaar gestopt te zijn...
Het is letterlijk door de zure appel heen gaan, afkicken van de higs and lows en van de endorfonedie jenkijf aanmaaktal jarenlang...dat is niet makkelijk en vraagt wat van jou als
persoon. Jij bent de enige die kan veranderen, je kan hem niet veranderen.
Ik stugger nog dagelijks met de gevolgen van de breuk. Maar kan wel zeggen dat ik gelukkiger ben dan eerst. Die dagelijkse stress os weg, met de kinderen gaat het goed en heb zelfs weer een man leren kennen waar mee het fijn, liefdevol en rustig is. Een gezonde veilige agressie loze relatie
Mijn leeftijd helpt dan ook al niet mee, op je 55e opnieuw beginnen...
Ik hoop dat als ik dit terug lees over een paar weken ,ik een stuk sterker ben.
Dank je voor je verhaal
Ik.lees net hierboven dat jenhem nog gecontact hebt. Stop hier mee, verbreek al het contact op elke wijze. Dat is de enige manier dat jij er afstand van Kan gaan doen. Dot soort mannen weten precies hoe dat ze het moeten doen. Door nu bot op jouw te reageren ga jij weer 'werken' voor hem. Jij voelt je weer schuldig, zoekt het bij jouw zelf...en dan gaat de vicieuze cirkel weer draaien...aantrekken en weer afstoten.
Maar pas op...als je hem links laat liggen zal hij je zeer waarschijnlijk weer gaan opzoeken. Trap hier niet in....dit is enkel om zich zelf foed te katen voelen en jou nog steeds in de afhankelijkheids positie te zetten.
Het is echt op je tanden bijten, afleiding zoeken en doorzetten. Zoek hier goede hulp bij. Lees ook eens het e.e.a over giftige relaties/narcistische relaties etc op internet. Bijv de website : het verdwenen zelf...misschien dat je veel daarin herkent en wat je wat steun en inzicht geeft
De vriendinnen die weten dat hij "time out" wilde ,laten het hele weekend niets weten. Wat doe je om de tijd te doden...op internet staan er allemaal tips..lezen..tv kijken..een hobby zoeken etc. Maar dat lukt niet. Ik zal die website eens opzoeken . Dank je😘
Denk even na over met/bij welke vriendin je aan kunt kloppen om heel je verhaal te doen en waarbij je ei kwijt kunt. Ben open naar ze dat het moeilijk is, vertel ze alles waar je mee worstelt, spreek af als je een moeilijk moment hebt dat je ze belt of zo voor de afleiding, als je hem maar niet gaat opzoeken en of opneemt als hij belt....
Nogmaals , ik weet waarmee je struggelt, maar zet echt door...je komt er echt zo veel beter voor jezelf en je kinderen uit. Nu voelt dat niet zo, maar echt gegarandeerd, het is zo...bouw de band met.je kinderen weer op en zorg dat je betrouwbaar voor ze bent en noet terugvalt