2x datingfraude in 1 jaar
Het heeft heel lang geduurd voordat ik hier überhaupt open over durf te praten, ik beperk het zelfs nu nog tot alleen die mensen die ik werkelijk vertrouw.
2020 was niet mijn jaar; lange relatie stukgelopen, eenzaamheid en geen zelfvertrouwen en tussen alles wat een chaos was zocht ik naar warmte om me overeind te houden. Ik had me aangemeld op een website voor brief vriendschappen en zo kwam ik in contact met iemand uit de VS die zei dat hij piloot was en we raakten aan de praat. Het begon heel simpel met vragen hoe m’n dag liep en hoe het met me ging en hij kreeg alles mee hoe ik kapot was van mijn stukgelopen relatie. Hij won mijn vertrouwen. Het liep een paar maanden en het contact was veranderd van e-mail naar chat en ik geloofde oprecht dat hij wat in mij zag en er werd zelfs geuit met mij te willen trouwen. Ik was natuurlijk happy (en naïef) en toen kwam de vraag om hulp met geld, hij wilde me bezoeken maar z’n bagage hing bij de douane en dat kostte geld. Ik had zelfs “contact” per e-mail met dat “bedrijf” en heb het geld overgemaakt. Het mag geen verrassing zijn dat het contact daarna eigenlijk stukliep, steeds minder berichten tot uiteindelijk niks meer kwam.
De wereld zat inmiddels middenin de pandemie en ik zat met een depressie alleen thuis ver weg van familie. Ik kan mezelf nu voor m’n kop slaan dat ik me op een bekende datingapp aangemeld heb om nieuw geluk te vinden. Tussen de matches was een arts uit Engeland die op bezoek was in mijn stad en we raakten aan de praat. Ik viel er weer met open ogen in, in alle beloftes en geruststellende woorden. En toen moest hij naar Iran en kon niet meer terug vanwege een zogenaamd contract wat hij daar had met het ziekenhuis. Natuurlijk kwam het er toen op aan dat er geld nodig was en ondanks dat ik zelf eigenlijk financieel niet breed zat heb ik het overgemaakt, in totaal €9000.
Ook hier was de belofte als hij terugkwam dat alles goed zou komen en we zouden gaan trouwen en samen gelukkig zouden leven, ik was zelfs bereid naar Engeland te verhuizen! Achteraf en ook nu als ik dit typ kan ik alleen maar m’n hoofd schudden en huilen. In tegenstelling tot de ander hield hij het contact wel en ik op een gegeven moment alleen nog maar omdat ik mijn geld terug wilde. Ik heb weliswaar een “handgeschreven” briefje waarop staat dat hij me dat geld schuldig is maar aangezien het zeker weten een valse naam is heb ik er niks aan. Uiteindelijk heb ik een nieuwe (echte) relatie gekregen en hem alles ervan verteld wat er is gebeurd, hij overtuigde me dan ook het contact af te breken en te blokkeren want anders zou ik er nooit overheen komen. Dat is nu 2 jaar geleden. Ik heb de chat gearchiveerd maar wil/kan m niet verwijderen omdat mijn gevoel zegt; wat als ooit de politie komt met dat jij ooit geld naar iemand hebt overgemaakt, dan moet je toch kunnen bewijzen wat er is gebeurd? Ik weet het, het klinkt gek maar ik heb geaccepteerd dat die chat in het archief hangt en mogelijk komt er ergens jn de toekomst het moment dat ik die echt kan wissen.
Het stomme is dat het me nog niet eens om het geld gaat maar om het gevoel wat ik aan die ervaringen heb overgehouden. Ik schaam me zo diep en tegelijkertijd ben ik zo bang dat er nog eventuele gevolgen ontstaan door mijn keuzes destijds dat ik af en toe bang ben dat het mijn huidige relatie kapotmaakt of mijn familie er nog achterkomt. Het zijn hersenspinsels die me af en toe gestoord maken maar mijn therapeut helpt me erbij en mijn vriend ook.
Ik heb nooit aangifte gedaan omdat ik eerst na meer dan een jaar echt gerealiseerd heb wat er gebeurd is en schaamte me er altijd vanaf heeft gehouden.
Ik wilde door mijn verhaal te delen, nu bijna 4 jaar later, mijn hart en hoofd een beetje rust geven, wetende dat dit een groep is waar anderen ook iets in deze trend hebben meegemaakt en mij hopelijk niet veroordelen.
