kindermishandeling
Hallo allemaal,
Ik wil graag iets met jullie delen en vind het nog steeds naar om het te vertellen aan de mensen. Omdat ik er elke dag nog mee zit te worstelen met de beelden die ik zie en de gevoelens die daar bijhoren.
Ik was 6 jaar en toen begon van mij een hel al eigenlijk. Ik was verplicht om naar een schippersinternaat toe te gaan vanwege het werk van mijn ouders. Het was januari 2009 zat nog maar 3 weken op het schippersinternaat, er was een groepsleidster die vond ik altijd al een aparte vrouw gevonden. Maar op een gegeven moment stond ze achter mij en voelde dat ik ineens aan mijn nek getrokken, voelde dat ik van de bank werd getrokken, tot aan de deurpost. Daarna voelde ik dat ze aan mijn hoor vasthield en voelde dat ze me mee trok naar mijn slaapkamer, we stonden daar stil en voelde dat ze op mijn achterhoofd sloeg. Ik voelde direct al ongemakkelijk dat dit is gebeurde. Dit ging elke week zo door maar dan net steeds met mijn nek pakken, oren trekken en het slaan op mijn. Ben al 1 keer opgesloten geweest in een hok en ze heeft mij meerdere keren in het niets om haar heen geslagen vooral op mij. Dit gebeurde tot januari 2011. Elke week weer soms meerdere keren in een week. Ze heeft mij ook 1 keer mijn keel vast gegrepen, het is nu zo erg dat alle mensen mij niet van achteren of de zijkant moeten benaderen, als ze dat wel doen ga ik zelf helemaal door de lint heen.
Ps: Dit is nog oppervlakkig vertelt.
Ik heb hiervoor hulp kunnen vinden, heb sinds februari 2022 voor het eerst aan iemand vertelt dat dit is gebeurd. Dat was aan mijn psycholoog, daarna heb ik langzaam uitgebreid om aan meer personen te vertellen die ik wel vertrouw. Ik heb door de jaren heen geen vertrouwen in mensen gekregen, omdat ik bang was dat er iets zou gebeuren. Ik heb daar nog steeds veel last van maar gaat met stapjes steeds beter met me.
weten jullie hoe je de laatste stuk van je trauma eruit kunt krijgen? Ik vind het echt lastig om het te verbreken van mijn beelden en gevoelens.
groetjes,
4 Reacties
Uit eigen ervaring; door met mijn psychologe te praten leerde ik ook om over mijn ervaringen te praten met anderen.
Tot in details hebben we het besproken wat heel moeilijk was, het ging gepaard met zoveel schaamte, boosheid en nog meer schaamte.
Ik vind het soms nog steeds spannend om erover te praten, of dat ooit weggaat weet ik niet. Maar ik kan er nu open en "makkelijker" over praten.
Mocht je gaandeweg vragen hebben of iets, wij zijn er hier voor je en je mag me ook altijd een privébericht sturen.
Heel veel sterkte ?
Dankjewel voor het delen van jouw verhaal ondanks dat dit nog heel moeilijk is voor jou.
Ik kan mij voorstellen dat jij het vertrouwen in de mens bent verloren na jouw ervaringen.
Het doet me wel erg goed te lezen dat jij professionele hulp hebt gevonden en dat jij deze belangrijke gebeurtenissen hebt kunnen vertellen. Dit zal zeker meehelpen aan het verwerkingsproces.
Ik heb zelf ook traumatische gebeurtenissen meegemaakt en heb ook professionele hulp gezocht. EMDR bleek mij heel goed te helpen en schema therapie.
Hoe reageerden de mensen om je heen? Praten jullie er nog over? Hoe voelde het voor jou om het ze te vertellen en reacties te krijgen?
?
Wat naar dat dit jouw is overkomen en wat goed dat je het durft te delen. Dat is uiteindelijk heel helpend hoe moeilijk ook. Ik heb zelf erg veel baat gehad bij emdr en exposure therapie. Het is heftig maar het helpt wel goed. Succes met alles hopelijk heb je er iets aan. Je mag gerust een privé bericht sturen als je meer wilt weten.