Overslaan en naar de inhoud gaan
Terug naar Voor slachtoffers van geweld

Narcistisch Slachtoffer Syndroom

Mijn verhaal over 12 jaar lang leven met een Narcist.

De titel zegt het helaas al. Ik ben een slachtoffer van ernstig narcistisch misbruik. Ik ben 12 jaar lang met iemand samen geweest die misschien wel niet alleen narcistisch is maar ook psychopathisch. Ik zou hier graag met lotgenoten over praten en graag willen weten waar ik het beste hulp en steun kan krijgen.

Om over de afgelopen 12 jaar te schrijven. Dan word het verhaal natuurlijk veel te lang en ik heb ook heel erg last van geheugenverlies. Zo ben ik bijna het hele eerste jaar na de geboorte van eerste zoon kwijt. Iets wat heel erg veel pijn doet. Hij heeft mij altijd het gevoel gegeven vanaf het begin al, dat ik ontzettend van geluk mocht spreken dat ik met hem was. Hij kan iedereen en alles krijgen omdat hij zo perfect is. Dit is zijn denkwijze. En dat hij voor mij had gekozen was een hele eer. Dit geloofde ik ook echt. Ik geloofde echt dat hij een hele goede man was. Hij deed ook vaak hele lieve dingen voor me en hielp mij overal mee. Helaas als ik nu de herinneringen goed terug krijg was dit meestal nadat hij iets had gedaan wat eigenlijk niet door de beugel kon. Denk aan nachten lang zijn telefoon uitzetten, wegblijven, ruzie maken en dan negeren, schreeuwen, vernederen etc. 

Ook heeft hij in de eerste jaar mij erg verwijderd van bekenden en familie. Alleen hij had het goed met mij voor. Aldus hem. Mijn moeder probeerde mij volgens hem altijd psychische ziektes aan te praten en mijn zusje was altijd jaloers op mij. mijn moeder heeft mij zelfs een keer tevergeefs in therapie laten gaan omdat zij wist hoe hij was. Maar hij praatte mij natuurlijk aan dat dit andersom zo was. Als het goed ging bij een baantje of iets waar ik plezier in had. Liet hij mij inzien dat de situatie niet goed voor mij was of de mensen daarom heen.

De laatste jaren was er duidelijk sprake van vreemdgaan. Contact met andere vrouwen die naakfoto's stuurden en whats-app gesprekken die seksueel gerelateerd waren. Dit hebben we uitgepraat en heb ik uiteraard vergeven. Ik hield ontzettend veel van hem en geloofde nog steeds dat hij echt de ware voor mij was. Hij is zelfs een keer fysiek vreemd gegaan met een andere vrouw. Maar ook over die kus had hij een smoes. Uiteraard weer ontzettend bang om hem kwijt te raken en doorgegaan met de relatie. 

Door hem zoveel de hand boven de kop te houden heb ik heel erg veel moeten liegen tegen vrienden en familie. Vooral tegen familie over financiële zaken en ik heb heel veel in mijn eentje moeten verwerken. Tot ik een keer huilend op mijn werk kwam na het eerste echte fysieke vreemdgaan van hem. Een collega vroeg mij wat er aan de hand was en wij hebben hier heel goed over gepraat. Ik kreeg een hele goede band met deze collega en we hadden veel app-contact. Ik kon erg goed met hem praten over de relatie problemen en het was fijn om een buitenstaander te hebben wie ik alles kon vertellen zonder 'consequenties'. Als ik met de gebeurtenissen rondom mijn relatie naar vrienden/familie was gegaan dan hadden zij natuurlijk gezegd dat ik uit de relatie moest stappen en dat wou ik niet. Dit app-contact heb ik voor hem verzwegen. 

