Onrecht, manipulatie het me duwde tot een verontschuldiging tegen mijn misbruiker.

Dag lieve leden,

Er is iets wat ik al een lange tijd met jullie wil delen, een ervaring die ik diep van binnen draag. Het is mijn verhaal over onrecht, manipulatie en de diepe verwarring die ontstaat als je slachtoffer bent van een systeem dat niet lijkt te luisteren. Het is mijn waarheid, en het is tijd om die uit te spreken.

Jaren geleden werd ik geconfronteerd met een situatie waarin ik werd misbruikt, gemanipuleerd, gechanteerd en bedreigd door een leraar. Wat ik meemaakte, was niet alleen fysiek en emotioneel destructief, maar het heeft een onuitwisbare indruk op mijn leven achtergelaten. Het was een ervaring die mijn gevoel van veiligheid volledig wegnam, maar wat het nog erger maakte, was het feit dat ik overal werd tegengewerkt.

De mensen die ik het meest had moeten vertrouwen, stonden niet achter me. In plaats van steun kreeg ik verwijten en werd ik verweten dat ik misschien overdreef. De politie zei dat er geen bewijs is van een iets strafbaars. En toen ik naar school ging, kreeg ik te maken met een systeem dat liever zijn medewerkers beschermde dan het slachtoffer. De leraar werd beschermd door de directeur, die bleef volhouden dat hij niets verkeerd had gedaan, ondanks wat ik doormaakte. Dit systeem draaide om het beschermen van de daders en niet om het bieden van rechtvaardigheid voor de slachtoffers.

Wat me het meeste pijn deed, was dat ik voelde dat ik het alleen moest doen. Elke instantie, elke persoon die ik benaderde, liet me in de steek. Het voelde alsof ik steeds werd gedwongen om mezelf te verdedigen, terwijl de echte boosdoeners werden beschermd. Mensen zagen mij als de boosdoener. Dit was de realiteit waarin ik vastzat.
En toen, op een bepaald moment, gebeurde er iets dat ik niet kan verklaren, maar dat me diep raakte. De manipulatie was zo sterk, de druk zo groot, dat ik me gedwongen voelde om sorry te zeggen tegen de man die mij zoveel pijn had aangedaan. Ik voelde dat ik te brutaal was geweest, dat ik te fel had gereageerd op iemand die mij had aangerand, bedreigd en gemanipuleerd. Het was alsof de wereld om me heen me bleef vertellen dat ik het verkeerd had, dat ik de schuldige was. De pijn die ik voelde werd omgezet in schuld, en ik dacht dat ik me moest verontschuldigen voor iets waar ik geen controle over had.

Wat er toen gebeurde, was een schokkend besef van hoe diep manipulatie kan gaan. Ik was het slachtoffer, maar het leek alsof de hele wereld tegen me was. Niemand zag mijn pijn, niemand begreep wat ik doormaakte. Iedereen om me heen stond aan de kant van degene die me had misbruikt. En ik stond alleen. Elke juridische instantie liet me vallen, elke poging om erkenning te krijgen werd genegeerd. Het voelde alsof ik tegen een muur van onverschilligheid en onrecht aanliep.

Maar ik wil hier niet stoppen. Ik wil dat mijn verhaal gehoord wordt. Dit is mijn waarheid: het is niet mijn schuld. Ik ben ijzersterk en ik sta altijd op voor gerechtigheid en erkenning voor het juiste.

Ik ben het slachtoffer van een systeem dat niet heeft gereageerd, van mensen die mijn pijn niet hebben erkend. Het is belangrijk dat we onszelf blijven herinneren dat we niet de schuldige zijn, dat we geen excuses hoeven te maken voor iets waar we geen controle over hadden.

Dit is mijn oproep voor erkenning, voor gerechtigheid, voor het recht om gehoord te worden. Voor iedereen die zich ooit alleen heeft gevoeld, die werd gezien als de boosdoener terwijl je het slachtoffer was, weet dat je niet de enige bent. Jij verdient gerechtigheid, jij verdient een stem, en je hoeft je niet te verontschuldigen voor iets wat je niet hebt gedaan. We zijn sterk, zelfs als de wereld niet altijd rechtvaardig is. Jij verdiend liefde, weet dat je er niet alleen voor staat want er gaan meer mensen zoals jij door dezelfde reis.