Hi Allemaal,

Mijn lieve broer heeft in April onverwachts zelfmoord gepleegd, hij was mijn beste vriend en ik heb het er nog erg moeilijk mee.
 

Hij is van mijn flat afgesprongen en we hebben hem gevonden. Alle ongevraagde meningen die je naar je hoofd krijgt,filmpjes die zijn gemaakt, het onbegrip van mensen maakt het het soms nog moeilijker. 

ik merk ook erg dat mensen er maar vanuit gaan dat je na 1 week al weer volledig aan het werk kan etc, is het erg als ik nu nog aan het opbouwen ben? En door mijn ptss en eigen depressie net aan 2 halve dagen red?
 

 Voelde jullie je ook zo alleen in de verwerking? Omdat geen enkel mens meer aan je vraagt hoe het gaat? (behalve je familie) 

heeft iemand misschien ook tips hoe je dit het beste kan verwerken ?