Na een aantal jaren kwam een oude vriendin van mij in beeld. We hebben elkaar ongeveer 4/5 jaar niet gesproken omdat zij volgens mijn ex heel veel roddelde over ons. Maar na 5 jaar werden we weer vriendinnen en vond hij het oke dat we weer met elkaar omgingen. Vanaf Juni 2023 merkte ik veel verschil in hun gedragingen. Zo raakten ze elkaar op een vreemde rare vriendschappelijke manier aan waar ik bij was en gingen ze samen na het uitgaan door de mc-drive maar bleven wel 45 minuten weg. Als ik hem daar mee confronteerde dan zij hij dat hij haar gewoon als een soort zusje zag en heel goed met haar kon. Zij was ook echt een van mijn beste vriendinnen en ik gaf ook veel om haar dus dit begreep ik wel. Dat is ook de reden dat ik haar veel over mijn relatie had verteld. En ook over de goede collega/vriend en dat hij mij gelukkig heel veel had geholpen om mijn relatie weer op het goede spoor te krijgen. Maar ook helaas tegen haar verteld dat mijn ex dit dus niet wist. Maar mijn intuitie en onderbuikgevoel bleef aangeven dat er iets niet klopte. In september vond ik voor de eerste keer bewijs materiaal. Ze hadden tiktoks naar elkaar gestuurd en dit waren een soort van liefdes tiktoks. Nadat ik hun hiermee confronteerde zeiden ze dat dit over mij en mijn ex ging en dat hun elkaar daarover hadden gesproken. Bij de gedachte alleen al dat hun iets zouden hebben, stortte mijn hele wereld/gezin/leven in. Dus tegen beter weten in geloofde ik ze. Ik ben met haar nog een ijsje gaan eten en toen vroeg ze aan mij: denk je niet dat je zulke dingen denkt, omdat je zelf stiekem app contact hebt gehad? Hierdoor kreeg ik dus weer het gevoel dat ik "paranoïde' was en deze dingen in mijn hoofd verzon. Uiteraard was hij in deze periode ontzettend lief voor mij. Zo kreeg ik een zogenaamde "boo-basket" van tiktok en een hele dure jas. Hij hielp mij overal mee. 

Een tijdje daarna zei hij tegen mij dat hij ging nachtvissen met een vriend van hem en aan het einde van de middag liet hij mij weten dat die vriend helaas niet meer mee kon. Ik heb daar toen heel erg buikpijn van gekregen omdat ik voelde dat iets niet klopte. En toen zij ook nog liet weten dat ze die avond niet bij mij zou komen voelde het helemaal niet goed. Die nacht heb ik mijn eerste aangezichtspijn aanval gekregen waarvoor hij thuis is gekomen. (achteraf kwam er achter dat ze die avond in een hotel verbleven samen) Door alle stress, gedachten en narcistisch misbruik heb ik TMD ontwikkeld en ik had ook nog een ontstoken verstandskies. Dit alles bij elkaar zorgde ervoor dat ik heel ziek was en het heeft heel lang geduurd voordat ze konden constateren wat ik had. Ik kreeg in die tijd extreem veel pijnstilling en lag bijna altijd in bed. Dat betekende dat zij nog meer vrij spel hadden om hun affaire door te zetten. Continu voelde ik dat ze met elkaar bezig waren maar ik kon helaas geen bewijs materiaal vinden. Ondertussen werd ik echt steeds meer paranoïde en ook steeds zieker. De smoesjes van beiden kanten bleven komen. nachtvissen, uitgaan etc. helaas weet ik nu dat ze al die nachten samen weg waren door zwart op wit bewijsmateriaal. elke keer als ik ze confronteerde met elkaar bleven ze zeggen dat er iets mis was met mij. 

Uiteindelijk kwam hij op een nacht dronken thuis en toen heb ik in zijn telefoon kunnen kijken. Ze stond onder een andere naam in zijn telefoon en in zijn prullenbak zaten allemaal seksueel gerelateerde tiktoks die hij niet naar mij had gestuurd en het hele gesprek met de zogenaamde vriendin was verdwenen. De maat was vol voor mij. Ik heb ze beiden geconfronteerd en tegen mijn ex gezegd dat ik de relatie wou stoppen. Hij is toen vertrokken zonder iets nog met mij te bespreken en toen kwam hij terug met dus die vriend van mij. 

het escaleerde.