32 Reacties
Herkenbaar verhaal. Bij mij zelf ook paar gebeurd. Recent nog dacht ik een afspraakje te hebben. Ze had me adres en alles gegeven. Op het moment van binnenkomst wilde ze dus nog geld van mij hebben alzijnde een borg die ik wel weer terug zou krijgen omdat ze bang was dat de boel gesloopt zou worden. Stom doe dat ook en kreeg het bericht dat niet op haar rekening stond. Dus nog eens waarna ze me zal binnenlaten. Op naar adres nummer en op laatst bericht dat ze een verkeerd huisnummer heeft gegeven. Dus ok en nog maar even wachten omdat nog steeds geld er niet was. Zou storing zijn bij bankieren of ik het nog een keer rechtstreeks op haar rekening wil storten. Gedaan maar weer niets Toen dus aangebeld bij het gegeven nummer. Doet heel iemand anders open die haar dus niet eens kent. Geen aangifte gedaan nog omdat ze later zei maar betaalverzoek te sturen. Nu 3 weken verder nog steeds niet. Denk wel aangifte te doen voor dating fraude maar ben bang dat politie hier niets aan doet
Ik heb het ook 2 jaar geleden mee gemaakt, het achtervolgd me soms nog.
Het doet zeer maar weet dat het voorbij is. Aangifte kan je altijd doen ook al voel je je schuldig wat je gedaan hebt. Ik heb ook aangifte gedaan, maar bij mij hebben ze er helaas niks aan gedaan. Bij mij hebben ze meer geld los kunnen krijgen. Ik schaam mij nog steeds dat ik zoveel geld heb overgemaakt terwijl ik het zelf ook niet had eigenlijk! Ik zou zeggen vergeef je zelf en ga het een plekje geven. Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer het...
groetjes Stier1973
Ik heb dit ook meegemaakt. De politie kwam deze zomer aan mijn deur. De recherche in Georgië had contact met mij opgenomen ivm de overboekingen die ik had gedaan naar die criminelen (wat ik toe niet wilde weten) gelukkig had ik ook alles gearchiveerd en nu dus aan de politie hier en de recherche in Georgië gegeven. Hopelijk zijn de criminelen nu opgepakt en heb ik niet voor niks mijn verhaal vol schaamte verteld. Sterkte
Lieve Panda63. Weer zo'n in-en in-triest verhaal. Ik leef met je mee zoals ik met iedereen hier meeleef. Wat mij opvalt is dat oplichters hier over het algemeen een bijzonder goede baan lijken te hebben, arts, ingenieur. Dat zou vertrouwen moeten wekken. Of militair en ja, die worden nogal eens uitgezonden. Jammer Panda, dat je geen steun hebt gezocht bij familie. Dat lijkt mij bijzonder moeilijk, maar fijn dat je steun vindt bij je therapeut en je vriend. Dat laatste alleen al lijkt mij een zegening, dat je toch nog weer vertrouwen hebt kunnen vinden in een relatie na alles wat je hebt meegemaakt. Ik wens je veel sterkte.
Lieve Funny47,
Dankjewel voor je lieve woorden, ze doen het ja slim die bedriegers en ze nutten de situatie compleet uit. Ik heb geen steun gezocht bij mijn familie uit schaamte en angst, ik heb het geld van mijn ouders geleend en die weten niet waarvoor het was. Wat voor mij het belangrijkste is, is dat ondanks dat het verschrikkelijk slecht ging met mij, mijn familie er voor me was ook al wisten ze niet wat er aan de hand was.
Met betrekking tot mijn vriend, ik kan niet uiten hoe dankbaar ik voor hem ben, hij weet ook van alles wat er is gebeurd. Ik heb lang nodig gehad voor dat vertrouwen en geloof me ik werk er nog steeds aan.
Ik kan daarom iedereen alleen maar zeggen; er zijn ook nog goede mensen, geef de hoop niet op, iedereen heeft zijn rugzakje.
Beste Panda63,
Bedankt voor het delen van je verhaal! Je beseft het misschien niet, maar je helpt er andere lotgenoten mee.
En natuurlijk veroordelen wij je niet. Jouw verhaal is ons verhaal.
Fijn dat je hulp hebt van je therapeut en je vriend! Dat is goud waard. Het van je af praten werkt zo helend. Vooral als mensen echt luisteren!
Ook ik heb alle correspondentie met de oplichter(s) bewaard. Het staat op een USB-stick.
Voor mij was het belangrijk te begrijpen waarom ik er ben ingetrapt. Toen bleek dat die oplichters soms een psychologiestudie hebben gedaan en precies weten hoe ze je moeten bespelen, toen kon ik het mezelf meer vergeven. Ze manipuleren je bewust. En vaak treffen ze je op een moeilijk moment in je leven, dus ben je extra vatbaar voor hun lieve woorden. Je hebt jezelf niks te verwijten. We zijn met schrikbarend veel lotgenoten!! Dan zouden we allemaal stom zijn. Dat is gewoon niet waar. We zijn BEWUST MISLEID door criminelen.
