mijn verhaal; datingfraude

mijn verhaal: datingfraude

Ik vind het belangrijk om mijn verhaal te delen op deze site. Ik heb zelf veel herkenning gevonden in de verhalen hier, dat gaf me steun. Ik hoop op deze manier ook anderen tot steun te kunnen zijn. Bovendien helpt het me om de dingen op een rijtje te zetten en te verwerken.

Na een lange relatie van ongeveer 29 jaar (waarin ik veel moest zorgen en mezelf erg had weggecijferd)  ben ik gescheiden. Over die periode zou ik een boek kunnen schrijven, maar waar het me hierom gaat, zijn de paar weken waarin ik me weer geliefd voelde, gedragen. Er was iemand die me accepteerde zoals ik was en die goed bij me leek te passen.

Ik wist dat het te mooi was om waar te zijn, maar ik zweefde, had me in lange tijd niet meer zo happy gevoeld. Ik wou met twee voeten op de aarde blijven staan en soms was er een klein rood waarschuwingsvlaggetje, maar die was ook snel weer verdwenen. Ik wou zo graag weer een partner, iemand om mijn leven weer mee te delen, een toekomst opbouwen, ik zag het al helemaal voor me.

Na twee jaar alleen te zijn geweest had ik  me aangemeld bij een datingside, mijn profieltekst verschillende keren aangepast totdat ik dacht, dit ben ik. Een open, eerlijk verhaal. Zo voelde het goed. Iemand die hierop zou reageren zou duidelijk weten wat ik zocht.

 Na 4/5 weken had ik er eigenlijk al genoeg, er ging veel tijd in zitten en ik kreeg  allerlei nonsensreacties. Ik was die dag van plan om mijn lidmaatschap op te zeggen en me te gaan focussen op andere dingen.

Maar toen zag ik zijn profiel. Het kon niet waar zijn, het ging me niet om hoe hij op de foto stond maar om de tekst, die sprak me erg aan. Ik stuurde een berichtje dat zijn tekst me erg aansprak en vroeg of hij mijn profiel zou willen lezen. En…..hij reageerde. We hebben een paar dagen via de datingside gechat en gingen verder via de app.

Het contact was erg snel erg open. Hij vertelde veel over zichzelf, hoe belangrijk hij het vond om eerlijk te zijn, de normen en waarden waar hij voor stond. Hij was een Ierse man, met een Duitse vader en Ierse moeder. Zijn Nederlandse taal was eerst goed, maar werd steeds minder, ik kon me voorstellen dat dat lastig was, je drukt je toch het makkelijkste uit in je  moederstaal dus ik zei dat hij rustig Engels met me mocht appen.

Hij was erg beleefd, hij gebruikte veel taal als; did you sleep wel, how was your day, erg beleefd allemaal (elke dag hetzelfde), niet het nuchtere Hollandse.      Ik zocht daar niets achter, dacht dat hij zo was, een cultuurverschil.

Ook gebruikte hij veel woordjes als: honey, my princess, sweetey. Niet echt mijn ding, maar vooruit…

Hij deelde allemaal mooie plannen voor de toekomst, die deden mijn vrouwenhart smelten….. (een hulpverlener zei later: hij heeft dat binnen 1 minuut geplaatst, dat kan natuurlijk nooit, het lijkt meer een kant en klare tekst die erin gezet is.)

Hij was weduwnaar, zijn vrouw was 9 jaar geleden overleden aan kanker.

Zijn ouders waren overleden bij een auto-ongeluk, opgevoed door zijn oma en zij was in 2020 overleden door corona. Hij was dus erg alleen en had zich op zijn werk gestort. Hij had een beste vriend met wie hij alles deelde, die hem   opgevangen en geholpen had. Op mijn verzoek kreeg ik een foto van hun beiden.

Hij vertelde dat hij werkte bij de WHO (World Health Organisation) als doktersassistent. Een belangrijke baan waarin hij zich bezig hield met het trainen van mensen. Druk met het covid virus en daaropvolgend met het apenpokvirus. Hij stuurde foto’s van zijn werk. Alles kwam geloofwaardig over.

Ik had er intussen op aangedrongen om elkaar te ontmoeten, dat werd steeds uitgesteld. Ik ben intuïtief en wou “voelen ”of het ook echt goed zat.