mijn ex trok mij in mijn ondergoed van bed af en ik smeekte hem of ik iets aan mocht trekken waarop ik meteen als antwoord kreeg "dat is toch niet nodig, hij heeft je toch al zo gezien! " vol ongeloof keek ik hem aan en vroeg ik wat er aan de hand was? Nadat hij mij in de stoel gooide vertelde hij dat hij wist dat ik met de jongen seks had gehad en nog meer hele wilde verhalen wie echt niet zo waren. Vervolgens belde hij zijn affaire en vroeg haar om screenshots te sturen. In die screenshots geef ik toe aan haar dat ik een grote fout heb gemaakt en dat ik ermee gestopt was en dat ik de vriend mistte. Hiervan maakten zij bewijsmateriaal dat ik ook een seksuele affaire had gehad. Ik kon mezelf niet meer verdedigen en begon alleen maar te huilen. Het hele verhaal dat ik niet meer verder wou met hem werd omgedraaid. Uiteindelijk heeft hij waar de kinderen bij waren die vriend van mij in elkaar geslagen en ook mij een klap recht in mijn gezicht gegeven. Mijn zwager heeft toen mijn kinderen opgehaald en ik ben toen met hulp van een vriendin gevlucht naar familie. 

Meteen toen mijn ex vertrok heeft hij iedereen ingelicht over mijn "affaire" en dat ik vreemd was gegaan. Hierdoor dacht mijn hele omgeving dat ik de schuldige was van de relatie. Hij snikte en huilde en kroop helemaal in zijn slachtofferol. Gelukkig had ik nog de tiktoks en duurde het niet lang dat ik ook mijn verhaal kon doen over zijn gedrag. Toen eenmaal bekend was in ons dorp en de omgeving kwamen er heel veel dingen over hem naar buiten. verhalen over zijn ontrouw die ik niet wist. Mensen die dit voor mij verzwegen hadden. Dit deed heel veel pijn. Maar er zijn ook heel veel mensen die zijn kant van het verhaal geloofden. 

Uiteindelijk hebben wij ontzettend veel bewijsmateriaal gevonden en hebben we mijn ex en zijn vriendin kunnen confronteren toen ze uiteten waren. Ze hebben toen weer een verhaal verzonnen dat ze nog maar 3 weken contact hadden. Helaas weet ik uit bewijsmateriaal dat het dus echt al vanaf juni speelt. Ik heb gelukkig nu mijn zusje en mijn ouders, familie en vrienden die mijn kant van het verhaal weten. Maar mijn ex en zij verzinnen zoveel spookverhalen met echte feitjes dat het moeilijk is om mezelf te verdedigen. Wat ik het moeilijkste vind is dat ik er nu achter kom dat hij eigenlijk onze hele relatie al over de allerkleinste dingen liegt. Ik ben nooit samen geweest met degene waarmee ik dacht dat ik samen was. En ook de herinneringen die terug komen. Hoe ze samen dingen hebben verdraaid en mij voor leugenaar uitmaakten. Ook mij en mijn zusje heeft zij en proberen ze nog steeds heel erg tegen elkaar uit te spelen. 

In de afgelopen twee maanden ben ik 8 kilo afgevallen, slaap ik niet meer dan 5 uur per nacht en heb ik als ik mijn telefoon niet bij de hand heb heel erg de neiging om bang te zijn dat ik iets mis wat ik moet verklaren of waar ik me tegen moet verdedigen. Ik heb al een paar keer de neiging gehad om te zeggen dat ik gewoon vreemd ben gegaan zodat alles stopt. Maar ik wil niet iets toegeven wat ik gewoon echt niet heb gedaan. Uiteraard heb ik wel aan vrienden, familie en vriendinnen verteld dat ik gewoon app-contact had met hem. Ik heb nu zon spijt dat ik niet eerder om hulp uit mijn omgeving heb gevraagd. Maar ook dat ik hun/haar in vertrouwen heb genomen. ik voel me ontzettend bedrogen en heb het gevoel dat ik echt niemand meer kan vertrouwen. Als er een dag niets aan de hand is, voelt dit heel onwennig. Ik ben gewend om continu aan te staan. Door gaslighting ben je gewend dat er na zonneschijn juist regen komt. 

Uiteraard bleef hij gewoon doorgaan met het manipuleren en gaslighten dus heb ik nu al wel de stap gemaakt dat hij geblokkeerd is en alle contact via mijn moeder gaat. We hebben alle zakelijke dingen gelukkig al geregeld en ook de omgansregeling met de kinderen. Het manipuleren van de kinderen is gelukkig nu nog beperkt. Ik hoop dat dit zo blijft. 

