Zoon van vrienden heeft dochter aangerand - jaren later….
Hoi, ik deel hier ons verhaal en hoop op lotgenoten die goede raad hebben. Jaren geleden heeft zoon van goede vrienden - tevens dorpsgenoten - onze middelste dochter aangerand. Na een paar jaar heeft dochter dat verteld. Hij heeft ook vriendin van haar aangerand. Hij ontkent het niet. Er is een gesprek geweest met een mediator met beide gezinnen. Nu zijn we weer paar jaar verder en de kinderen wonen niet meer thuis. Onze dochter voelt zich verraden door ons, want wij hebben contact met zijn ouders. Veel minder dan vroeger maar we hebben het wel. Ze voelt zich verraden door haar zussen want die zijn nog steeds bevriend met zussen van hem. Eentje gaat trouwen en heeft een zus van hem uitgenodigd. Dochter voelt dat als dat haar zus niet haar kant kiest maar de kant van hem. Zij vindt dat haar zus zijn zus niet moet uitnodigen. Wij proberen met beide in gesprek te gaan maar het loopt hoog op. Hoe gaan we hier uit komen? Iemand goede raad?
3 Reacties *
Hoi moeder van B,
In het proces als slachtoffer kan het zijn dat de rol als slachtoffer groter wordt en zich gaat verspreiden naar allen die mogelijk iets hadden kunnen doen om de situatie te voorkomen. Je dochter heeft een standpunt ingenomen dat zij dus net zo goed aansprakelijk zijn.
Het is lastig te zeggen wat je hier dan mee kunt. Het is niet per definitie zo dat het contact met diens familieleden breken de situatie gaat veranderen. Desondanks wil je je dochter niet het gevoel geven dat het leven door gaat alsof er niets gebeurd is.
Hetgeen ik zou doen is vooral in gesprek gaan over waarom jullie contact houden en wat dit betekent ook voor jullie en het contact met de dader. En dan natuurlijk ook wat dit voor haar betekent. Even er vanuit gaande dat deze familieleden niet betrokken zijn geweest, dan is het ook vreemd om hen aansprakelijk te stellen voor het gedrag van hun familielid.
Misschien anders een systeem gesprek hierover voeren?
Als antwoord op (Geen onderwerp) door 00d006b83b414f…
Hoi Steven, bedankt voor je reactie. Ik heb gisteravond nog een gesprek gehad met haar. Dat wij nog contact hebben vind ze niet fijn maar kan ze begrijpen. Wat haar dwars zit is dat de zussen en broer van de dader, met wie zij is opgegroeid, mee op vakantie is geweest etc nooit iets van zich hebben laten horen naar haar toe. Nooit hebben laten blijken het rot te vinden. Ze wil ze daarom niet tegenkomen, en dan net doen alsof er niks aan de hand is.
Wat bedoel je met een systeem gesprek? Dat zij of wij een opstelling gaan doen?
Groeten
Als antwoord op (Geen onderwerp) door 10743b7a56b44c…
Ik bedoelde je gezin in deze om het er samen over te hebben.
Ook op haar stuk "niet willen doen alsof er niets is gebeurd" het kan helpend zijn het er samen over te hebben