Hoi,

Dankjewel voor jouw verhaal en jouw vraag. Blij dat het genieten weer terug is en oprecht.

De weken rond om kerst en oud en nieuw zijn vaak emotioneel geladen. Vroeger nog meer dan nu, maar soms nog wel even heel hevig. Ik merk dan zoals nu dat ik bijna geen hap door mijn keel krijg tenzij ik samen met iemand eet. Ik heb een knuffel nodig, naar niemand is er om me te troosten. Ik wil eigenlijk even niets doen. Wat me helpt is om dingen wel te blijven doen, maar dat ik mezelf niet ga vermoeien met mezelf dwingen om iets te doen, maar de Liefdevolle en verstandige Ouder naar mijn Innerlijk kind zijn. Ik heb een hele verzameling aan knuffels, en een lang kussen wat ik soms stevig omhels als ik het moeilijk heb. Het rouwproces toestaan is één ding, maar de soms heftige boosheid, verontwaardiging en het verdriet daaronder... Ik ben er soms bang voor....

Wat helpt me:
Wat ik doe momenteel is: elke dag op of rond hetzelfde tijdstip op en naar bed, blijven eten, naar buiten gaan en bewegen, elke dag beetjes huishouden wegwerken (het word steeds beter!), dankbaarheid beoefenen met de Gratitude app, afspreken met mensen die kunnen en willen, Mindfulness en Yoga beoefenen en proberen mild te zijn naar mezelf. Ik maak een Wensenlijst i.p.v een To-Do-list in mijn agenda, waardoor taken daadwerkelijk afgerond worden en minder uitgesteld of afgesteld worden. Ik tools toe die ik gekregen heb bij een workshop Tijdsurfen (via In De Kern Gezond in Leidsche Rijn, ontwikkeld door Paul Loomans). En voor de rest lekker lezen en kijken wat ik wil, muziek luisteren en misschien meezingen en/of meedansen. Ik maak het alledaagse dan makkelijker voor mezelf en draai het volume van mijn "Ik MOET"-verhalen omlaag.

En als ik dingen van vroeger herinner, dan merk ik op dat ik verzet tegen mijn gevoelens en gedachten ervaar en dan merk ik vervolgens op wat ik voel en neem ik de tijd om erbij stil te staan. En dan wanneer ik meer rust voel, dan geef ik mezelf toestemming om wat anders te doen, zoals Tetris spelen of een wandeling maken, muziek luisteren of iets leuks te kijken of te lezen. Zo kom ik momenteel mijn dagen door, door de balans steeds opnieuw te vinden tussen actief bezig zijn en rust.

Hoi Henriek,

Wat naar om te lezen dat je toen bent aangerand. Vreselijk!! Maar wat fijn dat je nu weer kunt genieten.

Ik heb erg veel moeite met het beleven van plezier. Het voelt enorm tegenstrijdig. Ik ben 1,5 jaar geleden misbruikt 13 maanden lang. En rond kerst weet ik exact wat er toen allemaal gebeurde. Vreselijk. Ik denk er dan aan terug, terwijl andere vrolijk erbij zitten. Ik voel me dan erg alleen, dragend van een masker. Februari heb ik de rechtszaak, deze feestdagen zijn voor mij dus meer het beleven van spanning dan het beleven van plezier helaas!

Lijkt me echt een naar moment om zoiets aangekoppeld te hebben. Knap en fijn dat je nu weer kan genieten van samen zijn.
Ik had zelf al een en ander mee gemaakt waar ik niet over gepraat heb jaren lang. Maar 1 ding weet mijn familie ook. Dat ik 3 maanden voor kerst het huis tijdelijk werd uitgezet omdat een van mn ouders therapie nodig had en vond dat ik in die tijd het niet verdiende thuis te zijn bij andere ouder en broertje. Kerst is nooit meer hetzelfde geweest. Kan er dus ook nog steeds niet mee omgaan. De dag voor kerst kwam ouder terug en mocht ik een paar uur later ook thuis komen. Nog elk jaar ga ik naar mn ouders met een masker van heb ik jou daar. En daarna flink bij komen. En dan met oud en nieuw weer met eigenlijk de paniek en angst er nog in. Ik was begonnen met praten met mn ouders over trauma's van 20 jaar geleden en heb van dan tot nu er een hoop te vertellen helaas. Nu op aanraden van ggz gestopt omdat ze niet genoeg ondersteuning kunnen bieden in deze periode. Het is tenminste eerlijk.
Ik wens je een heel fijne kerst, met veel gezelligheid en plezier.