En nu is de opdracht ons leven daardoor niet te laten vergallen, maar weer op te klimmen uit dat dal. En ja, ik weet inmiddels dat dat niet makkelijk is. Ik heb ook heel wat afgehuild. Maar uiteindelijk heb ik mijn leven weer op kunnen pakken en ben ik nu gelukkiger dan ooit!
Trek jezelf aan je haren het moeras uit en schaam je niet om om hulp te vragen. De meeste mensen zijn goed!
Veel sterkte! Go for it, girl!
Groetjes,
Rileen
Hoi Rileen,
Dankjewel voor jouw ondersteunende woorden, het doet me echt goed dat ik mijn verhaal heb gedeeld en alle begripvolle reacties die ik erop heb gekregen.
Zoals je al zei; het is een proces, het eerste jaar heb ik het door veel chaos in mijn leven weggeschoven maar het heeft me daarna vol ingehaald. Ik heb sindsdien ook veel met angst te maken, angst dat mijn beslissingen van destijds mijn inmiddels weer gelukkige leven eventueel kapot maken.
Komend jaar ga ik trouwen en een van die angsten is dat, dat fout loopt (lees niet gaat o.i.d) omdat ik die eikels destijds geloofd heb dat we verloofd zijn. Ik weet dat ik nooit voor het altaar ben gestaan noch een huwelijksakte heb ondertekend en desondanks is daar die angst. Net zoals de eeuwige angst dat eventueel schuldeisers of de politie nog komen vanwege mijn beslissingen.
De meeste dagen gaat het goed en kan ik het rationaliseren maar het is op sommige dagen echt moeilijk, dat is dat vertrouwen wat is beschadigd en waarmee ik ook meer dan 3,5 jaar later nog mee te vechten heb.
Het geeft me echter veel rust en moed hier in deze community te zijn en ik ben ervan overtuigd dat ik dat punt in mijn leven bereik wanneer dit hoofdstuk mijn leven niet meer beïnvloedt.
Hoi Panda,
Die angst, wat is dat?? Herkenbaar, al uitte het zich bij mij verschillend. Ik ben enorm angstig geweest in die eerste jaren na de oplichting. Ik werd heel vaak met hartkloppingen wakker. Maar ik weet ook dat angst irrationeel is. Het is een heftige emotie die je niet kunt wegredeneren. Je kunt je angst maar het beste tegemoet gaan, zegt de psychologie. Dus gewoon ervoor gaan. Je gaat nu trouwen met een mens van vlees en bloed. Wat fijn voor je. Ik wens jullie veel geluk!
Maar nog even over die angst. Zou het een reactie zijn op die intense tijd met zo'n oplichter? Je wordt nogal heen en weer geslingerd in je emoties. Bijna gekmakend! Ik weet ook niet of anderen dit herkennen? Die angstige gevoelens?
Erover praten helpt in elk geval. En dat kan inderdaad hier in de community. Fijn dat het je rust en moed geeft! En er komt een tijd dat de herinnering vervaagt. Maar vergeten doe je het misschien nooit. Dat is niet erg. Als je uiteindelijk maar weer verder kunt met je leven!
Groetjes,
Rileen
Hoi Rileen,
Als eerste sorry dat ik zoveel schrijf!
Het spijt me dat je weet hoe het is die angst te hebben, dat wakker worden midden in de nacht met hartkloppingen ken ik helaas ook al te goed maar dat is gelukkig al lang niet meer voorgenomen. Het is inderdaad zoals je zegt gekmakend, alle scenario’s spelen weer door je hoofd en telkens de vraag; waarom heb ik dat niet anders gedaan?
Ik weet dat angst een slechte raadgever is en werk er inmiddels ook al lang aan te accepteren wat er is gebeurd. Wat aan mij knaagt is dat ik tot zoveel bereid was om te doen; een lening af te sluiten, heb zelfs overwogen een gofundme op te richten (wilde hij zelf niet doen, achteraf gezien “goh waarom toch?”) en uiteindelijk heb ik het geld wat ik heb overgemaakt van mijn ouders geleend gekregen en die hebben nooit geweten waarvoor het was. Het is daarom bij mij de angst dat daar financieel nog iets komt en de schaamte dat ik voor zoiets van mijn ouders geld heb geleend.. dat is momenteel mijn grootste struikelblok waar ik nog geen vrede mee vindt, deze angst.
Zou je mij kunnen zeggen hoe lang het bij jou heeft geduurd tot je rust vond?
Ik wens iedereen alvast een fijn weekend:)
Hoi Panda63!
