Schrijven over datingfraude
Acht jaar geleden, nadat ik ontdekte dat ik was opgelicht via datingfraude, ben ik begonnen materiaal te verzamelen voor een boek. Ik zocht contact met een schrijfster die dat boek wel met mij wilde schrijven. We gingen voortvarend te werk en maakten een samenvattende tekst voor haar uitgever. Echter, tot onze stomme verbazing zag hij er geen brood in! Toen heb ik het bijltje erbij neergegooid en het jarenlang laten rusten. Toch bleef het bij mij kriebelen en ik nam na een aantal jaren weer contact op met diezelfde schrijfster. Maar nee, zij wilde niet meer. ‘Schrijf dat boek zelf maar’, zei ze tegen mij. Dat zei ze tegen een getraumatiseerde met zeer weinig zelfvertrouwen. Dat durfde ik toen dus niet aan. Na weer een aantal jaren (ik had mijn materiaal nog steeds bewaard) bedacht ik dat dat boek er toch moest komen! Ik had inmiddels in een lotgenotengroep gezeten en traumatherapie gevolgd en begon me weer sterker te voelen. Ik wilde al die mensen die ons voor stom verslijten vertellen hoe datingfraude in elkaar steekt. Hoe het toch mogelijk is dat mensen zich voor vele euro’s laten tillen. Daar steekt de onderwijzeres in mij ook de kop op: ik wil het uitleggen. Ik wil dat iedereen begrip voor ons krijgt. Niet om zielig te doen, maar om te vertellen hoe zwaar het leed is. Hoe traumatisch een datingfraude-ervaring kan zijn. En hoe moeilijk de weg terug is. Maar ook om mijn vele lotgenoten een hart onder de riem te steken: je bent niet de enige! Je bent ook niet stom! Je bent slachtoffer van een misdrijf geworden. Je hoeft je dus niet te schamen. En ten slotte schrijf ik het boek voor hulpverleners. Opdat zij door het lezen van dit boek beter zicht krijgen op hoe zij slachtoffers van datingfraude het best kunnen begeleiden.
Acht jaar later zit ik nu te schrijven aan mijn boek. Ik kijk er inmiddels met meer afstand naar. En toch, dan ben ik weer daar in Rotterdam. Ik zit weer aan mijn keukentafel achter de laptop en ben aan het chatten met ‘Pieter’, mijn oplichter. En ik ben zó verliefd op hem. Hij weet me zó te bespelen. En dan die wisselende emoties: hoop en verlangen. Hij komt! Boosheid en verdriet. Oh nee, toch niet! Zo heen en weer geslingerd te worden is gekmakend. Ik ben er beschadigd uit gekomen. Het leven heeft sindsdien een rafelrandje. En niet alleen voor mij. Ik interview lotgenoten voor mijn boek zodat het óns verhaal wordt. Ik kijk als het ware in de spiegel bij hun. Zij vertellen mijn verhaal. Vreselijk! Maar zielig doen, dat wil ik niet. Ik wil van deze ervaring leren. Wat zegt het over mij dat ik zo verliefd kon worden op Pieter? En wat zegt het over hem dat hij op deze manier mensen misleidt? Wat is dat voor iemand die een foto steelt van internet en een vals profiel aanmaakt op een datingsite? Ook dat heb ik uitgezocht.
Acht jaar verder ben ik mijn leven weer aan het opbouwen. Heb ik mezelf opgeworpen als boegbeeld van mijn lotgenoten door ambassadeur van de online community bij Slachtofferhulp Nederland te worden. Wil ik mijn boek afmaken en daarna in het Engels laten vertalen. Het liefst van alles wil ik dat ons verhaal wereldwijd bekend wordt en dat er daardoor niks meer te verdienen valt voor die scammers! Dan heeft die datingfraude-ervaring ten langen leste toch zin gehad.