Datingfraude met scheiding als resultaat

Afgelopen zomer bijna 22 jaar getrouwd en het begon met een opmerking van mijn vrouw dat er een beroemd acteur op TikTok aan het klagen was dat hij zo eenzaam was zonder partner. Ze had spottend gereageerd en wat denk je, ze kreeg nog antwoord ook. Heb haar meteen gewaarschuwd dat het nogal vreemd is dat iemand "thereal" toevoegt aan zijn naam en dat er een volgnummer achter staat. Daar was ze het mee eens, ze had haar lol gehad zei ze en het leven ging weer verder.
Paar weken na een mooie vakantie in het buitenland roept ze me vroeg in de ochtend om te praten en dan komen de drie woorden die je normaal gesproken niet wil horen "ik wil scheiden". Ze is verliefd op iemand anders, niet meer op mij en als ik er naar vraag zegt ze dat ik weet wie het is. Ik vraag door en het is de bekende acteur. Ze heeft contact gehouden, er is gebeld, geappt en hij is het echt.
Ze gaat weg naar haar moeder en laat mij achter. Paar uur later belt ze met de vraag of we kunnen praten, na 22 jaar kan dat altijd dus ze komt terug om te praten. Ze huilt, biedt tientallen keren haar excuses aan en zegt dat ze zelf niet snapt waar ze mee bezig is. We moeten maar relatietherapie gaan doen zegt ze want dat de deur open stond/staat voor een ander is niet goed. Ik heb m'n twijfels maar wil het wel proberen en we besluiten dat ze weer thuis komt wonen maar ik vertrek voorlopig vrijwillig naar de logeerkamer.
Dan leent ze geld aan haar vriendin die geen geld heeft voor boodschappen, best vreemd want het is eind van de maand en salarissen zijn net gestort. Er wordt nog meer geld uitgegeven, deze keer aan cadeaukaarten en beltegoed maar ze heeft gewoon een abonnement. Dit alles van onze gezamenlijke rekening dus er volgt een vrij heftige discussie. Haar reactie is dat zij ook werkt en dus ook geld kan en mag uitgeven. Het is mij al lang duidelijk wat hier speelt maar ik kan niet tot haar doordringen.
Relatietherapie komt niet meer ter sprake en als ik er naar vraag zegt ze dat het prima gaat en het zonder echt wel goed gaat komen. Ik moet alleen wat meer geduld hebben en haar niet opjagen.
Na drie weken waarin we bijna volledig langs elkaar heen leven en er geen enkele vooruitgang is zeg ik haar te willen weten waar ik aan toe ben en als daar geen bevredigend antwoord op komt is het wat mij betreft over en gaan we toch voor de scheiding. Ze zegt dat de boodschap overgekomen is en dat ze moet nadenken. De volgende ochtend wil ze weer praten en ze wil nu definitief scheiden. De relatie met de bekende acteur is echt, ze kan het niet los laten, ze is hopeloos verliefd en gaat verder met hem.
Mediation komt ter sprake, dat scheelt een hoop geld en het lijkt erop dat we op zich nog met elkaar kunnen praten. Terwijl we het bespreken is ze echter druk op haar mobiel wat mij nogal stoort en dan blijkt ze in gesprek te zijn met haar nieuwe "vriendje". Hij adviseert haar en geeft haar toestemming voor een mediator maar kan ook dezelfde dag nog papieren regelen via zijn advocaat. Pardon? Ik ontplof bijna maar kan nog op een redelijke nette manier zeggen dat wij uit elkaar gaan en ik niks met hem te maken heb.
Dit voelt absoluut niet goed dus ik begin met informatie verzamelen over scheiden, mediation maar ga ook op zoek naar informatie hoe ik mezelf kan beschermen en dan vooral financieel. Een dag of wat later belt ze me op het werk met de vraag hoe ze geld van haar creditcard kan storten op onze en/of rekening. Ze heeft bitcoins gekocht voor een paar honderd euro en hij gaat haar leren hoe dat werkt. Alle alarmbellen gaan nu af bij mij maar doordringen tot haar kan ik niet. Wat later belt ze nog een keer, ze heeft geld van familie geleend dus er is geen geld van ons samen weg.
Een mediator is wat mij betreft nu geen optie meer, ik ga direct op zoek naar een advocaat voor een eenzijdige scheiding maar vertel dat niet aan haar.
Zoekende naar meer informatie kom ik ook bij slachtofferhulp terecht en schrik me rot van de verhalen die ik lees. Ik had ondertussen al nieuwe eigen rekeningen geregeld, er nog niks mee gedaan omdat de pasjes nog onderweg waren maar besluit per direct om ons onze betaal en spaarrekening te splitsen wat gewoon kan via de app zonder de nieuwe pasjes.
Ik stuur haar een email wat ik gedaan heb met ons geld, dat openstaande schuld op ieders creditcard voor eigen rekening is en vraag haar om akkoord wat ik ook krijg.
Ondertussen heb ik ook contact gehad met een advocate en ze gaat per direct een eenzijdige scheiding in gang zetten. Het was volgens haar een slimme zet om het geld te splitsen en daar een akkoord voor te vragen.
Paar dagen later krijgt mijn vrouw mail van mijn advocate, een kopie van de aanvraag die richting de rechtbank is gegaan en het advies om ook op zoek te gaan naar een advocaat. De aanvraag liegt er niet om, datingfraude/scamming/pig butchering het komt allemaal voorbij en dat komt keihard binnen bij haar. Ze regelt zelf ook een advocaat en is vooral boos vanwege de kosten die nu uiteraard vele malen hoger zullen worden vergeleken met een mediator maar ik zeg haar dat ze mij geen keus heeft gelaten en ik mezelf moet beschermen.

Bovenstaande speelt zich af eind augustus en september. Oktober zouden we nog op vakantie gaan, geboekt hadden we nog niet maar het mag duidelijk zijn dat dat ook niet meer ging gebeuren. Zij wijzigde haar plannen en zou met haar nieuwe vriendje op vakantie gaan, ik heb mijn vrije dagen gecanceld en ben blijven werken.
De eerste dag van haar vakantie is ze uit huis vertrokken en ook niet meer terug gekomen zonder verder iets te laten horen wat ze van plan was na haar vakantie.
Het vriendje is (uiteraard) niet komen opdagen en ze is ingetrokken bij familie.

Wat is er verder dan nog gebeurt tussen bovenstaande en vandaag de dag?
Er is een convenant opgesteld en getekend, het huis is getaxeerd, ik heb een hypotheek genomen om haar uit te kopen, de scheiding is uitgesproken en ingeschreven en we zijn eind vorige week naar de notaris geweest om het huis over te zetten mijn naam.

Al met al is bovenstaand een lang verhaal geworden en dan heb ik het nog kort proberen te houden. Vanaf dag één heb ik een dagboek bijgehouden en dat is ondertussen 80 pagina's. Geen idee of ik er ooit wat mee ga doen, heb het vooral bijgehouden voor het geval het echt uit de hand zou lopen zodat ik ergens op terug kon vallen. Er gebeurt immers zoveel dat het onmogelijk is om alles goed te onthouden.

Wil ook nog even slachtofferhulp bedanken. Helemaal in het begin zat ik er emotioneel redelijk doorheen en heb gebeld op een zaterdagochtend. Naast goede adviezen was er ook een luisterend oor aan de andere kant van de lijn en dat had ik op dat moment echt even nodig.