Je hoeft je echt niet te excuseren voor je reacties! Het is juist goed en fijn wat je deelt. Eerlijkheidshalve moet ik eraan toevoegen dat ik zelf ook vaak 'Sorry' zeg. Ik werd daar pas door iemand op geattendeerd. Met dank aan die persoon, dan kan ik daar wat aan doen.
Ook ben je niet de enige die geld heeft geleend: veel lotgenoten zijn heel ver gegaan, zoals met een hele erfenis erdoor jagen, een heel huis weggeven, de pensioenpot legen, het is allemaal langsgekomen. En leuk dat je het noemt, ik wilde ook een actie starten om geld in te zamelen voor mijn arme lief daar in het buitenland!
Mijn vraag aan jou: Wat zou er concreet nog kunnen gebeuren op financieel gebied?! Die zie ik niet, maar dat is ook niet belangrijk. Feit is dat jij onder die angst lijdt. Hoe zou je die angst kunnen verminderen?
En natuurlijk heb ik ook geld van mijn dierbaren weggegeven. Daar schaamde ik mij aanvankelijk vreselijk voor, maar ik ben het anders gaan labelen. Ik heb de beste levenslessen gekocht. Kijk, zonder die oplichting had ik nog anders in het leven gestaan. Ik leef nu veel bewuster.
Jouw vraag is lastig te beantwoorden: hoe lang heeft het geduurd voor ik rust vond? Ik denk dat het voor iedereen anders is. Afhankelijk van de steun die je in je omgeving ondervindt, duurt het langer of korter. Hoe meer steun, hoe sneller het goed met je gaat. Maar daarnaast heb je ook met je karakter en je wil te maken. Er zijn slachtoffers die hun leven lang lijden. Ik zelf wil dat niet. Okay, ik ben stom geweest. Ik heb er vreselijk onder geleden, maar ik heb er ook een hoop van geleerd. Want ik sta nu anders in het leven. En uiteindelijk ben ik blij waar ik nu sta. Na zeven jaar werd het voor mij beter. Dat had er ook mee te maken dat ik na de oplichting te snel in een (destructieve) relatie ben beland. Toen ik eindelijk de moed had daaruit te stappen, ging alles beter. Ik kreeg weer moed door de steun van mijn 'zusters' in de lotgenotengroep. En de juiste therapie vinden, kan ook voor rust zorgen. Ik deed toen traumatherapie. Maar, zoals gezegd, het is voor iedereen anders. Dus schrik niet van die zeven jaar!
Zoek voor jezelf uit hoe je die angst het beste kunt aanpakken. Gun het jezelf. Je bent het waard!
Liefs,
Rileen
Hi Rileen :)
Maar weer eens een vette dankjewel voor je bericht! Je hebt helemaal gelijk met het sorry zeggen, we verontschuldigen ons teveel voor dingen die niet nodig zijn 😅
Ik weet dat er heel veel geld hebben gestuurd, velen zelfs nog veel meer dan ik! Ik weet ook dat ik met deze ervaring niet alleen ben maar het voelt af en toe zo omdat niemand in mijn omgeving zoiets heeft ervaren. Integendeel als zo’n onderwerp komt, komen eerder opmerkingen van mensen als; hoe kan iemand zo dom zijn daarin te trappen?! Ik zeg dan liever niks uit schaamte, dat is wel echt lastig.
Ja dat met die angst voor consequenties.. mijn rationale kant weet dat er eigenlijk niks kan komen want dan was dat allang gekomen maar dat is zoiets wat is blijven hangen die angst.. hetzelfde mbt mijn bruiloft komend jaar, die angst dat die bedriegers niet een huwelijksakte hebben vervalst en ik helemaal niet kan trouwen. Zulke gedachtes plagen me, die angst voor eventuele consequenties die (waarschijnlijk) nooit gaan komen. Het is alsof mijn hoofd me nog straft voor die fout die ik destijds heb gemaakt door zo goedgelovig te zijn, alsof er nog iets slechts moet komen?
Dat klinkt allemaal vast nogal gek 😅
Ik heb de afgelopen dagen over jouw woorden nagedacht, dat je de ervaring labelt als gekochte levenslessen. Ik vind dat oprecht een mooie gedachte en wil dat voor mij ook zo gebruiken.
Dankjewel voor je eerlijkheid, natuurlijk is het bij iedereen anders maar ik deel je instelling dat ik niet mijn hele leven lang eronder wil lijden. Wat mij op het moment helpt is een podcast die zich bezighoudt met omdenken en van jezelf te houden.
Stap voor stap gaat het vast goed komen, het heeft tijd nodig en tot die tijd haal ik steun uit onder andere deze Community :)
Zoals gezegd, dankjewel voor de tijd die je neemt om me zo uitvoerig te antwoorden!
