Dealing with tantrums from your daughter, especially when they affect her older children, can be tough. Stay calm and validate her feelings, while also setting clear boundaries and consequences for inappropriate behavior. Offer support and reassurance, and teach coping skills to help her manage emotions. If tantrums persist, consider seeking professional help. Model positive behavior and be patient as you navigate through these challenging moments.
You can see more here: https://hillclimb-racing.com

Hallo Elise72, Fijn dat je hier bent om jouw verhaal met ons te delen. Uit jouw verhaal maak ik op dat je wanhopig bent en even niet goed weet wat wijsheid is. Het is natuurlijk logisch dat dit een hoop met je doet, want je staat te dicht bij. De moederlijke liefde en de liefde voor jouw kleinkinderen maakt het niet bepaald makkelijk om hiermee te dealen. Echter, heeft dit gedrag een negatieve effect op de kinderen. U wilt uw dochter terecht stellen op haar gedrag en de kinderen vinden het niet fijn dat oma dat doet. Het is dubbel. Dit is het effect wat op de kinderen mogelijk zou kunnen berusten. 1. ze hebben er last van 2. ze vinden het naar voor hun moeder 3. ze nemen het ouderlijk rol opzicht 4. ze voelen zicht schuldig, want het is onduidelijk en denken dat het mede door hun komt 5. ze passen hun gedrag aan. 6. op de langer termijn wordt drift buien gezien als de normale vorm van uitingen van emotionele regulatie (men weet niet beter) 7. gedrag van moeder is onvoorspelbaar(onveilig) 8. moeder wordt emotioneel en verdrietig, na haar driftbuien (kinderen worden emotioneel belast) Uit uw verhaal geeft u aan dat uw dochter behandelingen en/of therapieën heeft had. Ondanks dat heeft het niet de gewenste resultaat opgeleverd.. Wellicht zou het een optie kunnen zijn om met uw dochter te praten over de boven genoemde effecten, wat het zou kunnen hebben op de kinderen, om haar bewust te maken. Wellicht is, ze bewust van de mogelijke effecten op haar kinderen, maar het lukt haar niet vanwege een mogelijk kwetsbaarheid. Schema therapie/trauma therapie zou eventueel een optie kunnen zijn of een combinatie van met medicatie. Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn overprikkeling. Teveel prikkels kan ervoor zorgen dat men de eigen emoties niet meer kan beheersen en/of in bedwang houden (emotionele regulatie). Dat kan verklaren waarom zij ongelukkig en verdrietig voelt. Een trigger kan ook een mogelijke rol spelen in deze. Echter, veiligheid van de kinderen staan voorop omdat het kleine wezen zijn die niet weerbaar genoeg zijn om voor hun eigen belangen op te kunnen komen. Gezien de driftbuien van uw dochter, kunnen de kinderen onder emotionele verwaarlozing vallen en dat is een vorm van mishandeling. U zou ook gezin hulp kunnen vragen om samen te kijken wat uw dochter en de kinderen nodig hebben. Dit zou je kunnen voorstellen aan uw dochter. Zo dat zij meer structuur en rust kan vinden in haar hoofd en op een beter leven kwaliteit. Wat bevorderlijk, is voor het hele gezin. Voor de relatie tussen u en uw dochter en kleinkinderen, is het verstandig om afstand te bewaren. Wees er voor kun voor zover het veilig is voor u en alle partijen. Zo blijft u ten allen tijden moeder en oma. En, geen boeman. het is wellicht het beste voor u.Blijft in contact met uw dochter. Probeer haar te begrijp. Het gedrag is niet makkelijk te verstaan. Zolang er liefde is, kun je heel veel bereiken. Er is hoop op herstel. Mocht je nog vragen hebben, dan kun je altijd gebruik maken van de community online/lotgenoten groep en het inwinnen van juridische informatie en praktische emotionele steun bij het Slachtofferhulp Nederland. Wij zijn er voor jou. Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Wees lief voor jezelf. Wens je kracht, moed en wijsheid toe. Met vriendelijke groet, Quincy Ambassadeur Slachtoffer hulp Nederland

Beste Elise, Bedankt dat je dit durft en wilt delen. Hoe gaat het met jou nu? Hoe graag jij ook zou willen dat haar driftbuien stoppen gaat dit jou hoe vervelend dat ook klinkt en hoe graag je ook wilt , niet lukken. Ik denk dat er bij jouw dochter misschien toch nog iets zit te wringen wat zij onverwerkt heeft. Ze zal er aan moeten werken hoe zij het beste hier mee om kan gaan. Makkelijk gezegd dan gedaan uiteraard.. Een frustratie uitten naar kinderen toe of met kinderen er bij is schadelijk voor het kind. Het levert een hoop stress en ongemak op en dat is voelbaar voor een kind. Ik vind het mooi om te lezen dat je er wel over kan communiceren. Misschien is het goed om te begrenzen? Zoals Steven ook al zegt; wat wil je ermee?

Ik zou willen dat deze buien stoppen, maar dat gebeurt niet.Ze is er zelf ook heel ongelukkig over en het kost hierdoor waarschijnlijk ook haar huwelijk. Ik heb met de kinderen gesproken, uitgelegd dat het NIET hun schuld is en dat ze altijd mogen bellen als het weer gebeurd is en ze erover willen praten. Het is dus wel bespreekbaar gelukkig. Ze heeft ook al therapie gehad, maar ja...de driftbuien stoppen niet. Ik sprong voor de kinderen in de bres, wat haar nog bozer maakte. En de jongens op mij...? We houden allemaal zo veel van elkaar maar dit is echt een vloek!

Dag Elise, welkom hier ten eerste. Je kunt enorm veel dingen maar de vraag is eerst. Wat wil je ermee? Daarnaast ook; weet je waar de driftbuien vandaan komen? Heb je het onderwerp al eens bespreekbaar gemaakt? Of andere acties ondernomen? Zo nee wat heeft je weerhouden? Zo ja, wat heeft het opgeleverd/gekost? Met vriendelijke groet Steven