Plotseling moest hij op missie naar het buitenland, naar Spanje.

Allerlei delegaties uit verschillende landen zouden bij elkaar komen voor trainingen om klaar te zijn voor het apenpokvirus/ om te voorkomen dat het niet zo zou gaan als met het coronavirus, zoveel doden.

Hij vertrok overhaast en vroeg toen hij in Spanje was om een telefoonkaart voor hem te kopen. Natuurlijk had ik mijn twijfels en die heb ik ook bij hem neergelegd. “hoe kun je nu van mij verwachten dat ik dat voor je koop? Ik heb je nog nooit ontmoet” en ik dacht echt wel aan alle verhalen over dit soort dingen. Hij overtuigde me en ik wou het geloven, dat kan ik achteraf wel zien.

Ik kocht een telefoonkaart en maakte een foto van het nummer dat hij nodig had. We gingen door met appen en ook belde hij elke avond.                          (nooit gevideobeld helaas)

Isoleren: er waren momenten waarop hij aan de telefoon vroeg of er iemand bij me was, of wat ik de volgende dag zou gaan doen, het voelde als controle, ik schatte dat in alsof hij een beetje jaloers was.

Er gingen dagen overheen met veel appen en bellen. Hij vertelde veel over zichzelf en dat deed ik ook.  “we leerden elkaar kennen”. Ik vertelde een aantal mensen dat ik aan het appen was met een man en iedereen was enthousiast, blij voor mij.

De dag voordat hij me geld vroeg, wou hij weten of ik de volgende dag alleen zou zijn. Ik kreeg al vroeg een paniekerig appje met een foto van een brief. Hij moest twee dagen later met zijn team naar Singapore voor een missie van twee jaar. Alles ging zo snel en met “bewijsstukken”, ik had geen tijd om na te denken. Je voelt hem al aankomen; ik kon vakantieverlof voor hem aanvragen zodat hij snel weer naar Nederland zou komen. Ik heb hem allerlei vragen gesteld, er ging een hele mail en appwisselling omheen met de nodige telefoontjes. Het vakantieverlof zou geld kosten, wat ik als hij weer thuis zou zijn meteen terug zou krijgen. Ik maakte geld over en dacht  meteen “dit klopt niet”.

’s Middags heb ik er met een vriend over gesproken en hem dingen laten lezen, ik kon niet meer helder denken en heb hem gevraagd het van me over te nemen. Hij heeft allerlei dingen opgezocht en gecontroleerd. Alles klopte net niet. Ook hebben we de bank gebeld, die bevestigde de vermoedens. Dit was fraude. Ik kon eerst niet geloven dat ik zo gemanipuleerd was, ik leefde in een roes.

Heb het wel meteen een aantal mensen verteld, ik kon het niet voor me houden. Daarna heb ik met een hulpverlener de appwisseling geanalyseerd, er waren verschillende dingen die echt niet waar konden zijn. De hoop dat het allemaal een vergissing was en ik echt wel een relatie aan het opbouwen was, verdween, ik landde weer met twee voeten op aarde.

Achteraf kan ik zien dat ik signalen genegeerd heb, dat ik zo graag wou dat het waar was. Ik heb best veel vragen gesteld en geloofde de antwoorden.  Ik ben zo bespeeld, zo gemanipuleerd, ik zag dat zelf niet meer.

Gelukkig heb ik mensen om me heen die me steunen bij alles, bij wie ik open en eerlijk kan zijn. Anders had dit misschien nog veel langer geduurd.

Op dit moment voel ik nog niet zoveel, geen boosheid, geen verdriet, dat gaat ongetwijfeld nog komen.

Ik heb niet het idee dat ik hier te naïef of labiel of wat dan ook ben in gestapt. Ik vond juist dat ik sinds langere tijd weer mezelf was, mezelf had teruggevonden en daar was ik maar wat blij mee.

Ik wil blijven geloven in de liefde, in het kunnen opbouwen van een gelijkwaardige relatie waarin lief en leed gedeeld word. En ik wil blijven geloven in het goede van de mens ook al ben ik misschien soms wat naïef. Maar dat is beter dan altijd te moeten wantrouwen, want dat past niet bij mij.