Liefs,
Panda63
Hi Panda63!
Fijn dat je wat aan mijn reactie hebt. Die podcast klinkt goed!
Toen ik jouw bericht las, moest ik gelijk denken aan het boek dat ik nu aan het lezen ben van Aljoscha Long & Ronald Schweppe. Het heet 'De Wijsheid van de witte Wolf'met als ondertitel: Kracht vinden in jezelf. Het boek begint met een grootvader die zijn kleinkind een verhaal vertelt over de witte en de zwarte wolf die in onszelf leven, in antwoord op de vraag van de kleine hoe het komt dat hij het ene moment zo blij kan zijn en het andere moment verdrietig en zelfs woedend? Opa zegt dat die twee wolven strijden in het hart van ieder mens. De witte wolf symboliseert onze positieve kant en de zwarte wolf onze negatieve. Kleinzoon vraagt dan na de uitleg welke wolf de strijd wint? Dan antwoordt grootvader: 'De wolf die je voedt.'
Need I say more?
Liefs,
Rileen
ik begrijp het volkomen, het heeft veel tijd nodig
Hoi Panda,
Onze verhalen komen grotendeels overeen. Ik was net aan het opkrabbelen uit een depressie, en ben ook op een bekende datingsite gegaan, de stomste fout, die ik ooit heb kunnen maken, ik heb maar een half jaar intensief contact gehad, maar ben er weer diep depressief van geworden, en zit inmiddels 5 maanden in de ziektewet, ben af en toe zelfs suïcidaal. De leugens, bedrog, manipulatie, en ik kan er niet goed over praten. Ben ook alleen, en dat vind ik heel moeilijk. Het geld is balen, maar dat ik me weer zo intens depressief voel, vind ik echt het allerergst. Heel veel sterkte
Beste Billy,
We hebben allemaal gelooft dat die persoon die zich zo liefdevol voordeed, waarachtig was. Je bent niet de enige. Het is mij ook gebeurd. Ik geloofde er helemaal in. Natuurlijk verwijt je jezelf van alles en schaam je je tot op het bot. Maar dat helpt je alleen maar meer de vernieling in. Is het jou dat waard? Dat hij je heeft bedrogen, je geld heeft afgepakt en nu ook nog je leven? Lieve Billy, ik raad je aan snel hulp te zoeken op https://www.113.nl/ Jij bent een mens met een hart van goud. Je hebt 2x iemand willen helpen. Dat zegt genoeg. Laat die kwade types jou je leven niet afnemen en je vertrouwen! Zoek ajb hulp en vertel je verhaal aan mensen die je kunt vertrouwen.
Gun het jezelf!
Sterkte, Rileen
Hoi Rileen,
Ik heb al contact met 113, en een afspraak gepland, om anders met de suïcidale gedachtes om te gaan. Heb ook gedragstherapie, maar dat helpt (nog) niet. Ook begrijp ik heel goed, wat je bedoelt met, dat ze mij het leven niet mogen ontnemen, dat probeer ik ook steeds regen mezelf te zeggen, maar ik heb het erg zwaar, en denk vaak, was ik hier maar niet meer...
Vol houden hoor Billy, je kan er echt niets aan doen. Je zit in een soort hypnose. Het lukt je om er van los te komen. Hier contact zoeken is al een stap.praten helpt echt. Je heb vast iemand in je kring die je hand vast houd en naar je luistert.. down we hier ook
Hi Billy,
Dankjewel voor je medeleven maar ik vind het heel erg te horen dat het zo slecht met jou gaat! Ik ken depressie goed en kan je daarom alleen maar raden hulp te zoeken want die gevoelens die je beschrijft zijn niet wie jij bent. Laat alsjeblieft niet de slechte acties van anderen jouw leven bepalen want dat zijn ze echt echt niet waard.
Ik wens jou ook heel veel sterkte!
