Beste Felicia, Ik heb respect voor de openheid over je situatie en de manier waarop je de gevolgen van de trauma’s die heb opgelopen in je kind zijn. Je brengt het ook duidelijk onder woorden.
Je vraagt om tips of herkenning. Herkenningspunt is dat je reageert op wat je aangedaan is, fysiek en mentaal. De aard van de reacties zijn heel persoonlijk. Voor mij persoonlijk was bijvoorbeeld het denken aan intiem zijn al een trigger.
Als ik aan tips denk, dan gaan mijn gedachte direct uit naar je woonsituatie. Het in een tent leven, vind ik overleven. Stabiliteit in je wonen en inkomen, hoe minimaal ook, is wel nodig om de zware klus van het in therapie verwerken van je trauma’s aan te kunnen. Een therapie vorm kan ook online zijn.
Is het een optie om met de daklozenopvang contact op te nemen? Zij hebben vaak lijntjes of programma’s om weer aan woonruimte te komen. Ik verwacht dat het een voorwaarde is om zinvol aan een therapie te beginnen.
Ik hoop dat meer lotgenoten zich door je post aangesproken voelen en reageren. Sterkte en succes.

Hi!
Ik ben zelf verkracht op mijn 13e en dat was met veel geweld.Toen kreeg ik mijn eerste vriendje (15jaar) 5 dagen voor mijn verjaardag werd ik gedrogeerd en daarna seksueel misbruikt. Ik heb hier nooit iets mee gedaan tot ik het pas op me 17e verteld heb aan mijn ouders en behandelaren. Ik herken je gevoel en waarom je dit gedrag vertoond ( ik heb het namelijk zelf ook gehad en gedaan). Het enigste advies wat ik je kan geven wat mij geholpen heeft is om stap 1: erover te praten met je omgeving en partner (als je er nog niet klaar voor bent kan dat ook anoniem met iemand). Wat ik toen voelde was veel opluchting en het gevoel dat het eruit was en ik niet zelf ermee alleen rond liep. Stap 2: probeer trauma therapie te krijgen, ik heb EMDR gehad en het was echt heel zwaar maar ik heb er daarna mee kunnen omgaan, omdat ik ook begon met automutilatie destijds omdat ik mezelf zo vies voelde en boos op mezelf was, merkte ik daar verschil in dat ik daar minder “drang” naar had. Wat ik misschien in jouw situatie als een soort oplossing had gezien, was dat als je die drang hebt om veel seks te hebben en veel seks wilt hebben, inplaats van seks, een activiteit gaat doen. Zoals samen iets bakken, naar de dierentuin of kinderboerderij gaan, of samen schilderen. Misschien dat dat je een ander soort gevoel van liefde kan geven en misschien nog wel een waardevoller gevoel dan het gevoel dat je hebt bij seks. Misschien verlang je heel erg naar liefde van je partner omdat je door je verleden niet op de juiste manier liefde hebt gekregen van een man, waardoor je het op die manier zoekt, omdat je het niet op een gezonde manier gevoeld hebt.(niet gemeen bedoeld!) Verder hoef je je echt niet vies of een boos gevoel te hebben over jou lichaam. Het kost veel tijd om het überhaupt te geloven en het gevoel weg te krijgen, maar jij hebt er niks aan kunnen doen! Echt niet! Ik heb mezelf oversexulaized. Je wilt alles geven je hele lichaam iemand laten zien dat jij alles wil geven wat je hebt elke soort liefde. Omdat ik bang was om verlaten te worden door te kort en onjuiste vorm van liefde.
Maar echt praat er met je partner over, als hij een goed persoon voor je is zal hij je blijven respecteren en jou steunen. Zo niet? Is het niet de juiste!
Ik wens je veel sterkte en hopelijk kom je een keer toe aan therapie want ik vind t heel vervelend dat je je zo voelt en jij verdiend ook de juiste zorg🩷!

Veel Liefs🩷