Zijn er mensen die ook zoiets mee hebben gemaakt? En waar hebben jullie hulp gezocht, ik hoor het graag.

Bezig met laden...

9 Reacties *

15 februari 2024

Hoi Tinkerbell22,

Het getuigd van kracht dat je jouw verhaal zo uitgebreid hier plaatst.
Het is een lang verhaal waarbij je slechts enkele stukjes verteld uit een 12 jarige relatie vol machtsmisbruik, manipulaties, bedrog en leugens.

Je kinderen beschermen hiertegen is heel lastig. Uit ervaring weet ik dat scheiden en de bewuste ouder uit de ouderlijke macht laten zetten het beste werkt.
Scheiden is 1 ding. Uit de ouderlijke macht is een heel ander verhaal. Daar moet ijzersterk bewijs voor zijn en dan onderbouwd door een externe proffesioneel expert.
Jullie hebben reeds een omgangsregeling voor de kinderen.
Het belangrijkste is er zijn voor de kinderen. Hebben zij een verhaal? Luister ernaar en vertel jouw verhaal. Het lastige daar is dat het zonder boosheid en in alle rust verteld moet worden. In boosheid zijn we geneigd om andere dingen te zeggen waar we later toch spijt van krijgen.

Hulp zoeken start met een bezoek aan de huisarts. Bel de de huisarts voor een afspraak en zeg dat je twee aaneengesloten consulten wil. Zo kun jij rustiger je verhaal doen. Je kunt door de huisarts doorgestuurd worden naar een POH maar ook naar een psycholoog/psychotherapeut.

Wat mooi om te lezen dat je familie je steunt. Respect naar je moeder dat ze voor jou gaat staan. Vermoed dat je vader en zus erbij komen staan indien nodig. Ook fijn dat je vrienden hebt waar jij je verhaal ook kwijt kan.

Blijf schrijven, blijf praten. Maar ook: Je zorgt voor je kinderen, let erop dat jij ook voor jezelf zorgt! Maak jezelf blij met kleine dingetjes in het leven. En verwen jezelf af en toe. Wellicht willen je ouders een keertje oppassen zodat jij met vriendinnen gezellig kunt gaat uit eten en dergelijke.

Wens je veel kracht en sterkte toe,

Warme groet,
Ambrosius

15 februari 2024

Ten 1e: de stap om weer je eigen leven te bewandelen is zo goed, en ook je herinneringen komen weer terug, als je die rust vindt.

Ten 2e: Eigenlijk ook als 1e prio: zorg dat t belang van jullie kid)s op 1 blijft staan! Blijf goed of afwijkend over hem praten, zorg dat kind niet in een loyaliteitsconflict komt.

Ten 3e : Doe dingen die je zelf leuk vindt, zorg voor je zelf. Sterkte TB22

14 februari 2024

Beste Tinkerbell22

Heb je verhaal gelezen en vind echt erg voor dat je in die situatie hebt gezeten. Ik wil je complimenteren dat je bij deze gek bent weg gegaan. Ik heb zelf niet met een narcistisch persoon te maken gehad. Helaas kan ik je daar niet helpen. Professionele hulp zou ik adviseren.
Hopelijk wordt je daarbij geholpen ik daar en tegen moet zelf mijn probleem oplossen. Sta er helaas alleen voor. Mijn ouders geloven mij niet dat de onderbuurman mij terroriseert. Zal je daar niet mee lastig vallen. Heel veel succes toegewenst.

Emily 47

14 februari 2024

Als antwoord op door 970c5f2b5f324a…

Dankjewel. Wat zul je je hopeloos en machteloos voelen dat je ouders je niet geloven. Wat is hun reden hiervoor? Ik weet nog dat ik me die dag echt zo eenzaam en alleen voelde. Uiteindelijk heb je toch de mensen in je omgeven nodig. Wat ontzettend naar voor je, ik hoop echt dat het snel opgelost word.

14 februari 2024

Als antwoord op door 7d20cc4214794a…

Hallo Tinkerbell22

In december hadden mijn ouders me al verraden ben nu op een punt dat ik een pauze van mijn ouders nodig heb en ga ze dat deze week vertellen.... vanmiddag was het weer zo ver dat ze mij weer niet geloofden, ben het zo zat !!!! Als je familie niet achter je staat heb je geen familie....zo zie ik het...heel machteloos en hopeloos voel ik me....sorry kun jij ook niks aan doen.
Hoe is het met jou?