Hoi Panda,
Onze verhalen komen grotendeels overeen. Ik was net aan het opkrabbelen uit een depressie, en ben ook op een bekende datingsite gegaan, de stomste fout, die ik ooit heb kunnen maken, ik heb maar een half jaar intensief contact gehad, maar ben er weer diep depressief van geworden, en zit inmiddels 5 maanden in de ziektewet, ben af en toe zelfs suïcidaal. De leugens, bedrog, manipulatie, en ik kan er niet goed over praten. Ben ook alleen, en dat vind ik heel moeilijk. Het geld is balen, maar dat ik me weer zo intens depressief voel, vind ik echt het allerergst. Heel veel sterkte
Hoi Panda, ik herken alles wat je vertelt. Mij is precies hetzelfde overkomen. Ik was vreselijk verliefd op een Amerikaanse olie ingenieur, die eerst in Koeweit werkte en later in Turkije. Er werd mij ook van alles beloofd, ook zouden we trouwen en een huis kopen hier. Ik had zelfs al op internet naar huizen gekeken. Ik stuurde ook erg veel geld. Maar telkens was er iets anders waarvoor hij geld nodig had. Hij beloofde elke keer mijn geld terug te storten. Ik kreeg ook berichten van “ zijn bank” en zijn “ money agent” dat het geld naar mij was overgemaakt. Ik heb nooit een cent terug gehad. Ik heb het gevoel dat ik gehersenspoeld was. Ik had alles voor hem over. Deze relatie heeft 2 jaar geduurd. Pas toen ik zei dat ik stopte met geld sturen, want hij lag zogenaamd in een ziekenhuis ineens en er moesten dure rekeningen worden betaald, toen werd hij driftig en beledigend. Toen kwam zijn ware aard naar boven. Hij liet nooit meer van zich horen. Dit is nu 6 maanden geleden gebeurd. Ik ben al mijn spaargeld kwijt, ook het geld dat ik geerfd had van mijn ouders. Ik kom er nu wat overheen en heb weer mijn leven terug. Ik ben nu al mijn schulden aan het afbetalen. Dat zal nog wel een paar jaar duren. Maar het ergste is dat ik mijn vertrouwen kwijt ben. Ik wist niet dat zulke enorm geraffineerde oplichters bestonden. Laat het een troost voor je zijn dat er heel veel mensen ook in getrapt zijn.
Hoi Tineke-67,
Goed om te horen dat je je leven weer terug hebt. Hoe heb je dat gedaan? Misschien kun je anderen helpen met je tips...
Ergens is het misschien fijn dat de oplichter zijn ware gezicht uiteindelijk heeft laten zien. Maakt dat het makkelijker om het los te laten?
Je zegt dat je je vertrouwen kwijt bent. Dat herken ik ook. Ik ben inmiddels al weer 11 jaar geleden opgelicht (voor heel veel geld). Het vertrouwen heeft moeten groeien. Aanvankelijk kwam ik meer foute types tegen. Alsof ik ze aantrok! Dus dan voel je je al rot en kom je ook nogeens mensen tegen die van je willen profiteren. Heel akelig. En niet alleen mannen. Maar nu sinds 4 jaar geleden gaat het weer goed met mij. Ik heb een fijne relatie en mijn vertrouwen in de medemens groeit nog steeds. Ik wil ook niet uit haat en in boosheid blijven leven. Daar help ik mezelf niet mee. Maar die gevoelens moeten er wel uit! Vandaar dat ik iedereen aanraad erover te praten. Het verhaal moet eruit en zelfs herhaaldelijk. Lotgenoten zijn de beste personen om je verhaal mee te delen. Zowel online als in de lotgenotengroepen die Slachtofferhulp Nederland ook heeft. Ik zal binnenkort een bericht posten over wanneer de lotgenotengroepen voor datingfraudeslachtoffers weer starten in 2024.
Zorg goed voor jezelf!
Groetjes,
Rileen
Hoi Rileen, dank je wel voor je reaktie. Ik zeg wel dat ik er overheen ben, maar dat ben ik echt nog niet. Het doet verschrikkelijk veel pijn dat ik een ander mens zo vertrouwd heb en dat er zoveel misbruik van mij is gemaakt. Het doet heel erg pijn. Ik lig vaak ‘s nachts wakker. Ik heb heel veel dingen opgeschreven in een dik schrift, ook heel veel gesprekken genoteerd. Belangrijke papieren van hun oplichtersbanken heb ik bewaard. Ik lees af en toe hele gesprekken terug omdat ik wil begrijpen hoe het kan dat ik er in getrapt ben. Als ik teruglees, zie ik ook hoe dat heeft kunnen gebeuren. Ze zijn heel geraffineerd en overtuigend. Ik heb ook met enkele heel goede vrienden erover gepraat. Ik moet het mezelf vergeven dat ik al mij geld, heel erg veel geld, kwijt ben. Ik kom net uit de schuldhulpverlening, waar ik inmiddels in terecht gekomen was voor de eerste keer in mijn leven. Ik schaamde me kapot. Maar ik had een heel fijne begeleider, die veel met me gepraat heeft. Ik heb ook een lang gesprek gehad bij de Sociaal Raadslieden, waar ik heel wat afgehuild heb. Ik word nu rustiger, omdat ik alle schulden heb afbetaald en ik kan mijn rekeningen weer betalen. Ik moet wel zuinig leven, maar ik zal hier uit komen. Ik zoek veel afleiding. Ik ben taalvrijwilliger geworden bij de bibliotheek en heb veel leuke mensen leren kennen. Ik heb nu 4 taalmaatjes, waar ik met veel plezier mee bezig ben. Het belangrijkste is afleiding. Ook heb ik veel kontakt met een vrouw hier uit de groep met wie hetzelfde gebeurd is. We schrijven elkaar heel veel, en geleidelijk aan gaat het minder over de datingfraude en meer over leukere dingen die we meemaken. Ik kom er wel, alleen zal het nog heel lang duren voor ik alles vergeten ben.
