Wat als..

Je iets voor 5 uur nog appt met je dochter. Een bedankje stuurt in de gezins app voor een kaartje.  En je dan even een tukkie doet op de bank en dan wakker word door kloppen op het raam, open doet en er staat politie.

Ja het is echt waar... uw dochter is verongelukt en we hebben er alles aan gedaan maar helaas.

Onze dochter en zus van onze zoon van 29 jaar is verongelukt met de motor, oorzaak een zwaan.

Het leven staat stil, maar toch ook niet, alles komt op je af. Identificatie, uitvaart regelen, huis leeg halen, opzeggen van alles en nogwat, bloedzuigers van de belastingdienst 100x bellen omdat alles fout gaat. Alles regelen met politie enz. Enz. Je leeft in een roes, geen tijd om te rouwen en het is ook gewoon nog niet te geloven. Waneer belt ze, zal ze morgen op de koffie komen, ik moet nog... in je hoofd is ze er gewoon nog en de andere kant zoveel verdriet omdat je het wel weet..

Nee dit is niet te beschrijven en voor te stellen hoe het is om je dochter te verliezen.

Ik heb me hier aangemeld, maar er is geen echte groep hiervoor. Toch zou het denk ik fijn zijn om ervaringen van een ander te horen die ook een volwassenkind plotseling en onverwacht hebben verloren.

Ronald