Emily 47

14 februari 2024

Beste tinkerbell, heelbherkenbaar wat je schrijft in je verhaal. En als 1ste wel ik je becomplimenteren voor het feit dat je bij hem weg bent. Dit alleen al is de grootste stap die je kunt maar ook hebt genomen.

Ik heb aan de lijve ondervonden dat het weggaan bij een narcist en of uit een destructieve relatie enorm lastig en onzeker is.

Als eerste, deel je verhaal met de mensen die je vertrouwt. Ga er over praten, dit helpt met de verwerking.

Ik ben na 28jaar uit een narcistische relatie gestapt met de vader van mijn kinderen, daarna me zelf in een nieuwe nog destructievere relatie gestort van 9 maanden met alle gevolgen van dien.

Ik heb heel bewust hulp gezocht:bij de huisarts, aangemeld bij ggz voor hulp ,maar ontzettende lange wachttijden.
Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij trubendorffer. Ik vertoonde erg veel gedragingen die horen bij een realtie verslaving en had ptss. (Hier kon ik heel snel starten)
Een heel intensief trafect maar enorm helpend, daarnaast ook emdr op trauma (mishandeling etc gehad) en traject ingegaan bij Sterk huis.
Zowel bij trubendorffer als bij sterk huis von dik dan Uiteindelijk ook lotgenoten. Vanuit trubendorffer ben ik ook wekelijks naar de CODA (codependancy groep)geweest, je kan hier gewoon binnenlopen
Heel veel bezig geweest dus maar hhhheeeelll erg nodig. Ik heb echt alles aangegrepen om er uit te komen, ok het te kunnen begrijpen, ok er mee om te gaan, maar vooral ok noet meer in de toekomst evt hetzelfde te gaan meemaken.

Hopenlijk heb je hier iets aan.!!

Kortom: delen, delen. Delen van je verhaal.

Je mag me altijd berichten voor evt steun, luisterend oor en of advies.

Groetjes judith

14 februari 2024

Als antwoord op door 19c10146da9c4a…

Heel erg bedankt <3

14 februari 2024

Hallo Tinkerbell22,

Heel goed en sterk dat je je verhaal verteld!!!

Zo herkenbaar jou verhaal/timeline.Het is zo verstikkend,benauwend,leven onder het regime van een narcist.Heel langzaam ga je kapot.
Angst neemt je over.Thuis loop je op eieren.

Belangrijkst is zo'n relatie te beëindigen...kiezen voor jezelf en je kinderen.

Narcisten zoeken ook altijd de lievere mensen uit,de emphaten.
Dat is een compliment!
Goed volk maakt geen misbruik van het lieve/goede in een mens.
Natcisten doen dit wel,het is hun voeding eigenlijk.

Hou je kinderen goed in de gaten ivm het contact met de narcist/vader.
Mijn ervaring is,dat vroeg of laat die kinderen ook de dupe zijn.
De schade heeft een aardige impact op die kinderen.
Ik vraag me daarom ook af,is het wel goed? Kids in contact met een narcist.

Verder zou ik je willen adviseren de tijd te nemen om te helen.Traumatische gebeurtenissen kunnen ook een enorme impact hebben.
Vraag om hulp....professioneel...maar ook in je priveleven.Hulp vragen is sterk!!
Ook zou ik je willen vragen je meer te verdiepen in deze gecompliceerde destructieve persoonlijkheids stoornis.Het zal jou helpen...maar ook je kinderen kan je op dat gebied beter beschermen.Puur door die kennis.

Op youtube kan je heel erg veel nuttigs vinden betreft dit item.
Je leert er enorm veel van En dat geeft een helend effect.En het geeft je de beste tips.

Ik wens je veel kracht en wijsheid toe...in deze moeijke periode.
Blijf sterk...het gaat over!!!

14 februari 2024

Als antwoord op door e51c5fb8923144…

Heel erg bedankt voor deze troostende en lieve woorden. Heb jij misschien ook zoiets meegemaakt met kinderen? Zo ja, Hoe heb jij ze kunnen beschermen?