Graag gedaan, Tineke-67!
We zijn er om elkaar te helpen. Ik lees dat ook terug in jouw verhaal. Je hebt contact met een lotgenoot. Wat mooi dat jullie ellaar zo steunen en nu ook meer en meer leuke dingen gaan doen. Je nuttig maken is inderdaad heel fijn, zoals bij de bibliotheek. Dat geeft een goed gevoel. Ik heb zelf in verschillende hospices gewerkt. Dat was ook heel mooi vrijwilligerswerk.
Fijn dat je nu van je schulden af bent! Dat maakt het nog extra zuur, he, dat je naast het verlies van je geld ook nog schulden hebt gemaakt?! En alles voor HEM! Grrrrrrrrr. Daar kun je zeker van wakker liggen. Ik hoop wel dat je op termijn beter gaat slapen. Daaar zijn ook allerlei oplossingen voor...
Wat jij noemt, herken ik ook. Dat je achteraf met een scherpe blik ziet hoe ze het doen. Welke tactieken ze hanteren om je zo ver te krijgen.
Goed gezegd inderdaad, jezelf vergeven. Want je bent je eigen grootste criticus. 'Hoe kon ik nou zo stom zijn?!', enz. We zijn erin getrapt. We wilden te graag dat het waar was!
Heel belangrijk dat je afleiding noemt. Jezelf afleiden, zodat je niet blijft malen. Maar er iets positiefs tegenover zetten.
Je bent goed bezig. Mijn complimenten!
Groetjes,
Rileen
Hi Tineke,
Heb dit zojuist gelezen en wilde alleen even zeggen dat ik je ongelofelijk sterk vind. Ik heb echt respect voor de stappen die je hebt gemaakt mbt de schulden en hoe je ermee omgaat.
Ik geloof of beter gezegd denk dat we het nooit compleet zullen vergeten maar ik denk/geloof/hoop dat we ooit op zo’n punt komen dat we denken; ja dat was een dieptepunt maar het heeft me zoveel sterker gemaakt en zoveel geleerd over mensen.
Hoi Panda, dank je wel voor je lieve reaktie. Ik ben erg blij dat ik weer mijn leven terugheb en zelf kan beslissen wat er met mijn geld gebeurt. Ik ben verschrikkelijk blij dat al mijn schulden betaald zijn en dat ik weer alle rekeningen normaal kan betalen. Maar het doet nog steeds zo’n pijn dat ik zo verschrikkelijk misbruikt bent door iemand die ik vertrouwde en op wie ik enorm verliefd was. Maar gelukkig komen er nu ook dagen dat ik er niet aan denk. Ik kan weer langzaam aan sparen, want ik heb niks meer. Ik ben erg blij met mijn vrijwilligerswerk in de bibliotheek. Dat kan ik iedereen aanraden. Maar je reaktie en ook die van Rileen doen me erg goed. Ik hoop dat jij ook snel uit deze ellende komt en weer positief in het leven kan staan. Al zal dit dieptepunt nooit helemaal vergeten worden. Maar de tijd zal het leren. Ik wens je heel veel sterkte toe. Liefs van mij. 🌹. Ik wilde nog zeggen dat ik ook heel wat afgehuild heb, hoor. Maar ik laat me niet kapot maken door oplichters.
Hoi Tineke, daarvoor is toch die community, om elkaar te steunen? ☺️ ik kan het goed begrijpen dat het een enorme opluchting is weer zelf de controle te hebben over je leven!
De pijn die kennen we allemaal, die zal ons ook nog wel even begeleiden denk ik. Het is ook gewoon echt waardeloos (zacht uitgedrukt maar ik wilde niet schelden) hoe ze met je gevoelens spelen en uitbuiten.
