Mijn moeder valt op foute types

Hooihooi waar moet ik beginnen.... ik weet mij eigelijk geen raad meer en dit is ook helemaal niks voor mij. Ik krop altijd alles maar op en probeer altijd vooruit te kijken. Mijn biologische vader was (is) nogal een verkeerd type. Hij mishandelde mijn moeder en mensen op straat die hem een verkeerde blik gaven. Toen mijn moeder had besloten te scheiden van hem en met mij te vluchten heeft hij een mes tegen haar keel gehouden omdat als zei niet van hem was dan van niemand niet. Gelukkig zijn we daar goed vanaf gekomen en zijn we tot mijn 10de altijd met zijn 2tjes geweest, 4 handen op 1 buik. Toen kreeg mijn moeder na al die jaren weer een vriend en was helemaal tot over haar oren. Ik vond het ook een lieve man maar vond het lastig omdat ik zover ik kon herinneren geen vader figuur in mijn leven had gehad. Nadat ze een tijdje samen waren kreeg ik vaak ruzie met hem en behandelde hij mij ook op een nare manier als mijn moeder er niet was. Wij raakte veel spullen kwijt en ik had nog wat sieraden van mijn vader die ik met trots droeg die zijn allemaal verdwenen. Uiteindelijk bleek hij een verslaving te hebben toen zijn mijn moeder en hij uit elkaar gegaan en heeft hij een overdosis genomen. Daarna heeft ze nog wel is een vriend gehad maar die waren volgens haar te soft of te lief voor haar. Nu heeft ze een nieuwe vriend al een paar jaar wat een af en aan relatie is. Mijn moeder is tot over haar oren met hem, daar draait haar wereld helemaal om. Ik heb al een paar keer ruzie met hem gehad en hij heeft daarbij ook gezegt dat ik hem of mijn moeder nooit meer terug zal zien. Mijn moeder is niet voor mij opgekomen en nam hem in bescherming dat doet mij nog het meeste pijn. Na meerdere ruzies heeft hij ook gedreigd mijn moeders "kanker" kop in te slaan, het huis te verbouwen of in de fik te steken. Tijdens een heftige ruzie vlogen de spullen in het rond en ik kon er niet meer tegen dus heb er wat van gezegt Toen zei hij mij dat ik op moest rotten en dat ik hier niet woon volgens hem waar wederom mijn moeder niks van heeft gezegt. Ze weet zelf dat de relatie fout is maar is ook bang en zegt dat het eerst zo erg uit de hand moet lopen voordat ze ermee kan stoppen omdat ze het nu voor haar gevoel nog niet kan. Ik voel mij onveilig thuis en ik ga eronderdoor ik weet niet wat ik moet doen. Ik wacht op een woning maar sta nog niet hoog genoeg om binnenkort weg te kunnen. Ik weet me echt geen raad meer.