Mijn ervaring als helpende
Het gaat om een familielid die dringend hulp nodig had. Ze was misbruikt. En kwam nu jaren later met haar verhaal naar voren. Haar hulpvraag was of ik haar kon opvangen en of zij tijdelijk bij mij mocht logeren.
Na haar openbaring was ik zelf ook in shock, maar ik wist 1 ding en dat was dat ik haar wilde helpen. We zijn samen naar de politie gegaan en ik ben bij haar geweest toen zij aangifte deed. Dat had een impact op haar die zij wat onderschat had.
Slachtofferhulp heeft 2 weken na de aangifte met haar gebeld en er zijn een paar gesprekken geweest waar ik bij ben geweest. Dat was vooral voor haar, zodat ze zich niet alleen voelde in de situatie en ik mee kon schrijven over het gesprek. Dat vond zij prettig omdat ze vaak maar de helft meekreeg. Ik heb haar bij mij in huis genomen en ben zelf met instanties gaan bellen.
Lieke hielp haar familielid na seksueel misbruik. "Mijn les is echt geweest om grenzen te stellen, hoe moeilijk dat ook is als iemand zo dichtbij je staat."
De GGD, de GGZ, met haar huisarts afspraken gemaakt en uiteindelijk kon zij niet meer werken dus ben ik ook met het UWV gaan bellen. Zij liet erg veel aan mij over, ze zat zo in zak en as dat ik automatisch de rol van helper en redder op mij nam. Zij is na een week of 6 begonnen met een revalidatieprogramma waar ik bij de intake was. Verder heeft zij het programma zelfstandig gevolgd. Ik ben bij een tussenevaluatiegesprek geweest en het eind gesprek. Ook tijdens de rechtszaak tegen de dader heb ik haar ondersteund. Ben mee geweest en heb notities gemaakt tijdens de rechtszaak zodat zij dat later terug kon lezen. Heb enorm veel telefoontjes gepleegd, ben bij veel persoonlijke gesprekken geweest, heb altijd geluisterd en voorzichtig adviezen gegeven.
Als ik nu terugkijk naar die situatie had ik dingen anders gedaan als mij dit nu gevraagd zou worden. Ik had haar niet in huis genomen en was niet als redder naar voren getreden. Ik had haar veel meer geprobeerd te motiveren om zelf te bellen en zelf afspraken te laten maken. Het heeft allemaal een jaar geduurd en dat jaar heeft zij ook bij mij gewoond.
Mijn les is geweest om echt grenzen te stellen, hoe moeilijk dat ook is, zeker als iemand zo dicht bij je staat. Dus wat ik beter had kunnen doen is haar zelf laten bellen met de instanties en dat ik dan als ondersteunende partij naast haar zou zitten. Als ze dan vast zou lopen in het telefoongesprek zou je bijvoorbeeld op speaker verder kunnen bellen. Ik zou naar woonruimte hebben gezocht voor haar en niet haar een jaar bij mij laten wonen, want grenzen waren compleet vervaagd en zo werd mijn grens veel te veel verlegd en aangepast aan haar behoefte.
Ik heb wel veel geleerd over waar ik terecht kan voor informatie en over hoe alles in werking wordt gezet na aangifte. Ook van de rechtszaak en verhoor heb ik veel geleerd. Het was een goede pittige leerschool. Ik heb het zeker met liefde gedaan. Ik zou nog altijd als helper te hulp schieten, maar meer gedoseerd en met een betere rolverdeling.
(Zij maakt het op dit moment erg goed ?)
Meer verhalen lezen? Zelf een reactie plaatsen of jouw verhaal delen?
Volg deze 3 stappen om lid te worden van de publieke lotgenotengroep voor helpers
1. Registreer je met je e-mailadres en een nickname
Maak je account aan en kies een nickname.
2. Word lid van de groep
Klik op de welkomstpagina van de lotgenotengroep voor helpers op 'Word lid'. Je kunt nu reageren op verhalen van anderen en zelf je ervaring delen.
3. Reageer of deel je verhaal
Je kunt alle verhalen die in de groep zijn gedeeld bekijken in het overzicht van onderwerpen. Onderaan elk verhaal kun je je reactie plaatsen. Wil je je eigen ervaring delen met de groep? Klik dan op Onderwerp aanmaken.
5 Reacties