Bij mij gaat het met ups en downs, soms denk ik meerdere dagen helemaal niet eraan en dan plots is het er weer. Inmiddels kan ik het echter ook snel weer van me afschuiven, het verleden en de herinneringen mogen me geen pijn meer doen heb ik besloten en dat probeer ik ook om te zetten. Mijn grootste probleem is de angst dat er na al die jaren eventueel nog iets komt van destijds wat mijn nieuw opgebouwde geluk kapot maakt..
blijf zo sterk zoals je nu bent en ik ben ervan overtuigd dat met de tijd dit allemaal niet meer zo’n stempel op ons leven drukt ☺️
Hoi Rileen,
Dankjewel dat je hebt gereageerd en me daarmee laat zien dat ik niet alleen met zoiets ben (die gedachte gaat al snel door je hoofd dankzij de schaamte). Dat gevoel gehersenspoeld te zijn ken ik en ook het gevoel alles te willen doen. Je bent in mijn ogen een goed mens die iemand anders waar ze van hield, wilde helpen. Dankjewel voor het delen.
Klopt, je bent hier, helaas, een van de anderen. Ik wilde het ook niet aangeven. Na een half jaar zocht de politie ineens contact met mij omdat ik geld had overgemaakt naar Georgië en rechercheurs daar hadden de politie van Nederland erbij gehaald. Ik schrok als een gek en had allerlei gedachten hierover. Uiteraard zaagbok mijzelf al in het gevang zitten. De politie hier was gelukkig heel begripvol en maakte mij duidelijk dat ik slachtoffer ben van criminelen. Ik had, net alsnog alle communicatie opgeslagen. Het contact met de man ging meestal via Skype. Ik heb mijn inlog gegevens aan dd politie gegeven zodat ze alles terug kunnen halen. Ze vroegen ook de overschrijving informatie, deze heb ik ook allemaal gegeven. Enerzijds een opluchting dat ik alles kon vertellen, anderzijds schaamde ik mij zo dat dit mij is overkomen. Ook ik heb het niemand verteld. Nu dan de politie en ook mijn psycholoog. Reactie net als bij jou: zo op zoek naar liefde waar deze criminelen opin spelen op een super lage manier. Ik hoop echt dat mijn medewerking de recherche in Georgië helpt om ze op te pakken dan is het niet voor niks geweest dat ik alles openbaar gemaakt heb bij hun.
Ik wens jou en iedereen die dit leest kracht en liefde. Dat is wat ik ook nog steeds zoek.
Hoi ikook,
Ook aan jou dankjewel voor je reactie, het helpt te lezen dat ik niet alleen ben (hoe stom dat mogelijk ook klinkt) maar tegelijkertijd vind ik het ook heel verdrietig dat zovelen hetzelfde hebben meegemaakt.
Ik wens jou ook veel kracht en liefde
We kunnen hier elkaar helpen door te lezen (luisteren) en we leven met een ieder mee daar we dezelfde shit hebben. We schamen ons allemaal en snappen niet dat we er ingetrapt zijn!
Fijn dat we elkaar zo steunen! Het streven is naar de schaamte voorbij te zijn! Maar dat is een opgave. Vooral in het begin, net na de oplichting. In het begin stond ik in de overlevingsstand. Naar mijn werk gaan hielp. Leuke dingen doen hielp. Bewegen hielp. Snel in een nieuwe relatie duiken hielp niet! Dat was dom. Ik was nog aan het helen en uithuilen. Toen ben ik veel te snel in een nieuwe relatie gedoken. Wie kom je dan tegen? Iemand die ook beschadigd is. Dat is niet helpend gebleken. Ik moest eerst door de ellende heen. Ik heb ook de fout gemaakt mijn verhaal voor mezelf te houden (uit schaamte) en daardoor werd ik ziek en somber. Pas toen ik met mijn verhaal naar buiten kwam, merkte ik dat de meeste mensen (en dan bedoel ik verreweg de meerderheid!) er positief op reageerden en heel meelevend ook. Dat deed me zo goed. Maar het vertellen durfde ik pas nadat ik in een lotgenotengroep was geweest. Dat gaf me weer de kracht om verder te gaan. In feite had ik een tijdje stilgestaan. Blijkbaar was dat nodig, maar na een bepaalde periode moet je toch weer verder met je leven!
Ik geloof erin dat ik met een reden geboren ben. Dat ik een taak heb te vervullen en dat ik de moeite waard ben. Waarom ik deze oplichting moest meemaken, snap ik nu ook. Hett heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. Niemand heeft ooit gezegd dat het leven alleen maar makkelijk zou zijn. Er gebeuren nu eenmaal dingen en die zijn voor iedereen anders. Wij hebben dit meegemaakt. Het is een vreselijke ervaring. De ergste van mijn leven. Maar ik ben toch overeind gebleven en dat kun jij/ kunnen jullie ook! Als je maar in jezelf gelooft.
Sterkte lieve lotgenoten!
Fijne woorden! Zo’n grote steun! Dank je