Lieve Seashine, Dank voor het delen van jouw ervaringen. Ik denk dat het voor meer mensen herkenbaar is, wat je beschrijft. Ik begrijp uit jouw verhaal dat je hele nare dingen mee gemaakt hebt, je hebt heel wat pijn te dragen uit jouw jeugd jaren. Je kunt jezelf een schouder klopje geven voor hoever je al gekomen bent in je ontwikkeling. Ik vind zo mooi hoe jij reflecteert op jouw relatie en jouw eigen aandeel daarin. Een mannelijke groepsdeelgenoot zei ooit tegen mij: 'het vraagt zo veel moed om al die gevoelens te voelen die voelbaar worden in intieme connecties..' Daarmee raakte hij mij. Ik draag het in mijn herinneringen als een mooie compliment. En ik wens dat jij het ook in gaat zien over jezelf: het is al heel goed dat jij in de spiegel durft te kijken van jezelf en van wat jouw gedrag met de andere doet. Schuld voelen, spijt voelen, kan soms lastig zijn om in je eentje te verdragen. Vooral wanneer dit soort gevoelens je voor het eerst raken. Grenzen leren aangeven is een lastige klus als je in je jeugd misbruik en mishandeling mee gemaakt hebt. Ik ervoer een opluchting toen ik zag hoeveel mensen er werkelijk last van hebben om grenzen aan te geven in intieme contact. Phoe.. dat zijn echt veel! Ook mensen die geen seksueel misbruik hebben mee gemaakt, hebben er last van. Daarom vond ik het zo fijn om in de groepsverband met elkaar te leren. Ik voelde me hierdoor dezelfde als de rest. Dat is een hele fijne gevoel. ? De oefeningen die we deden in de groep waren gericht naar bewustwording, waarneming bij zichzelf wat er gebeurd als… Een voorbeeld: we gingen in groepjes van 2 (of soms 3) elkaar 5min lang vragen stellen waarop de antwoord van de andere de hele tijd ‘Nee’ moest zijn. Daarna deden we een rondje met vragen waarop een antwoord uitsluiten ‘Ja’ moest zijn. Daarna nog een rondje waarin de antwoord mocht een vrije keuze zijn. Ondertussen werden deelnemers aangemoedigd om waar te nemen wat er gebeurd als je telkens een antwoord geeft die niet helemaal klopt met wat je zelf wilt en wat er gebeurt als het wel klopt met wat je wilt. Het was een inzicht gevende, helende en verreikende ervaring en ook een mooie gereedschap om verder in de relaties intimiteit te durven aan gaan. Deze ervaring gaf mij inzichten over wat er gebeurd in contact met andere. Maar de werkelijke vermogen om ja en nee te zegen in intieme contact is wat anders dan inzichten hebben over hoe het zou kunnen zijn. Ik kan mij nu daarin berusten en vertrouwen dat ik zoiets op een fijne, zowel plezierige als leerzame manier kan leren. En de verantwoordelijkheid voor de pijn van afwijzing van de andere ligt niet geheel bij mij of bij jou. Toch? Dat hoort ook bij intieme contact – andere afwijzen. Daarom is het ook belangrijk om de tijd te nemen en de geraakte pijn door intieme relatie te helen en de lessen ervan te leren. Ik hoop dat je de steun uit de reacties kunt gebruiken voor jouw groei proces. Lieve groet, Vilija

Lieve Seashine, Wat een ontzettend verdrietig verhaal. Ik voel met je mee. Je beschrijft je verhaal heel helder, en dat geeft mij het gevoel dat je best goed weet wat je voelt en wat er in je omgaat. Dat lijkt het contrast ook zo groot te maken tussen wat er van binnen in je omgaat en wat er van buiten aan je te zien en te horen is. En daar herken ik ongelofelijk veel in. Ik weet niet of jij het ook zo voelt als ik, maar laat ik in elk geval met je delen wat er bij mij gebeurt. Als ik niks zeg van wat er in mij omgaat, lijkt het alsof ik verantwoordelijk ben voor wat er gebeurt. Immers, als ik me had uitgesproken, dan had het vast niet plaatsgevonden. Ik heb geleerd dat ik mijzelf hiermee opzadel met een loodzwaar schuldgevoel en ik mij bergen aan compassie ontzeg. Ik weet niet of dat zo is, maar als je dat herkent, dan voel ik met je mee. Ik weet dat er mensen zijn die mij meer de moeite waard vinden dan ik mijzelf vind. Door veel naar hen te luisteren, heb ik geleerd om meer compassie voor mijzelf te hebben. Mocht dit ook op jou van toepassing zijn, laat mij dan één van die mensen die zegt: Wat je is overkomen had nooit mogen gebeuren. Je bent liefde waard, zelfs als je dat zelf niet echt gelooft. En echte liefde gaat nooit helemaal zonder wrijving, maar de balans hoort ver door te slaan naar een gevoel van veiligheid, vertrouwdheid en vreugde. Blijf zoeken tot je die hebt gevonden. Als je weet dat je de moeite waard bent om van gehouden te worden, dan wordt het ook een stuk makkelijker om je grenzen aan te geven. Dan wil je dat wat je hebt gevonden ook beschermen. In elk geval, dat is wat ik heb ondervonden. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Lieve groet!

Hey Seashine, Helaas kan ik je hier niet echt bij helpen maar je wel laten weten dat je zeker niet de enige bent. Ik heb vaak meer stress/paniek als ik wel ‘nee’ zeg dan wanneer ik seks heb en me gewoon even uitschakel. Volgens mijn therapeut gaat EMDR hierbij helpen (nu nog niet) en ervoor zorgen dat je een veilige situatie voor jezelf creëert, om dit te voorkomen. Succes